Idzi Drzycimski

polski profesor nauk geograficznych w zakresie oceanologii, ekologii i biologii morza

Idzi Drzycimski (ur. 5 grudnia 1933 w Klonowie) – polski profesor nauk geograficznych w dyscyplinie naukowej oceanologia ze specjalnością ekologia i biologia morza[1], nauczyciel akademicki

Idzi Drzycimski
Ilustracja
prof. dr hab. Idzi Drzycimski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1933
Klonowo

profesor nauk geograficznych
Specjalność: ekologia i biologia morza, systematyka Harpacticoida
Alma Mater

Uniwersytet w Odessie

Doktorat

1963
Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie

Habilitacja

1969

Profesura

1975

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Rolnicza w Szczecinie

Stanowisko

profesor zwyczajny

Rektor
Uczelnia

Akademia Rolnicza w Szczecinie

Okres spraw.

1975–1981

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej
Obraz w sali Senatu Uczelni

Życiorys edytuj

Po ukończeniu nauki w szkole podstawowej w 1947 w Klonowie i zdaniu matury w Liceum Ogólnokształcącym w Tucholi w 1952 wyjechał do Odeskiego Uniwersytetu im. I.I. Miecznikowa, gdzie studiował biologię ze specjalnością hydrobiologia[2]. Po ukończeniu studiów w 1957 pracował w Morskim Instytucie Rybackim w Gdyni w Zakładzie Oceanografii kierowanym przez Profesora Kazimierza Demela, a następnie w Katedrze Oceanografii i Biologii Morza w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie na Wydziale Rybackim. W 1963 uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych, a w 1969doktora habilitowanego nauk przyrodniczych. W 1968 wraz z częścią tamtejszego wydziału przeniósł się do Szczecina, tworząc Wydział Rybactwa Morskiego. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1975[1]. Od 1985 zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego. Był rektorem Akademii Rolniczej w Szczecinie w dwóch kadencjach, tj. w latach 1975–1978 oraz w 1978-1981[3][4].

Odbył kilka staży zagranicznych (Niemcy, Norwegia, Włochy) oraz kilka rejsów badawczych na Bałtyku Południowym, Morzu Północnym i fiordach norweskich. Opisał 11 nowych dla nauki gatunków i 3 nowe rodzaje skorupiaków morskich, które weszły na trwałe do międzynarodowej systematyki zoologicznej. Wypromował 8 doktorówi był także promotorem doktora honoris causa Kennetha Shermana z USA (1989)[4], światowej sławy specjalisty ekosystemów morskich[5]. Przez wiele lat pełnił funkcję kierownika Katedry Oceanografii na Wydziale Rybactwa Morskiego oraz prodziekana (1972–1975). Od 1958 należał do PZPR[6]. W 2001 został odznaczony Medalem im. Profesora Kazimierza Demela[7][8].

Wybrane publikacje edytuj

Autor ok. 100 publikacji naukowych ichtiologiii[9], w tym m.in.

  • Enhydrosoma curticauda Boeck, 1872 (Copepoda: Harpacticoida) gatunek nowy dla fauny Polski i Bałtyku Właściwego. „Przegląd Zoologiczny” 47, 1-2, s. 97–99, 2003
  • Harpacticoid Copepods (Copepoda, Harpacticoida) occurring in marine inflows into the Baltic sea. Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis, Piscaria 218, 28, s. 5–12, 2001
  • Changes in species composition of harpacticoid copepods in the Baltic Sea. Studia i Materiały Oceanologiczne 64, 3, s. 225–234, 1993
  • Dynamics of meiobenthic communities in a eutrophic and polluted estuary. Limnologica 20, 1, s. 83–88, 1990 (wsp.)
  • Biocenoza estuarium Odry w latach 1984–1988. Ochrona wód Bałtyku (estuarium Odry – Zatoki Pomorskiej). Akademia Rolnicza w Szczecinie 1989, s. 15–20.
  • Widłonogi denne (Copepoda Harpacticoida) ujścia Odry i Zalewu Szczecińskiego. Zeszyty Naukowe Rybactwo Morskie 133, 17, s. 17–22, 1988.
  • Meiobenthic communities of the Szczecin Lagoon. Kieler Meeresforschungen. Sonderh. 6, s. 162–178, 1988 (wsp.)
  • Dwa nowe gatunki Harpacticoida (Copepoda) w faunie Polski z Południowego Bałtyku. Przegląd Zoologiczny 2, s. 187–188, 1983
  • The southern Baltic zooplankton in spring and summer 1974. Annales Biologiques 31, s. 72–73, 1976 (wsp.)
  • Echinoderes levanderi Karling (Kinorhyncha), nowy gatunek w faunie Polski z Południowego Bałtyku. Przegląd Zoologiczny 1, s. 59–62, 1975
  • Harpacticoida (Copepoda) polskich wód przybrzeżnych Bałtyku. Fragmenta Faunistica 20, 6, s. 61–73, 1974

Odznaczenia[6] edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b 70 lat Wydziału Nauk o Żywności i Rybactwa. Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, Szczecin 2022, s. 86
  2. 50 lat Wydziału Rybactwa Morskiego i Technologii Żywności. Akademia Rolnicza w Szczecinie. AMP Studio Paweł Majewski Szczecin 2001, s. 103. ISBN 83-909186-6-8.
  3. 40 lecie Akademii Rolniczej w Szczecinie 1954-1994. Red. J. Jasnowska. Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Szczecinie. Szczecin 1994, s. 29. ISBN 83-86521-00-7.
  4. a b 50 lat Akademii Rolniczej w Szczecinie. Red. L. Pałasz. Akademia Rolnicza w Szczecinie, Szczecin 2004, s. 8, 9, 11, 12, 246. ISBN 83-7317-125-8.
  5. Strona internetowa Kennetha Shermana. lme.noaa.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-25)]. (dostęp 2014-02-12).
  6. a b Kto jest kim w Polsce 1984. Informator biograficzny. Edycja 1. Wydawnictwo Interpress Warszawa 1984, s. 181. ISBN 83-223-2073-6
  7. Morski Instytut Rybacki (data dostępu 27 marca 2018).
  8. Laureaci medalu (1991 – 2016) (dostęp 21.10.2023)
  9. Baza danych Biblioteki Głównej ZUT (dostęp 2014-02-07).