Herb województwa łęczyckiego
Herb województwa łęczyckiego – hybryda kujawska w srebrno-czerwonej tarczy. Bestia heraldyczna zaczerpnięta została z herbu Kujaw i występuje także w herbie województwa sieradzkiego.
Opisy w źródłach historycznych edytuj
Ziemia łęczycka ósma, ma w jednej połowie tarczy czerwonego lwa w koronie w białym polu, a w drugiej połowie białego orła w czerwonym polu, grzbiety ich są złączone.
Województwo łęczyckie używa herbu pół lwa czerwonego na białem polu, na czerwonem pół orła białego[.]
Woiewodztwo Leczyckie, nośi puł Lwa cżerwonego ná białłym polu, á ná cżerwonym puł Orłá białłego, z Korona złota.
Herb województwa przedstawiał pół lwa czerwonego na białem polu i pół orła białego w czerwonem polu, grzbietami do siebie obróconych i jedną uwieńczonych koroną.
W Królestwie Kongresowym edytuj
Historyczny herb ziemi łęczyckiej został w XIX wieku włączony do herbu nowego województwo mazowieckiego.
W II Rzeczypospolitej edytuj
Według przygotowanego w 1928 roku projektu rozporządzenia prezydenta II Rzeczypospolitej herb dawnego województwa łęczyckiego miał stanowić część herbu województwa łódzkiego.
Współcześnie edytuj
Dawny herb województwa łęczyckiego jest dziś herbem powiatu łęczyckiego. Stanowi też część herbów województwa łódzkiego i powiatu zgierskiego.
Galeria edytuj
-
Herb ziemi łęczyckiej w Statucie Łaskiego (1506). -
-
Herb województwa łęczyckiego w herbarzu Kaspra Niesieckiego (1743). -
Herb województwa łęczyckiego w XIX-wiecznym wydaniu herbarza Bartosza Paprockiego (1858). -
Herb województwa łęczyckiego w herbarzu Bolesława Starzyńskiego (1875–1900). -
Współczesna rekonstrukcja herbu województwa łęczyckiego z czasów I Rzeczypospolitej.
Przypisy edytuj
- ↑ Jan Długosz: Joannis Dlugossii Senioris Canonici Cracoviensis Opera omnia = Jana Długosza kanonika krakowskiego dzieła wszystkie. Vol. 1, Vita S. Stanislai : vita B. Kunegundis : vitae episcoporum poloniae : vita Sbignei de Oleśnica cardinalis : Clenodia. Banderia Prutenorum : Epistolae. Kraków: 1887, s. 560–561.
- ↑ Bartosz Paprocki: Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584; wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego. Kraków: 1858, s. 905.
- ↑ Marcin Bielski: Kronika polska, Marcina Bielskiego. Nowo przez Ioach. Bielskiego syna iego wydana.. Kraków: 1597, s. 6.
- ↑ Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski. Kraków: 1900, s. 106–107.
Bibliografia edytuj
- Projekt Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie nadania herbów województwom, AAN, PRM 59-10