Ignacy Witosławski (poseł)

Ignacy Witosławski z Witosławic herbu Nieczuja (ur. ok. 1720, zm. ok. 1808) – elektor na sejm elekcyjny w 1764 roku, oboźny polny koronny od 1778 roku, konsyliarz Rady Nieustającej w 1780 roku, poseł podolski na sejm 1780 roku[1], poseł na Sejm Czteroletni 17881792 z województwa podolskiego[2], właściciel pałacu w Warszawie.

Ignacy Witosławski
Herb
Nieczuja
Rodzina

Witosławscy

Data i miejsce urodzenia

c.a. 1720
Sielec

Data i miejsce śmierci

c.a. 1800
Warszawa

Ojciec

Kazimierz Witosławski

Matka

Barbara Malaff

Żona

Tekla Dąmbska

Dzieci

Helena Witosławska,
Ignacy Witosławski.

Tablica grobowa Tekli Witosławskiej

Syn Kazimierza Witosławskiego i Barbary Malhof[3]. Mąż Tekli z Dąbskich (zmarłej w dobrach Mańkowce, 2 sierpnia 1830 i tam pochowanej w kościele Św. Trójcy), ojciec właściciela majątku i pałacu w Czerniatyniu Ignacego Witosławskiego i Heleny Witosławskiej, później Dembowskiej. Dziadek Marii, Julii, Jadwigi, Wandy i Eugeniusza Witosławskiego. Właściciel zbudowanego w latach 1771-1776 pałacu w Warszawie.

Jako poseł województwa sandomierskiego na sejm elekcyjny 1764 roku, był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego[4]. Członek Departamentu Policji Cudzoziemskich Rady Nieustającej w 1783 roku[5]. 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej[6]. Uczestnik wojny z Rosją 1792 roku.

Zmarł około roku 1808[7].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg, s. 582.
  2. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 324.
  3. Wywód rodu od szóstego pokolenia Amilkara, Tadeusza i Heliodora Braci między sobą rodzonych oraz Stryjecznych Eugeniusza i Artura z Sielca Witosławskich, do Szóstej Części Księgi Szlacheckiej Gubernij Podolskiey wniesionych., t. Fond 230-1-1726, k. 4, DAHMO (Dierżawnyj Archiw Chmielnickoj Oblastii; Państwowe Archiwum Obwodu Chmielnickiego).
  4. Oswald Pietruski, Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektów Jana Kazimierza r. 1648, Jana III. r. 1674 (etc.), wyd. Kajetana Jabłońskiego, 1845, s. 403
  5. Kolęda Warszawska na Rok Przybyszowy 1783, „Kolęda Warszawska”, 1783, Warszawa, s. 214.
  6. Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 11.
  7. Antoni Józef Rolle, Sylwetki historyczne: serya VIII., wyd. Gebethner, 1892, s. 107

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj