Hval (1896)

norweski torpedowiec

Hvalnorweski torpedowiec z końca XIX wieku, jedna z trzech zbudowanych w Niemczech jednostek typu Hval. Okręt został zwodowany w 1896 roku w stoczni Schichau w Elblągu i w tym samym roku wszedł w skład norweskiej marynarki. Torpedowiec został wycofany ze służby w 1931 roku. Podczas kampanii norweskiej w 1940 roku jednostka została zdobyta przez Niemców, lecz nie została nigdy wcielona do Kriegsmarine. Okręt zwrócono Norwegii w maju 1945 roku i został złomowany dwa lata później.

Hval
ilustracja
Klasa

torpedowiec

Typ

Hval

Historia
Stocznia

Schichau, Elbląg

Wodowanie

1896

 Norweska KMW
Wejście do służby

1896

Wycofanie ze służby

1931

 Kriegsmarine
Nazwa

588

Los okrętu

zwrócony w maju 1945, złomowany w 1947

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 83 tony
pełna: 102 tony

Długość

całkowita: 39,9 metra

Szerokość

4,8 metra

Zanurzenie

1,1–2,15 metra

Napęd
1 maszyna parowa o mocy 1100 KM
2 kotły, 1 śruba
Prędkość

21 węzłów

Uzbrojenie
2 działka kal. 37 mm (2 x I)
Wyrzutnie torpedowe

2 × 450 mm (2 x I)

Załoga

23

Projekt i budowa

edytuj

Torpedowce 1. klasy(inne języki) typu Hval zostały zaprojektowane w niemieckiej stoczni Schichau na bazie torpedowców typu S 66[1].

„Hval” zbudowany został w stoczni Schichau w Elblągu[2][3]. Nieznana jest data położenia stępki, a zwodowany został w 1896 roku[1][2].

Dane taktyczno-techniczne

edytuj

Okręt był torpedowcem o długości całkowitej 39,9 metra, szerokości 4,8 metra i zanurzeniu od 1,1 metra na dziobie do 2,15 metra na rufie[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 83 tony, zaś pełna 102 tony[1][4]. Jednostka napędzana była przez pionową maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 1100 KM, do których parę dostarczały dwa kotły[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego jedną śrubą okrętu wynosiła 21 węzłów[1][2][a]. Okręt zabierał zapas 17 ton węgla[1].

Na uzbrojenie artyleryjskie jednostki składały się dwa pojedyncze działka kalibru 37 mm QF L/45 Hotchkiss[1][2]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1][2].

Załoga okrętu składała się z 23 oficerów, podoficerów i marynarzy[1].

Służba

edytuj

„Hval” został przyjęty w skład Królewskiej Marynarki Wojennej w 1896 roku[1]. Okręt wycofano ze składu floty w 1931 roku[1][4]. W trakcie kampanii norweskiej 9 kwietnia 1940 roku rozbrojona jednostka została zdobyta przez Niemców[1][5]. W tym czasie wysłużona siłownia pozwalała jednostce osiągnąć prędkość około 17,5 węzła[1][5]. „Hval” otrzymał numer burtowy 588, lecz nigdy nie został wcielony do Kriegsmarine[5]. Okręt zwrócono Norwegii w maju 1945 roku i został złomowany w 1947 roku[1][5].

  1. Leyland 1900 ↓, s. 307 podaje, że okręt osiągał prędkość 24,5 węzła.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj