Urbino

miasto w środkowych Włoszech

Urbino (łac. Urvinum Mataurense) – miejscowość u podnóża Apeninu Umbryjsko-Marchijskiego i gmina w środkowych Włoszech, w regionie Marche[1]. Wraz z Pesaro jest stolicą prowincji Pesaro i Urbino. W 1998 roku centrum historyczne miasta zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W latach 1212–1631 stanowiło siedzibę najpierw hrabstwa, a potem księstwa Urbino.

Urbino
gmina
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Włochy

Region

 Marche

Prowincja

Pesaro i Urbino

Kod ISTAT

041067

Powierzchnia

228,07 km²

Wysokość

485 m n.p.m.

Populacja (2004)
• liczba ludności


15 444

• gęstość

66,4 os./km²

Numer kierunkowy

0722

Kod pocztowy

61029

Położenie na mapie Marche
Mapa konturowa Marche, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Urbino”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Urbino”
Ziemia43°43′N 12°38′E/43,716667 12,633333
Strona internetowa

Według danych na rok 2007 gminę zamieszkiwało 15 444 osób, 66,4 os./km². W mieście znajduje się uniwersytet.

Z miastem związany był Rafael Santi, który się tutaj urodził, Piero della Francesca, który tworzył na dworze księcia Federica da Montefeltro, a także Baldassare Castiglione, który opisując wrażenia z życia w Urbino stworzył Dworzanina oraz Leone Battista Alberti, jeden z architektów włoskiego renesansu.

Klimat

edytuj

W Urbino, położonym na wysokości występuje klimat subtropikalny (podzwrotnikowy). Notuje się tu nieco większe ilości opadów niż na oddalonym o 30 km wybrzeżu Morza Śródziemnego, co wynika położenia miasta na wysokości 485 m n.p.m.

Miesiąc I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII
Najwyższa temperatura dzienna (°C) +10 +10 +14 +18 +23 +27 +30 +29 +25 +19 +14 +11
Najniższa temperatura nocna (°C) +3 +4 +8 +9 +13 +17 +20 +20 +17 +12 +8 +5
Opady atmosferyczne (mm) 44 49 59 57 60 48 36 59 59 78 89 56
Liczba dni deszczowych 4 4 5 5 5 3 0 2 2 5 5 5

Zabytki i interesujące miejsca

edytuj
Centrum historyczne w Urbino[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
 
Państwo

  Włochy

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, IV

Numer ref.

828

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Obiekt zagrożony

nie

 
Panorama Urbino
  • Najbardziej znanym zabytkiem Urbino, a jednocześnie najczęściej odwiedzanym, jest Pałac Książęcy. Jest to jeden z przykładów architektonicznych i artystycznych z okresu renesansu włoskiego. Pałac jest siedzibą Narodowej Galerii w Marche. Charakterystyczne dla pałacu są wieżyczki od tylnej strony budynku[2].
  • Dom Rafaela znajduje się przy ulicy Raffaello, pod numerem 57. Artysta urodził się tam w 1483 roku. W domu znajduje się muzeum, w którym można zobaczyć wyposażenie z czasów Rafaela i piętnastowieczne freski.
  • Katedra jest zbudowana w stylu neoklasycystycznym (architekt Giuseppe Valadier). Można w niej znaleźć dzieła Federica Barocciego[3].
  • W klasztorze świętej Klary działał architekt ze Sieny Francesco di Giorgio Martini.
  • Pomnik Rafaela wyrzeźbiony przez Luigi Belliego i muzeum archeologiczne[4].
  • Święty Jan na fresku stworzonym przez braci Salimbeni.
  • Szkoła z internatem, w której uczył się do 12 roku życia Giovanni Pascoli. Szkoła imienia Rafaela była kierowana przez pijarów i miała swoją siedzibę na placu Republiki. Jej budowa rozpoczęła się w 1705 roku na życzenie papieża Klemensa XI[5].
  • Około dwóch kilometrów od centrum historycznego znajduje się mauzoleum diuków stworzone przez Donato Bramante w drugiej połowie XV wieku z polecenia diuka Fryderyka II[6]. W mauzoleum znajdują się groby Fryderyka Guidobalda I – diuków z Urbino. Początkowo była tu także nastawa ołtarzowa Piera della Francesca, przedstawiająca Madonnę, Fryderyka II i niektórych świętych. Obecnie znajduje się ona w pinakotece Brera w Mediolanie.
  • Kościół Świętego Franciszka z Asyżu został zbudowany w XIV wieku w stylu gotyckim przez architekta Luigi Vanvitellego[7].
  • Brama Valbona jest główną bramą miasta. Obecny kształt otrzymała w 1621 roku z okazji zawarcia małżeństwa przez diuka Fryderyka Ubaldo z Klaudią de'Medici[8].
  • Brama Santa Lucia, najbardziej na północ wysunięta brama miejska.
  • Kościół Świętego Dominika zbudowany w XIV wieku i odnowiony wewnątrz w 1729 roku. Zewnętrzna część kościoła jest zbudowana w stylu gotyckim z renesansowym portalem zaprojektowanym przez Luca della Robbia w 1450 roku.
  • Przed kościołem Świętego Dominika znajduje się egipski obelisk. Jego pochodzenie datuje się na około 550 rok przed naszą erą[9].

Ludzie związani z Urbino

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Urbino.

Demografia

edytuj

Liczba mieszkańców

Współpraca

edytuj

Miejscowości partnerskie:

Przypisy

edytuj
  1. Encyklopedia Wiem. [dostęp 2009-02-21].
  2. Strona Urbino. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-03)].
  3. Strona Urbino. [dostęp 2009-02-21].
  4. Strona Urbino. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-02)].
  5. Strona Urbino. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-01)].
  6. Strona Urbino. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-17)].
  7. Strona Urbino. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
  8. Strona Urbino. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-01)].
  9. Strona Urbino. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-02)].

Linki zewnętrzne

edytuj

Zobacz też

edytuj