Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk

instytut naukowo-badawczy Polskiej Akademii Nauk
(Przekierowano z Instytut Historii PAN)

Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Naukinstytut naukowy Polskiej Akademii Nauk. Siedziba główna Instytutu mieści się w Warszawie, w dwóch połączonych kamienicach przy Rynku Starego Miasta (Strona Kołłątaja) nr 29 i nr 31 (Kamienica pod św. Anną). Instytut powołano do istnienia w 1953 roku jako jednostka PAN. Jego twórcą oraz pierwszym dyrektorem był Tadeusz Manteuffel, historyk średniowiecza. W tym samym miejscu mają swoją siedzibę władze Polskiego Towarzystwa Historycznego i Towarzystwa Miłośników Historii. Aktualnym dyrektorem Instytutu jest prof. Maciej Janowski (od 2020).

Instytut Historii
im. Tadeusza Manteuffla
Polskiej Akademii Nauk
The Tadeusz Manteuffel Institute of History Polish Academy of Sciences
Ilustracja
Kamienica pod św. Anną, siedziba Instytutu w Warszawie
Data założenia

1953

Typ

badawczy

Patron

Tadeusz Manteuffel

Państwo

 Polska

Adres

Rynek Starego Miasta 29/31
00-272 Warszawa

Dyrektor

Maciej Janowski

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Instytut Historii PAN”
Ziemia52°14′59,1″N 21°00′41,0″E/52,249750 21,011389
Strona internetowa
Pracownia Historii Pomorza i Krajów Bałtyckich PAN w Toruniu

Zakres badań

edytuj

Instytut prowadzi badania naukowe obejmujące swoim zakresem historię Polski i świata, zarówno indywidualne i zespołowe (syntezy, prace monograficzne, zbiory studiów i zarysy dydaktyczne), jak i o charakterze dokumentacyjnym (prace edytorskie, encyklopedyczne, słownikowe, słownikowo-biograficzne, kartograficzno-historyczne) oraz źródłoznawstwa i nauk pomocniczych (na przykład heraldykę).

Tematyka prac

edytuj
  • średniowiecze: studia nad średniowieczem obejmują obecnie historię kultury późnego średniowiecza w Polsce i Europie Środkowej, historię struktur społecznych oraz dzieje miast. Badania uwzględniają także dzieje mentalności i zbiorowej wyobraźni, wierzenia przedchrześcijańskie i procesy chrystianizacji, przemiany struktur kościelnych i życia religijnego, a także dzieje ludności żydowskiej w Polsce,
  • nowożytność (XVI–XVIII wiek): studia nad epoką nowożytną koncentrują się na badaniach historii społeczeństwa i kultury na ziemiach polskich i sąsiednich przy wykorzystaniu ujęć porównawczych z uwzględnieniem europejskiego tła badanych procesów. W szczególności prace badawcze dotyczą dziejów grup i warstw społecznych (w tym także ludności żydowskiej), kultury politycznej i religijnej, stosunków wyznaniowych, mentalności społecznej i dziejów obyczajów, a także różnorodnych zagrożeń bytu społecznego – klęsk elementarnych i masowych zagrożeń,
  • XIX i XX wiek: badania nad historią polityczną i społeczną ziem polskich i Polski w XX w. oraz historię historiografii. W studiach uwzględnia się przede wszystkim elementy historii idei, dzieje przemian w strukturze warstw i grup społecznych, genezę i historię systemów totalitarnych oraz badania nad imperiami

Badania nad dziejami regionów

edytuj

Badania nad dziejami europejskich regionów historyczno-geograficznych uwzględniają przede wszystkim studia nad historią:

Główne prace dokumentacyjne

edytuj

Główne prace dokumentacyjne Instytutu Historii PAN dotyczą:

Czasopisma naukowe wydawane przez Instytut

edytuj

Wydawnictwo Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk wydaje (samodzielnie lub w koedycji) 13 czasopism naukowych:

Struktura Instytutu

edytuj

W skład Instytutu Historii PAN wchodzą zakłady i pracownie w Warszawie, Gdańsku, Krakowie, Poznaniu i Toruniu. Instytut posiada bibliotekę naukową dostępną dla pracowników oraz badaczy spoza Instytutu, a także własną oficynę wydawniczą założona w roku 1991.

Pracownicy Instytutu

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Pracownicy Instytutu Historii PAN.

Studia doktoranckie w Instytucie Historii PAN

edytuj

Instytut prowadzi studia doktoranckie na zasadach określonych przepisami MNiSW dla trzeciego poziomu „procesu bolońskiego”.

Linki zewnętrzne

edytuj