Hiram Houston Merritt (ur. 1902 w Wilmington, zm. 9 stycznia 1979) – amerykański neurolog.

Od 1948 do 1967 roku stał na czele Neurological Institute of New York. Od 1958 do 1969 roku był dziekanem Columbia University College of Physicians and Surgeons.

35 z jego uczniów objęło później katedry neurologii. Wśród jego osiągnięć naukowych znajduje się odkrycie przeciwdrgawkowych właściwości fenytoiny, wczesne badania nad płynem mózgowo-rdzeniowym oraz monografia z 1946 roku poświęcona kile układu nerwowego.

Podręcznik neurologii jego autorstwa Merritt's Neurology w 2005 roku miał 11 wydań[1].

Merritt zmarł w Massachusetts General Hospital w 1979 roku z powodu powikłań choroby naczyniowej mózgu i wodogłowia normotensyjnego[2] (co do tej ostatniej jednostki chorobowej, Merritt nigdy nie był przekonany o jej istnieniu).

Prace edytuj

  • Putnam TJ, Merritt HH (1937) Experimental determination of the anticonvulsant properties of some phenyl derivatives. Science 85:525–526
  • Merritt HH. Textbook of Neurology. Lea and Febiger, Philadelphia, Eds 1–6 (1955–1979)
  • Merritt HH, Fremont-Smith F (1937) The cerebrospinal fluid. WB Saunders, Philadelphia
  • Merritt HH, Putnam TJ (1938) Sodium diphenyl hydantoinate in the treatment of convulsive disorders. JAMA 111: 1068–1073
  • Merritt HH, Adams RD, Solomon HC. Neurosyphilis. Oxford University Press, Nowy Jork 1946

Przypisy edytuj

  1. Rowland LP (ed) (2005) Merritt's Neurology 11th Ed. Lippincott Williams and Wilkins, Philadelphia
  2. Rowland LP (1979) Houston Merritt (1902–1979) Obituary. Neurology 29:277–279

Bibliografia edytuj