Irena Pietrzak-Pawłowska

polska historyk

Irena Pietrzak-Pawłowska (ur. 5 kwietnia 1909 w Warszawie, zm. 8 listopada 1994 tamże) – polska historyczka, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Irena Pietrzak-Pawłowska
Ilustracja
Irena Pietrzak-Pawłowska ok. 1978
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1909
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 listopada 1994
Warszawa

Profesor doktor habilitowana nauk humanistycznych
Specjalność: powszechna historia gospodarcza i społeczna XIX i XX w.
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1938
UW

Habilitacja

1954
UW

Profesura

1962

Życiorys edytuj

Studia historyczne na UW, magisterium 1931. Uczennica Marcelego Handelsmana, pod którego kierunkiem obroniła w 1938 doktorat: Trybuna Ludów jako międzynarodowy organ rewolucyjny (1849). Studia w Studium Pedagogicznym UW do 1939, studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich, habilitacja na UW 1954, profesor nadzwyczajna – 1962, profesor zwyczajna – 1970. Zatrudniona w Instytucie Historycznym UW od 1950 jako starsza asystentka w Katedrze Historii Ruchów Społecznych, samodzielny pracownik nauki w Katedrze Historii Polski Nowożytnej i Najnowszej 1952, zastępczyni profesora i docent w Katedrze Historii Polski Nowożytnej i Najnowszej/Katedrze Historii Polski XIX i XX wieku 1954, profesor nadzwyczajna w Katedrze Historii Ruchów Społecznych 1962, profesor zwyczajna 1970, kierownik Zakładu Historii Gospodarczej XIX i XX wieku 1963–1972. Emerytura 1979.

Pomocnicza pracowniczka nauki w Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 1935–1936, instruktorka ZHP 1935–1937, nauczycielka gimnazjalna 1937–1939. W czasie okupacji brała udział w tajnym nauczaniu w Warszawie, słuchaczka tajnego UZZ w Warszawie 1942–1944. Dyrektorka Państwowego Gimnazjum i Liceum Żeńskiego w Olsztynie 1945–1949. Adiunktka w Katedrze Historii Doktryn i Ruchów Społecznych Akademii Nauk Społecznych przy KC PZPR 1949–1950. Sekretarz generalna Polskiego Towarzystwa Historycznego 1955–1958. Przewodnicząca Komisji Historii Przemysłu Komitetu Nauk Historycznych PAN od 1964.

Od 1947 była członkinią PPS, następnie PZPR.

Badała dzieje społeczno-gospodarcze ziem polskich XIX/XX w.

Odznaczenia i wyróżnienia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Encyklopedia Warszawy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1994, ISBN 83-01-08836-2, s. 929.

Bibliografia edytuj

  • A. Więcek, Irena Pietrzak-Pawłowska, „Kronika Warszawy”, 1976, nr 4, s. 130–132.
  • S. Błaszczyk, Warszawianka roku 1978, „Kronika Warszawy”, 1978, nr 4, s. 164–166.
  • M. Nietyksza, W. Pruss, Irena Pietrzak-Pawłowska – varsavianistka i pedagog, „Kronika Warszawy”, 1979, nr 4, s. 75–80.