Hipolit Medyceusz
Hipolit Medyceusz, wł. Ippolito de' Medici (ur. 1511, zm. 10 sierpnia 1535) – nieślubny oraz jedyny syn Juliana Medyceusza.
| ||
 Portret Hipolita autorstwa Tycjana | ||
| ||
| Władca Florencji | ||
| Okres | od 1523 do 1529 | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | Medyceusze | |
| Data i miejsce urodzenia | 1511 Florencja | |
| Data i miejsce śmierci | 10 sierpnia 1535 Itri | |
| Ojciec | Julian Medyceusz (Giuliano de' Medici) | |
|
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
| ||
| Data urodzenia | 19 kwietnia 1511 | |
| Data śmierci | 10 sierpnia 1535 | |
| Miejsce pochówku | Bazylika św. Wawrzyńca „in Damaso” | |
| Wyznanie | katolickie | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Kościół tytularny | S. Prassede S. Lorenzo in Damaso | |
ŻyciorysEdytuj
Ippolito urodził się w Urbino. Jego ojciec zmarł, kiedy chłopiec miał zaledwie 5 lat, w 1516. Ippolito wychował jego wuj, papież Leon X oraz jego kuzyn kardynał Giulia de' Medici. Kiedy Giulio został wybrany kolejnym papieżem i przyjął imię Klemensa VII, Ippolito rządził samodzielnie Florencją w jego imieniu. Po oblężeniu Florencji w latach 1529–1530 Klemens VII zaczął faworyzować swojego nieślubnego syna Alessandro. Ippolito został pierwszym arcybiskupem Awinionu, następnie w 1529 został kardynałem i papież wysłał go jako legata na Węgry. Administrator diecezji Casale Monferrato (1529–1531), Lecce (kwiecień 1534–luty 1535) i archidiecezji Monreale (od 1532). Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego od lipca 1532. W 1535 służył jako florencki ambasador na dworze cesarza Karola V Habsburga.
Ippolito zmarł na malarię w Itri – możliwe jednak, że został otruty przez Alessandra, którego nadużycia miał zamiar publicznie ogłosić. Ippolito był związany z Giulią Gonzagą.