Howard Keel
Harold Clifford Keel (ur. 13 kwietnia 1919 w Gillespie, zm. 7 listopada 2004 w Palm Desert) – amerykański aktor i piosenkarz (bas-baryton[1]). W latach 50. był gwiazdą wielu musicali MGM[2]. Odtwórca roli Claytona Farlow w operze mydlanej CBS Dallas (1981–1991).
Imię i nazwisko |
Harold Clifford Keel |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 kwietnia 1919 |
Data i miejsce śmierci |
7 listopada 2004 |
Zawód |
aktor, piosenkarz |
Współmałżonek |
Rosemary Cooper |
Lata aktywności |
1943–2002 |
8 lutego 1960 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6253 Hollywood Boulevard[3][4].
Życiorys
edytujUrodził się w Gillespie[5] w Illinois w rodzinie metodystów jako drugi syn Grace Margaret (z domu Osterkamp) i Homera Keela[6]. Miał starszego brata Fredericka Williama. Jego ojciec był kapitanem marynarki wojennej i pracował w kopalniach węgla, a matka była metodystką, która wykonywała dorywcze prace (m.in. gotowanie i wieszanie tapet za 3 dolary dziennie), aby pomóc utrzymać rodzinę[7]. Keel dorastał w czasie wielkiego kryzysu w górniczym mieście Gillespie. Ojciec Keela nadużywał alkoholu i swoje frustracje wyładowywał na rodzinie. W 1930 popełnił samobójstwo[6]. Keel był zdruzgotany i rzadko rozmawiał na ten temat. Przejął od ojca miłość do muzyki, która zmieniła całkowicie jego usposobienie. Keel i jego matka przeprowadzili się do Kalifornii, gdzie w wieku 17 lat ukończył Fallbrook High School. Pracował dorywczo, jako mechanik samochodowy, pracownik parkingu i śpiewający kelner w restauracji Paris Inn w Los Angeles, zarabiając 15 dolarów tygodniowo i dwa posiłki dziennie. W 1937 otrzymał stałą pracę w public relations w Douglas Aircraft[6].
W 1945 w hotelu Beverly Hills wziął udział w przesłuchaniu przez Oscara Hammersteina II, który był pod wrażeniem i zaangażował Keela do dwóch musicali broadwayowskich – Oklahoma! w roli pogodnego ranczera Curly’ego i Carousel w roli Billy’ego Bigelowa[8]. Wkrótce po raz pierwszy wystąpił na ekranie jako czarny charakter uciekinier Boke w dreszczowcu The Small Voice (1948)[9] z Valerie Hobson. W nominowanym do trzykrotnego Oscara filmie The Big Fisherman (1959)[10] w reżyserii Franka Borzage wcielił się w postać Piotra Apostoła.
Życie prywatne
edytujPodczas jednej ze swoich podróży do Hollywood w Kalifornii poznał aktorkę Rosemary Cooper. Pobrali się 17 marca 1943. 15 października 1948 doszło do rozwodu. 3 stycznia 1949 zawarł związek małżeński z Helen Anderson, z którą miał dwie córki – Kaiję Liane (ur. 14 stycznia 1950) i Kristine (ur. 21 czerwca 1952) oraz syna Gunnara Lewisa (ur. 3 czerwca 1955). 10 grudnia 1970 rozwiedli się. 21 grudnia 1970 poślubił Judith „Judy” Ann Magamoll. Mieli córkę Leslie Grace (ur. 1 września 1974).
Śmierć
edytujZmarł 7 listopada 2004 w Palm Desert w wieku 85 lat, sześć tygodni po zdiagnozowaniu raka jelita grubego[11].
Filmografia
edytujFilmy
edytuj- 1950: Rekord Annie jako Frank Butler
- 1951: Statek komediantów jako Gaylord Ravenal
- 1951: Missouri jako narrator (głos)
- 1953: Calamity Jane jako Dziki Bill Hickok
- 1953: Pocałuj mnie, Kasiu jako Fred Graham / „Petruchio”
- 1954: Siedem narzeczonych dla siedmiu braci jako Adam Pontipee
- 1959: The Big Fisherman jako Piotr Apostoł
- 1962: Dzień tryfidów jako Bill Masen
- 1967: Wóz pancerny jako Levi Walking Bear
- 1994: To jest rozrywka! III w roli samego siebie
Seriale
edytuj- 1981: Statek miłości jako Duncan Harlow
- 1981–1991: Dallas jako Clayton Farlow
- 1983: Statek miłości jako Kyle Cummings
- 1991: Napisała: Morderstwo jako Larry Thorson
- 1995: Strażnik Teksasu jako D.L. Dade
Przypisy
edytuj- ↑ Colin Larkin: The Virgin Encyclopedia of Popular Music. Virgin Books, 1997, s. 699–700. ISBN 1-85227-745-9.
- ↑ John „J-Cat” Griffith: Howard Keel (1919–2004). Find a Grave. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
- ↑ Howard Keel. Walk of Fame. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
- ↑ Myrna Oliver: Hollywood Star Walk: Howard Keel. „Los Angeles Times”, 2004-11-08. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
- ↑ Howard Keel. Rotten Tomatoes. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
- ↑ a b c Keel, (Clifford) Howard. Encyclopedia.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
- ↑ Sheila Whitaker: Obituary: Howard Keel. „the Guardian”, 2004-11-09. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
- ↑ Howard Keel. Internet Broadway Database. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
- ↑ Howard Keel Biography. AllMovie. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
- ↑ The Big Fisherman (1959). Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).
- ↑ Damien Cave: Howard Keel, Musical Star, Is Dead at 85. „The New York Times”, 2004-11-08. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Howard Keel w bazie IMDb (ang.)
- Howard Keel w bazie Filmweb
- Howard Keel w bazie Notable Names Database (ang.)
- Howard Keel w bazie Discogs.com (ang.)