Grażyna Halkiewicz-Sojak
Grażyna Maria Halkiewicz-Sojak (ur. 11 lutego 1952 w Zabartowie[1]) – polska historyk literatury, badaczka twórczości Cypriana Kamila Norwida i Zbigniewa Herberta, profesor nauk humanistycznych, związana z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Życiorys edytuj
W 1971 ukończyła liceum ogólnokształcące w Więcborku, w 1976 studia polonistyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 1976-1977 pracowała jako nauczycielka, od 1977 na macierzystej uczelni, w Instytucie Filologii Polskiej, następnie Instytucie Literatury Polskiej i Instytucie Literaturoznawstwa[1][2]. W 1988 obroniła pracę doktorską Byron w twórczości Norwida napisaną pod kierunkiem Zofii Stefanowskej-Treugutt, w 1998 uzyskała stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Wobec tajemnicy i prawdy. O norwidowskich obrazach "całości", w 2012 tytuł profesora nauk humanistycznych[2].
Była prodziekanem Wydziału Filologicznego UMK (1999-2002), dyrektorem Instytutu Literatury Polskiej UMK (2006-2014), od 2005 kierowała Zakładem Literatury Polskiej Romantyzmu i Pozytywizmu[3].
W 2018 otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4].
Jest członkiem Towarzystwa Naukowego w Toruniu[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945-1994. Materiały do biografii, wyd. UMK, Toruń 1995, s. 258
- ↑ a b Prof. dr hab. Grażyna Halkiewicz-Sojak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-09-12].[martwy link]
- ↑ Nasi "Zasłużeni Kulturze Gloria Artis"
- ↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis