György Petri

węgierski poeta

György Petri (ur. 22 grudnia 1943 w Budapeszcie, zm. 16 lipca 2000 tamże) – poeta, tłumacz, dziennikarz odznaczony Nagrodą Kossutha oraz Nagrodą im. Attili Józsefa, jeden z założycieli Digitális Irodalmi Akadémia (Cyfrowej Akademii Literatury).

György Petri
Ilustracja
Fot. Lenke Szilágyi
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1943
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

16 lipca 2000
Budapeszt

Narodowość

węgierska

Język

węgierski

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Ważne dzieła

Magyarázatok M. számára

Nagrody

Nagroda Kossutha
Nagroda Tibora Déryego
Nagroda im. Attili Józsefa

Życiorys edytuj

Miał trudne dzieciństwo. Jego rodzice poznali się na terenie obecnej Wojwodiny (Serbia), do 1941 roku mieszkali w Belgradzie, jednak pod wpływem działań na frontach II wojny światowej uciekli do Budapesztu. Po 1945 roku matka poety była zatrudniona jako pracownik cywilny Węgierskiej Armii Ludowej, a ojciec aż do przedwczesnej śmierci zajmował się handlem w budańskiej dzielnicy Víziváros.

Uczył się w szkole podstawowej przy Medve utca, po czym dostał się do Gimnazjum im. Ferenca Toldyego. Został wychowany w wierze rzymskokatolickiej, w młodości służył do mszy jako ministrant w kościele pod wezwaniem św. Anny przy placu Lajosa Battyhányego. Jego pierwszą miłością była poetka Sára Kepes, która zmarła w wyniku jednej z wielokrotnych prób samobójczych[1]. Jego pierwszą żoną została poetka i dziennikarka Alíz Mosonyi, z którą miał córkę Annę. Drugą żoną została Éva Harsányi, matka dziennikarza, Lukacsa Ádáma Petriego. Po raz trzeci ożenił się z Márią Nagy, którą uwiecznił w swoich wierszach pod pseudonimem Maya. Podług ostatniej woli spoczął na cmentarzu w Dunaalmás[2].

W 1966 rozpoczął studia na Uniwersytecie Lóradna Eötvösa w Budapeszcie na wydziale węgiersko-filozoficznym. Od 1974 działał jako pisarz niezrzeszony. W latach 1975–1988 został umieszczony na liście twórców zakazanych, jego wiersze publikowano w zagranicznej prasie podziemnej. Między 1981 a 1989 był redaktorem wydawanego w podziemiu czasopisma „Beszélő” i ważnym przedstawicielem węgierskiej opozycji demokratycznej. Od 1989 do śmierci był członkiem kolegium redaktorskiego czasopisma „Holmi”. W tych latach jego partnerką była Mária Pap.

Jego pierwsze wiersze opublikowano w gazetach „Kortárs” i „Élet és Irodalom”, po czym zamilkł na lata. Pierwszy tom wierszy, Magyarázatok M. számára, odniósł wielki sukces.

W 1994 był posłem z ramienia Związku Wolnych Demokratów (SZDSZ), jednak jesienią tego samego roku wystąpił z partii. Na posiedzeniu rządu w 1996 roku József Torgyán interpelował w sprawie jego zdaniem niesłusznego przyznania Nagrody Kossutha Györgyowi Petriemu (przez wiersz Apokrif zaczynający się od słów Zakatol a szentcsalád / Isten tömi Máriát…[3]) oraz Péterowi Esterházyemu (z powodu audycji radiowej Így gondozd a magyarodat!), oskarżając rząd o promowanie w swojej polityce kulturalnej obrazę uczuć religijnych oraz patriotycznych. Za pisarzami wstawili się Sándor Radnóti oraz István Pető[4].

W 1998 roku wykryto u Petriego raka krtani. Zmarł 16 lipca 2000 roku, pogrzeb odbył się 22 lipca na cmentarzu w Dunaalmás. Mowy pogrzebowe wygłosili wtedy Pál Réz oraz Szabolcs Várady.

W 2010 roku N&n Galéria Alapítvány (Fundacja N&n Galeria) ustanowiła Nagrodę im. Györgya Petriego, którą corocznie przyznaje się w urodziny artysty, 22 grudnia. Celem tej nagrody jest promowanie młodych poetów, pisarzy, dramatopisarzy i eseistów, którzy nie mają jeszcze w swoim dorobku samodzielnej publikacji.

Dzieła edytuj

Literatura piękna edytuj

  • Magyarázatok M. Számára, Szépirodalmi, Budapeszt 1971.
  • Körülírt zuhanás, Szépirodalmi, Budapeszt 1974.
  • Örökhétfő, AB Független, Budapeszt 1981.
  • Szféra-antológia, 1980–1982. Zárójelentés. Dalos György, Farkas Péter, Fráter András, Garaczi László, Hajdu Zsuzsa, Könczöl Csaba, Mezei Péter, Németh Gábor, Petri György, Tóth Gábor írásaiból, Budapeszt 1982 (samizdat).
  • Hólabda a kézben. Versek, 1982–1984, HHRF-CHRR, Nowy Jork 1984.
  • Azt hiszik, AB Független, Budapeszt 1985.
  • Valahol megvan. Válogatott és új versek, Szépirodalmi, Budapeszt 1989.
  • Ami kimaradt, Aura, Budapeszt 1989.
  • Valami ismeretlen. Versek, Jelenkor, Pecz 1990.
  • Petri György versei, Szépirodalmi, Budapeszt 1991.
  • Szerb János, Ha megszólalnék; wyb., red., posłowie György Petri, Orpheusz Könyvek, Budapeszt 1990.
  • Sár, Jelenkor, Pecz 1993 (cykl Élő Irodalom).
  • Beszélgetések Petri Györggyel, Pesti Szalon, Budapeszt 1994.
  • Petri György válogatott versei, wyb., posłowie Péter Balassa, Unikornis, Budapeszt 1996 (A Magyar Költészet Kincsestára).
  • Versek, 1971–1995, ilustr. András Forgách, Jelenkor, Pecz 1996 (dzieła Györgya Petriego).
  • Amíg lehet, Magvető, Budapeszt 1999.
  • A szabadság hagyománya. A magyar politikai költészet klasszikusai. Petri Györggyel beszélget Kisbali László és Mink András, „Beszélő”, Budapeszt 2001.
  • Összegyűjtött versek, t. 1, Magvető, Budapeszt 2003 (Dzieła Györgya Petriego).
  • Összegyűjtött műfordítások, t. 2, Magvető, Budapeszt 2004 (Dzieła Györga Petriego).
  • Összegyűjtött interjúk, t. 3, Magvető, Budapeszt 2005 (Dzieła Györga Petriego).
  • Próza, dráma, vers, naplók és egyebek, Magvető, Budapeszt 2007 (Dzieła Györga Petriego).
  • Válogatott versek, Magvető, Budapeszt 2008.

Za granicą edytuj

  • Zur Hoffnung verkommen. Gedichte, red., tłum. niem. Hans-Henning Paetzke, Suhrkamp, Frankfurt am Main 1986 (Edition Suhrkamp. 1360, N. F. 360.).
  • Schöner und unerbittlicher Mummenschanz. Gedichte. Ungarisch-Deutsch, red., tłum. niem. Hans-Henning Paetzke, Suhrkamp, Frankfurt am Main 1989 (Edition Suhrkamp. Neue Folge, 528.).
  • L'époque d'imbéciles intrépides arrive. Poèmes; tłum. franc. Iván Bajomi i in., Font, Budapeszt 1991.
  • Night Song of the Personal Shadow. Selected Poems, tłum. ang. Clive Wilmer, George Gömöri, Bloodaxe, Newcastle upon Tyne 1991.
  • Vorbei das Abwägen, vorbei die Abstufungen. Gedichte, ungarisch und deutsch, red., tłum. niem. Hans-Henning Paetzke, Ammann, Zürich 1995. Básně. 1971–1995, tłum. czeskie Lucie Szymanowská, Chance, Praha 1998.
  • Eternal Monday. New & Selected Poems, tłum. ang. Clive Wilmer, George Gömöri, wstęp Elaine Feinstein, Bloodaxe, Newcastle upon Tyne 1999.
  • Ivicata, ot slnceto ogrjana. Izbrana poezija 1966–2000, tłum. bułg. Martin Hristov, red. Mónika Mesterházi, Ergo, Szófia 2014 (Moderna evropejska lira).

Tłumaczenia edytuj

  • Volker Braun versei, wyb., tłum. György Petri, Európa, Budapeszt 1986 (Új Pegazus).
  • Molière, Drámák, tłum. György Petri, Jelenkor, Pecz, 1995.
  • Karl R. Popper, A tudományos kutatás logikája, tłum. György Petri, Péter Szegedi, Európa, Budapeszt 1997.
  • Molière, Drámák, tłum. György Petri, wyd. 2 popr., Jelenkor, Pecz 1999.

Nagrody i odznaczenia edytuj

  • Az Európa Könyvkiadó Nívódíja (1986)
  • Nagroda Koła Mikesa Kelemena (1988) (Holandia)
  • Nagroda im. Tibora Déryego (1989, 1994)
  • Nagroda „Za przyszłą literaturę” (1989)
  • Nagroda Attili Józsefa (1990)
  • Nagroda Koła Örley (1990)
  • Książka Roku (1991)
  • Nagroda Fundacji Sorosa za dorobek życia (1992)
  • Nagroda specjalna Cechu Krytyków Teatralnych za przekład Don Juana Moliera (1995)
  • Odznaczenie im. Imrego Nagya (1995)
  • Nagroda Sándora Weöresa (Soros) (1995)
  • Nagroda Kossutha (1996)
  • Nagroda Nicolausa Lenaua (1997)
  • Pro Urbe Budapest (1998)
  • Üveggolyó-rend (1998)

Przypisy edytuj

  1. György Petri, András Forgách, Igyekeztem szembenézni a saját múlandóságommal [online], grudzień 1999 (węg.).
  2. Hiányzik Petri György [online], Cultura.hu, 22 grudnia 2013 [dostęp 2019-05-17] (węg.).
  3. Apokrif [online], old.sztaki.hu [dostęp 2019-05-17].
  4. Keresztury Tibor, Petri György [online], reader.dia.hu [dostęp 2019-05-17].

Bibliografia edytuj

  • Fodor Géza, Petri György költészete, Szépirodalmi, Budapeszt 1991 (Zsebbe való kis könyvek).
  • Petri György bibliográfia, red. Zsoltné Jószay, Jánosné Kovács, wyd. 2, Rákóczi Megyei Könyvtár, Miszkolc 1992.
  • Keresztury Tibor, Petri György, Kalligram, Bratysława 1998 (Tegnap és ma).
  • Horváth Kornélia, Tűhegyen. Versértelmezések a későmodernség magyar lírája köréből. József Attila, Pilinszky János, Weöres Sándor, Nemes Nagy *Ágnes, Petri György, Krónika Nova, Budapeszt 1999.
  • A napsütötte sáv. Petri György emlékezete, wyb. i red. András Lakatos; Nap, Budapeszt 2000.
  • Sergio Nazzaro, Qualcosa di sconosciuto. La poesia di György Petri, Aracne, Rzym 2003.
  • Az örökhétfőtől a napsütötte sávig. Tanulmányok Petri György költészetéről, red. György D.Fenyő, Krónika Nova, Budapeszt 2004 (Könyvtár és katedra).
  • Horváth Kornélia, Petri György költői nyelvéről. Poétikai monográfia, Ráció, Budapeszt 2012 (Művek, értelmezések, elméletek).
  • Szabó Gábor, „Vagyok, mit érdekelne”. Széljegyzetek Petrihez, Szépmesterségek Alapítvány, Miszkolc 2013 (Műút-könyvek).
  • Keresztury Tibor, Petri György, wyd. 2. popr., Magvető, Budapeszt 2015.

Linki zewnętrzne edytuj