Himantura

rodzaj morskich i słodkowodnych ryb

Himanturarodzaj ryb chrzęstnoszkieletowych z podrodziny Urogymninae w obrębie rodziny ogończowatych (Dasyatidae).

Himantura
Müller & Henle, 1837[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – ogończa arnak (H. uarnak)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Infragromada

Euselachii

(bez rangi) płaszczki
Nadrząd

orleniokształtne

Rodzina

ogończowate

Podrodzina

Urogymninae

Rodzaj

Himantura

Typ nomenklatoryczny

Raja sephen uarnak Forsskål, 1775 (= Raja uarnak Gmelin, 1789)

Synonimy
Gatunki

8 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach Indo-Pacyfiku[3][4].

Morfologia edytuj

Długość ciała do 410 cm; masa ciała (największa opublikowana) 150 kg[4].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniowali w 1837 roku niemieccy ichtiolodzy Johannes Peter Müller i Jakob Henle w artykule poświęconym taksonom spodoustych opublikowanym w czasopiśmie Archiv für Naturgeschichte[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) ogończa arnak (H. uarnak)[5].

Etymologia edytuj

  • Himantura: gr. ἱμας himas, ἱμαντος himantos ‘pasek, rzemień’; ουρα oura ‘ogon’[6].
  • Pastinaca: łac. pastinacapasternak’, od pastinum ‘widły ogrodowe’[7].

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[3]:

Opisano również gatunki wymarłe:

Uwagi edytuj

  1. Nowa nazwa dla Himantura Müller & Henle, 1837.

Przypisy edytuj

  1. a b J.P. Müller & F.G.J. Henle. Ueber die Gattungen der Plagiostomen. „Archiv für Naturgeschichte”. 3 (1), s. 399, 1837. (niem.). 
  2. W. Swainson: The natural history of fishes, amphibians, & reptiles, or monocardian animals. Cz. 1. London: Longman & Co., 1839, s. 172. (ang.).
  3. a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-16] (ang.).
  4. a b R. Froese & D. Pauly: Himantura. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-16]. (ang.).
  5. D.S. Jordan & B.W. Evermann. The fishes of North and Middle America: a descriptive catalogue of the species of fish-like vertebrates found in the waters of North America, north of the Isthmus of Panama. Part I. „Bulletin of the United States National Museum”. 47, s. 82, 1896. (ang.). 
  6. Ch. Scharpf: Family Dasyatidae Jordan & Gilbert 1879 (Stingrays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-16]. (ang.).
  7. E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 184. (ang.).
  8. S. Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo morskie, 1982, s. 154. ISBN 83-215-2103-7.
  9. Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. Himantura menoni.
  10. Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. Himantura souarfortuna.

Bibliografia edytuj