Wikipedia

Grand Prix Europy na Żużlu 2002

(Przekierowano z Grand Prix Europy na żużlu 2002)

Wyniki Grand Prix Europy 2002, ósmej eliminacji Mistrzostw Świata Grand Prix w sezonie 2002.

Grand Prix Europy 2002
Speedway Grand Prix of Europe
◄◄ sezon 2002 ►►
◄◄ GP Europy ►►
Informacje ogólne
Data

14 września 2002

Miasto

Unia Europejska Chorzów

Eliminacja

8 z 10 (50)

Sędzia

Wielka Brytania Mike Posselwhite

Informacje o stadionie
Stadion

Stadion Śląski

Pojemność

48 000

Długość toru

368 m

Nawierzchnia

tor żużlowy

Wyniki turnieju
Widzów

21 000

NCD

Szwecja Tony Rickardsson
67,11 s (w biegu 10)

1. miejsce

Dania Nicki Pedersen

2. miejsce

Australia Jason Crump

3. miejsce

Szwecja Mikael Karlsson

Były to drugie zawody o Wielką Nagrodę Europy, a pierwsze w Chorzowie.

Lista startowa edytuj

Stawkę 22 stałych uczestników Grand Prix uzupełniło 2 zawodników z dziką kartą: (Jarosław Hampel i Lee Richardson). Kontuzjowanych Carla Stonehewera i Grzegorza Walaska zastąpili dwóch zawodników kwalifikowanej rezerwy Peter Karlsson i Piotr Protasiewicz. W nawiasach podano numery stałe.

  1. (5) Leigh Adams (Australia)
  2. (1) Tony Rickardsson (Szwecja)
  3. (14) Lukáš Dryml (Czechy)
  4. (11) Greg Hancock (Stany Zjednoczone)
  5. (2) Jason Crump (Australia)
  6. (7) Mikael Karlsson (Szwecja)
  7. (4) Ryan Sullivan (Australia)
  8. (17) Rune Holta (Norwegia)
  9. (12) Nicki Pedersen (Dania)
  10. (22) Krzysztof Cegielski (Polska)
  11. (8) Todd Wiltshire (Australia)
  12. (13) Scott Nicholls (Wielka Brytania)
  13. (6) Billy Hamill (Stany Zjednoczone)
  14. (9) Mark Loram (Wielka Brytania)
  15. (3) Tomasz Gollob (Polska)
  16. (10) Niklas Klingberg (Szwecja)
  17. (20) Andreas Jonsson (Szwecja)
  18. (15) Carl Stonehewer (Wielka Brytania) (26) Piotr Protasiewicz (Polska)
  19. (21) Sebastian Ułamek (Polska)
  20. (19) Grzegorz Walasek (Polska) (25) Peter Karlsson (Szwecja)
  21. (16) Andy Smith (Wielka Brytania)
  22. (18) Matej Ferjan (Słowenia)
  23. (23) Jarosław Hampel (Polska)
  24. (24) Lee Richardson (Wielka Brytania)

Wyniki edytuj

  Liczby w tabeli oznaczają miejsce w biegu, a nie punkty. W latach 1998-2004 w Grand Prix występ w następnym biegu zależał od wcześniejszego występu.
Msc Zawodnik Pkt Turniej eliminacyjny Turniej główny Finały
Runda 1 Runda 2 Runda 1 Runda 2 1/2 F
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25
1   (12) Nicki Pedersen 25 2 1 2 2 2 1
2   (2) Jason Crump 20 1 1 3 1 2 2
3   (7) Mikael Karlsson 18 3 2 1 1 3
4   (1) Tony Rickardsson 16 1 2 1 1 4
5   (13) Scott Nicholls 13 3 2 2 1 2 3
6   (22) Krzysztof Cegielski 13 1 3 1 1 4 1 3
7   (4) Ryan Sullivan 11 2 4 1 2 4W
8   (5) Leigh Adams 11 3 3 1 2 4
9   (6) Billy Hamill 8 2 1 3 2 3
10   (14) Lukáš Dryml 8 4 2 4W 3
11   (9) Mark Loram 7 2 2 3 2 4
12   (17) Rune Holta 7 4 1 3W 4
13   (10) Niklas Klingberg 6 1 4 2 4 3
14   (11) Greg Hancock 6 2 3 3
15   (3) Tomasz Gollob 5 2 2 4D 4U
16   (21) Sebastian Ułamek 5 1 3 1 4 4
17   (23) Jarosław Hampel 4 4 1 3
18   (24) Lee Richardson 4 3 2 3D
19   (20) Andreas Jonsson 3 4 1 4u/w
20   (25) Peter Karlsson 3 1 4D 4
21   (8) Todd Wiltshire 2 4 3
22   (16) Andy Smith 2 4 3
23   (18) Matej Ferjan 1 3 4
24   (26) Piotr Protasiewicz 1 3 4
Msc Zawodnik Pkt 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25
Runda 1 Runda 2 Runda 1 Runda 2 1/2 F
Turniej eliminacyjny Turniej główny Finały

d - defekt • u - upadek • w - wykluczenie • c - czas 2 minut • t - taśma
ns - nie startował • nk - niesklasyfikowany

tor A - wewnętrzny tor B tor C tor D - zewnętrzny
ELIMINATOR - zawodnik z trzeciej i czwartej pozycji odpadają z turnieju biegi rozgrzewkowe dla rozstawionej ósemki
wyznaczają jedynie pola startowe w biegach 13-16

Bieg po biegu edytuj

  1. Klingberg, Pedersen, Richardson, Jonsson
  2. Cegielski, Gollob, Protasiewicz, Hampel
  3. Ułamek, Loram, Ferjan, Wiltshire
  4. P. Karlsson, Hamill, Nicholls, Smith
  5. Hampel, Richardson, Smith, Ferjan
  6. Jonsson, Nicholls, Wiltshire, Protasiewicz
  7. Hamill, Gollob, Ułamek, Klingberg
  8. Pedersen, Loram, Cegielski, P. Karlsson (d)
  9. Crump, Hancock, Adams, Holta
  10. Rickardsson, Sullivan, M. Karlsson, Dryml
  11. Ułamek, Nicholls, Hampel, P. Karlsson
  12. Cegielski, Klingberg, Richardson (d), Jonsson (u/w)
  13. Crump, Dryml, Hamill, Klingberg
  14. Nicholls, Pedersen, Adams, Sullivan
  15. Cegielski, M. Karlsson, Hancock, Gollob (4d)
  16. Holta, Rickardsson, Loram, Ułamek
  17. Sullivan, Hamill, Hancock, Ułamek
  18. Adams, Loram, Klingberg, Gollob (u)
  19. Richardson, Pedersen, Crump, Cegielski
  20. M. Karlsson, Nicholls, Holta (u/w), Dryml (u/w)
  21. Crump, Sullivan, Dryml, Loram
  22. Cegielski, Adams, Hamill, Holta
  23. Rickardsson, Crump, Nicholls, Adams
  24. M. Karlsson, Pedersen, Cegielski, Sullivan (w)
  25. Pedersen, Crump, M. Karlsson, Rickardsson

Opis edytuj

 
Ryan Sullivan – sprawca karambolu z 24. biegu.

Pierwszą chorzowską Wielką Nagrodę Europy wygrał Duńczyk Nicki Pedersen, dla którego było to pierwsze zwycięstwo w turnieju Grand Prix. W finale pokonał Australijczyka Jasona Crumpa i Szweda Mikaela Karlssona.

Wszyscy Polacy wystąpili od turnieju eliminacyjnego. Choć na liście startowej znajdowało się aż 5 Polaków, tylko Krzysztof Cegielski awansował do półfinału. Szóste miejsce, jakie zajął, pozostaje jego najlepszych osiągnięciem w historii jego startów w cyklu Grand Prix. Tomasz Gollob, Sebastian Ułamek i Jarosław Hampel zajęli miejsca 15-17, a Piotr Protasiewicz ostatnie. Warto odnotować, iż obsada drugiego biegu składała się wyłącznie z Polaków – co było pierwszym takim przypadkiem.

W biegu 10. ze startu najlepiej wyszedł – aktualny mistrz świata i lider cyklu GP – Szwed Tony Rickardsson. Jednak na wyjściu z pierwszego łuku postawiło mu motocykl i spadł na ostatnie miejsce. Na dystansie wyprzedzał jednak kolejnych rywali, w tym Australijczyka Ryana Sullivana, wicelidera cyklu. Rickardsson uczynił to w czasie 67,11 s, czym ustanowił nowy rekord przebudowanego toru.

Do niecodziennej sytuacji doszło w biegu 20. Najpierw motocykla nie opanował Czech Lukáš Dryml. Sędzia nie zdążył przerwać biegu, a prowadzący w biegu Norweg Rune Holta upadł. Sędzia wykluczył obu zawodników, przy czym Holta – który upadł później – został sklasyfikowany na trzecim miejscu.

Drugi półfinał (bieg 24.) zakończył się groźnie wyglądającym karambolem. Na ostatniej prostej przez nikogo nieatakowany Ryan Sullivan wjechał w jedną z dziur i wpadł w bandę. Jadący na ostatniej pozycji Krzysztof Cegielski nie miał szans ominąć motocykl Sullivana i wpadł na maszynę Australijczyka. Choć oboje zawodnicy sami opuścili tor, zostali odwiezieni do szpitala: Cegielski na prześwietlenie bolącej kostki, a Sullivan z podejrzeniem kontuzji barku. Po zawodach Cegielski, tak skomentował ten wypadek: Przeleciałem kilka metrów i mocno uderzyłem się o tor. Bardzo boli mnie noga. Mam nadzieję, że to nic poważnego. Zadrapaniami na twarzy się nie martwię (...). Mimo wszystko, to były dla mnie dobre zawody. Odniosłem największy sukces w moich dotychczasowych startach w Grand Prix.

W dniu zawodów zawodnicy zwracali uwagę na tworzące się koleiny i dziury na torze (było to po części skutki padającego tego dnia deszczu). Pomimo iż przez całe zawody ubijano i równano tor, część żużlowców miała problemy z płynną jazdą po chorzowskim owalu.

Klasyfikacja przejściowa edytuj

Lp. Zawodnik Suma                  
1   (1) Tony Rickardsson 148 25 20 13 13 25 16 20 16    
2   (4) Ryan Sullivan 134 20 13 25 25 11 18 11 11    
3   (2) Jason Crump 128 16 16 11 11 16 25 13 20    
4   (5) Leigh Adams 115 13 13 16 13 13 11 25 11    
5   (7) Mikael Karlsson 103 18 7 18 11 11 7 13 18    
6   (9) Mark Loram 91 8 18 8 18 13 13 6 7    
7   (3) Tomasz Gollob 89 7 25 11 20 8 8 5 5    
8   (11) Greg Hancock 84 8 4 4 8 18 20 16 6    
9   (14) Lukáš Dryml 76 5 1 6 7 20 11 18 8    
10   (6) Billy Hamill 70 11 11 7 7 7 13 6 8    
11   (8) Todd Wiltshire 57 11 8 20 6 1 2 7 2    
15   (12) Nicki Pedersen 56 2 4 2 5 4 6 8 25    
13   (17) Rune Holta 53 1 11 5 5 6 7 11 7    
12   (20) Andreas Jonsson 53 3 8 7 16 7 5 4 3    
14   (22) Krzysztof Cegielski 51 4 3 1 8 6 8 8 13    
16   (13) Scott Nicholls 44 3 5 8 4 – 4 7 13    
17   (15) Carl Stonehewer 30 13 5 2 1 2 4 3 –    
21   (21) Sebastian Ułamek 30 2 6 5 4 3 3 2 5    
18   (10) Niklas Klingberg 32 5 3 3 3 5 3 4 6    
19   (16) Andy Smith 27 4 6 4 6 2 2 1 2    
20   (19) Grzegorz Walasek 25 7 2 3 3 5 5 – –    
24   (24) Lee Richardson 17 – – 13 – – – – 4    
23   (23) (25) Peter Karlsson 16 – – – – 8 – 5 3    
22   (18) Matej Ferjan 14 1 1 1 2 1 6 1 1    
25   (23) (26) Piotr Protasiewicz 12 – 7 – – 4 – – 1    
26   (23) Lars Gunnestad 6 6 – – – – – – –    
31   (23) (24) Jarosław Hampel 6 – 2 – – – – – 4    
27   (23) Joe Screen 6 – – 6 – – – – –    
28   (24) Kai Laukkanen 6 6 – – – – – – –    
29   (23) Bjarne Pedersen 3 – – – – – – 3 –    
30   (24) Freddie Eriksson 3 – – – – 3 – – –    
32   (24) Sándor Tihanyi 2 – – – 2 – – – –    
33   (24) David Ruud 2 – – – – – – 2 –    
34   (23) Izak Šantej 1 – – – 1 – – – –    
35   (23) Bohumil Brhel 1 – – – – – 1 – –    
36   (24) Aleš Dryml 1 – – – – – 1 – –    
Lp. Zawodnik Suma                  

Bibliografia edytuj

  • Zimna Magdalena, Nowy bohater, [w:] Gazeta Pomorska z dnia 16 września 2002, s. 32.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix_Europy_na_Żużlu_2002&oldid=72389302”