Ignacy Żabnieński
Ignacy Żabnieński vel Chołota[1] (ur. 30 czerwca 1884, zm. 1940?) – major piechoty Wojska Polskiego.
major piechoty | |
Data urodzenia |
30 czerwca 1884 |
---|---|
Data śmierci |
1940? |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujBył synem Macieja[2] . Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim[3] oraz odbył jednoroczną ochotniczą służbę wojskową w c. i k. Armii. Posiadał przydział w rezerwie do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 57 w Tarnowie[4][5][6]. Awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów rezerwy piechoty: kadeta (starszeństwo z 1 stycznia 1911)[7], podporucznika (starszeństwo z 1 listopada 1915)[8] i porucznika (starszeństwo z 1 lutego 1918)[9].
Został przyjęty do Wojska Polskiego[10]. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[11]. Służył w 47 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych, który 10 października 1921 został przemianowany na 6 Pułk Strzelców Podhalańskich[12]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 204. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. W latach 1922–1923 był komendantem kadry batalionu zapasowego[14][15], w 1924 kwatermistrzem[16], a w 1925 dowódcą I batalionu[17]. W maju 1927 został ponownie przesunięty na stanowisko kwatermistrza[18]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 25 Pułku Piechoty w Piotrkowie na stanowisko dowódcy III batalionu[19][20]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[21], a z dniem 31 sierpnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[22]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Stryj. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI”[23].
Mieszkał w Stryju, gdzie był prezesem miejscowej Ligi katolickiej[24].
W 1940 został aresztowany przez NKWD Zachodniej Ukrainy[2] .
Ordery i odznaczenia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi Cywilnej z koroną na wstążce Medalu Waleczności (Austro-Węgry)[6]
Przypisy
edytuj- ↑ Corpus Studiosorum 2015 ↓, s. Nazwisko zmienił 28 grudnia 1908..
- ↑ a b Indeks ↓.
- ↑ Corpus Studiosorum 2015 ↓.
- ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 581.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 381.
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 643.
- ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 452.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 221.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 241.
- ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 132, jako „Żabniewski”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, s. 593, jako „Żabniewski”.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 154, 959.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 30.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 554.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 391, 401.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 336, 345.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 276.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 154.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 138.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 41, 169.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 85.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 216.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 970.
- ↑ Złote gody współżycia małżeńskiego. „Gazeta Stryjska”. 7, s. 5, 1934-02-18. Stryj.
Bibliografia
edytuj- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Corpus Studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51–1917/18. Krzysztof Stopka (red.). T. III: T–Ż. Kraków: Wydawnictwo Księgarnia Akademicka, 2015.
- Indeks Represjonowanych. IPN. [dostęp 2020-10-15].