Hruszów (obwód lwowski)

Hruszów (ukr. Грушів, Hrusziw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie jaworowskim. Leży na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, przy polskiej granicy, niedaleko Krowicy Hołodowskiej. Liczy 464 mieszkańców.

Hruszów
Грушів
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

jaworowski

Powierzchnia

1,327 km²

Wysokość

230 m n.p.m.

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


464
350 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3259

Kod pocztowy

81016

Tablice rejestracyjne

BC

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Hruszów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hruszów”
Ziemia50°05′24″N 23°18′36″E/50,090000 23,310000

Historia

edytuj

W XIX wieku właścicielem tabularnym Hruszowa był hr. Władysław Rozwadowski[1][2].

W latach 1920–1934 Hruszów stanowił gminę jednostkową w powiecie jaworowskim w województwie lwowskim II Rzeczypospolitej. W 1921 roku liczył 1260 mieszkańców, w tym 946 Ukraińców, 167 Żydów i 139 Polaków[3]. 15 czerwca 1934 roku Hruszów (a także Budomierz) przyłączono do powiatu lubaczowskiego w tymże województwie[4]. 1 sierpnia 1934 roku w związku z reformą scaleniową Hruszów wszedł w skład nowo utworzonej zbiorowej gminy Lisie Jamy w powiecie lubaczowskim[5].

Podczas czystki etnicznej w latach 1944–1945 większość Polaków ewakuowała się z Hruszowa do miejscowości uważanych za bezpieczniejsze[3]. W tym czasie nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 6 Polaków, którzy pozostali, oraz 5-osobową rodzinę sołtysa, Ukraińca, za „zdradę narodu ukraińskiego”[6].

Po wojnie – jako jedna z dwóch wsi (obok Lipowca) dawnego powiatu lubaczowskiego – został odłączony od Polski i włączony do Ukraińskiej SRR.

W miejscowości urodził się Artur Kopacz – polski nauczyciel i działacz społeczny, współzałożyciel Klubu Demokratycznego we Lwowie, radny Lwowa.

Zabytki

edytuj
  • drewniana cerkiew pw. św. Mikołaja z 1715 roku fundacji Rozwadowkich[7]
  • W miejscowości znajdują się dawne polskie koszary, na terenie których wznosi się neogotycki kościół z początku XX wieku[7]. Po II wojnie światowej i odebraniu wschodnich terenów Polski na rzecz Ukraińskiej SRR Hruszów znalazł się poza granicami Polski, a kościół służył jako magazyn rolny, którego właścicielem był miejscowy kołchoz. Magazyn zlikwidowano po 1991 roku i od tego dnia kościół w stanie posuniętej ruiny stoi pusty i podlega dalszej degradacji (w 2012 roku zapadła się część dachu z sygnaturką). 200 metrów od kościoła przebiega trasa do przejścia granicznego Budomierz-Hruszów.

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj