Hulajnoga elektryczna
Hulajnoga elektryczna (też e-hulajnoga) – pojazd napędzany elektrycznie, jednośladowy, dwuosiowy, z kierownicą, bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe. Kierujący hulajnogą elektryczną jest obowiązany korzystać z jezdni, po której ruch pojazdów jest dozwolony z prędkością nie większą niż 30 km/h, w przypadku gdy brakuje wydzielonej drogi dla rowerów oraz pasa ruchu dla rowerów, korzystając (tam, gdzie jest to dozwolone) z chodnika albo drogi dla pieszych, jest obowiązany jechać z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego. Hulajnoga elektryczna nie zalicza się do kategorii pojazdów zdefiniowanych w polskim prawie jako UTO (urządzenie transportu osobistego)[1].
Tradycja hulajnóg z samoistnym napędem sięga lat 20. XX w., natomiast obecny boom e-hulajnóg miejskich na świecie rozpoczął się w Kalifornii w 2017 r.[2]
Rodzaje hulajnóg elektrycznych edytuj
Hulajnoga miejska – posiada silnik elektryczny, który umożliwia rozpędzenie się pojazdu do średnio 25 km/h. Istnieją jednak egzemplarze mogące osiągnąć jeszcze większą prędkość maksymalną[3]. Na rynku można znaleźć wiele modeli, które dedykowane są jeździe miejskiej. Ich parametry są do siebie bardzo zbliżone. Zasięg maksymalny tego typu urządzeń wynosi około 30 km.
Hulajnoga off-road – urządzenie o parametrach zdecydowanie większych niż hulajnoga miejska. Pojazd przeznaczony do jazdy off-roadowej posiada specyficzne parametry[4], które są zbliżone do skuterów elektrycznych, jednak ze względu na swój rozmiar nazywany jest hulajnogą elektryczną. Urządzenie jest napędzane silnikiem elektrycznym o mocy nawet do 5400 W, dzięki któremu może rozpędzić się od 30 do nawet 90 km/h. Jego zasięg jest znacznie większy niż hulajnogi przeznaczonej do jazdy miejskiej – pojazd typu off-road może przejechać nawet do kilkudziesięciu kilometrów bez konieczności ładowania akumulatora. Czas ładowania tego urządzenia jest zazwyczaj dłuższy niż w przypadku egzemplarza miejskiego – może wynosić nawet 20 godzin. Wynika to z większego, bardziej pojemnego akumulatora. Tego typu pojazdy są zazwyczaj znacznie lepiej wyposażone. Posiadają duże, pneumatyczne opony, pełne oświetlenie, efektywne hamulce pochłaniające wstrząsy i wibracje, amortyzatory czy kilka trybów jazdy – jest to uzależnione od modelu hulajnogi elektrycznej. Dzięki dużej mocy silnika i odpowiedniemu wyposażeniu hulajnoga off-roadowa jest w stanie pokonać wszelkiego rodzaju nierówności i wzniesienia, czego nie można powiedzieć o hulajnodze miejskiej.
Uregulowania prawne edytuj
Polska edytuj
W świetle przepisów ustawy o ruchu drogowym od 20 maja 2021 r. obowiązują przepisy o ruchu hulajnóg elektrycznych[1]. Hulajnogą elektryczną jest pojazd napędzany elektrycznie, dwuosiowy, z kierownicą, bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe.
Do kierowania hulajnogą elektryczną na drodze przez osoby w wieku od 10 lat do 18 lat wymagane jest posiadanie tych samych uprawnień, co w przypadku kierowania rowerem, czyli karty rowerowej lub prawa jazdy kategorii AM, A1, B1 lub T. Dla osób, które ukończyły 18 lat, dokument taki nie jest wymagany[5]. Dokumentem stwierdzającym osiągnięcie 18. roku życia jest dokument tożsamości lub dowolna kategoria prawa jazdy.
Przed 20 maja 2021 r. hulajnoga elektryczna podlegała definicji motoroweru[6][7] (silnik elektryczny o mocy do 4 kW, prędkość maksymalna 45 km/h), dlatego zabronione było poruszanie się nią po chodniku oraz po drodze dla rowerów. Z powodu nieposiadania wymaganego wyposażenia i homologacji (występuje wersja z homologacją) nie była możliwa jej rejestracja, co skutkowało zakazem poruszania się po jezdni.
Niemcy edytuj
W Niemczech hulajnogi elektryczne dopuszczono do ruchu 15 czerwca 2019 na podstawie Rozporządzenia o udziale pojazdów elektrycznych w ruchu drogowym z 6 czerwca 2019[8]. Przed tą datą można było poruszać się nimi jedynie na prywatnych drogach. Zgodnie z Rozporządzeniem e-hulajnogi mają poruszać się na drogach rowerowych, a w razie ich braku, na ulicy, trzymając się prawej strony. Limit prędkości wynosi 20 km/h. Co do zasady nie można poruszać się e-hulajnogami po chodnikach i deptakach. Zakaz ten nie dotyczy ciągów pieszo-rowerowych oraz miejsc, gdzie ruch taki został dopuszczony na mocy prawa miejscowego. Poruszający się muszą mieć przynajmniej 14 lat. Pojazdy muszą być wyposażone w światła, dzwonek oraz posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Limit alkoholu we krwi, podobnie jak dla kierowców, wynosi 0,5 promila[9].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Ustawa z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 720).
- ↑ M. Burtowy, W. Kotowski, Hulajnogi elektryczne oraz inne mikropojazdy. Regulacje prawne i rozwiązania samorządowe, Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2020, s. 23-27, ISBN 978-83-8223-127-4.
- ↑ Hulajnogi elektryczne, na których pojedziesz 100 km/h. nahulajnogi.pl. [dostęp 2020-05-23].
- ↑ Hulajnoga elektryczna off road – jak wybrać?. ElectricFeel.pl, 2019-09-06. [dostęp 2019-09-19].
- ↑ Policja Warmińsko-Mazurska: UTO i urządzenia wspomagające ruch – nowe przepisy. Policja Warmińsko-Mazurska. [dostęp 2021-05-21].
- ↑ Sąd uznał, że jadący na hulajnodze elektrycznej nie jest pieszym. tvnwarszawa.tvn24.pl. [dostęp 2019-04-21].
- ↑ III K 302/15 Szczegóły orzeczenia – System Analizy Orzeczeń Sądowych. Saos. [dostęp 2019-04-21].
- ↑ eKFV – nichtamtliches Inhaltsverzeichnis. www.gesetze-im-internet.de, 2019-06-06. [dostęp 2019-07-11]. (niem.).
- ↑ E-hulajnogi w świetle niemieckich przepisów. Miasto Jest Nasze, 2019-07-12. [dostęp 2019-07-12].