Instytut Estoński (Eesti Instituut) – został założony w 1989 r. Pomysłodawcą był prezydent EstoniiLennart Meri. Działalność instytutu jest wspierana przez Ministerstwo Kultury. Większość projektów jest finansowana przez kilka niezależnych źródeł. Zakładając powszechny instytut, jednostka ta miała podążać modelem różnych organizacji, które skutecznie wprowadzają i szeroko rozpowszechniają kulturę ich krajów na cały świat (np. British Council, Instytut Szwedzki, Duński Instytut Kulturalny, Goethe-Institut). Ministerstwo Spraw Zagranicznych jest wieloletnim partnerem- szczególnie w zakresie przygotowywania publikacji i dystrybucji materiałów informacyjnych o Estonii. Ponadto, instytut posiada na swoim koncie ogromną liczbę projektów we współpracy z innymi instytucjami. Współdziała też ze społeczeństwem, osobami prywatnymi oraz innymi podmiotami.

Konstytucyjne zadania Estońskiego Instytutu są następujące:

  • rozprzestrzenianie informacji o estońskim społeczeństwie, kulturze i edukacji- zarówno w domu, jak i za granicą;
  • przedstawianie innym krajom estońskiej kultury i promowanie kulturalnej komunikacji między Estonią i innymi krajami;
  • popieranie nauczania języka estońskiego i współpraca z jednostkami, odpowiedzialnymi za kulturę na uniwersytetach za granicą

Oprócz promowania filmu, literatury, sztuki i innych obszarów w granicach życia codziennego, instytut zajmuje się również dystrybucja informacji o edukacji, gospodarce, administracji państwowej itd.

Instytut Estoński wydaje publikacje informujące o Estonii; tworzy strony internetowe o tym kraju; odpowiada na pytania, dotyczące Estonii; organizuje konferencje i seminaria; współpracuje z dziennikarzami, pracownikami naukowymi, wykładowcami, tłumaczami i pisarzami; organizuje festiwale, pokazy i inne wydarzenia w związku z poszerzaniem wiedzy o Estonii; publikuje katalogi i inne pozycje, promujące estońską kulturę.

W celu lepszej wymiany informacji o kulturze Estonii, Instytut Estoński otworzył cztery oddziały za granicą: w Finlandii (założony w 1995), na Węgrzech (1998), w Szwecji (1999) i we Francji (2001).

Materiały informacyjne instytutu to głównie ilustrowane publikacje, odwzorowujące różne aspekty estońskiego życia- od odpowiedzi na podstawowe pytania o Estonię, aż po kreskówki o zabawniejszej stronie bycia Estończykiem oraz serii, zestawiających fakty o Estonii. Oferta skupia się przez tekst i informacje na bogatych przeglądach innych aspektów życia.

Do innych tytułów Instytutu Estońskiego możemy zaliczyć artystyczne czasopismo „Sztuka Estońska”, stanowiące przegląd minionego półrocza w estońskim życiu artystycznym; ukazujące się dwa razy do roku estońskie „Czasopismo Literackie” (wprowadza zarówno we współczesną literaturę estońską, jak i w dzieła klasyków). Czasopismo „De cultu civili Estonio” / „Kultura Estońska” mówi o teatrze, filmie, historii, myśli technicznej, religii i innych ważniejszych tematach tutejszej kultury. Każdy rok kalendarzowy wprowadza ważne wydarzenia kulturalne i festiwale w Estonii- a informacje o tego typu wydarzeniach są również publikowane w tytułach Instytutu Estońskiego.

Materiały informacyjne Instytutu Estońskiego rozprowadzane są głównie przez estońskie ambasady za granicą, ale są także dostępne w krajowej siedzibie instytutu w Tallinnie, na ul. Suur-Karja 14.

Od 2005 w strukturze Instytutu Estońskiego mieści się organizacja współpracy kulturalnej Estonii z Unią Europejską, która informuje o programach UE – np. „Kultura 2000” i innych europejskich mechanizmach wsparcia finansowego dla kultury. Zapewnia pomoc dla potencjalnych wnioskodawców. Działalność Instytutu Estońskiego jest wspierana przez europejskie organizacje integracyjne.

Linki zewnętrzne

edytuj