Irena Zarzycka
Irena Zarzycka (z domu Hoeck) (ur. 5 maja 1900 w Pabianicach[1], zm. 26 maja 1993 w Ożarowie Mazowieckim) – polska pisarka, autorka popularnych romansów.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
Polka |
| Język |
polski |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujUrodziła się w Pabianicach jako córka Ludwika Haecka urzędnika kolejowego i jego żony Józefy z domu Jasieńska. W 1920 ukończyła szkołę średnią w Pabianicach, a w latach 1920–1925 studiowała humanistykę na Wolnej Wszechnicy Polskiej. Młodość spędzoną w Pabianicach opisała w autobiografii Panna Irka. Jej powieści przed wojną były bestsellerami – np. debiutancka Dzikuska miała do 1939 siedem wydań i została zekranizowana[2].
W 1924 wyszła za mąż za Mieczysława Zarzyckiego, kartografa w Wojskowym Instytucie Kartograficznym.
W czasie II wojny światowej jej mąż był ofiarą zbrodni katyńskiej zamordowany w Charkowie, a syn zmarł na tyfus w obozie koncentracyjnym w Majdanku[3]. Po tych doświadczeniach przestała tworzyć. W okresie 1945–1953 pracowała jako nauczycielka w Ołtarzewie i Ożarowie Mazowieckim. Następnie pracowała w Pruszkowie w Powiatowej Radzie Narodowej i prowadziła bibliotekę powiatową. Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. Zmarła w wieku 93 lat i pochowana została na Cmentarzu Żbikowskim w Pruszkowie.
Wszystkie jej utwory w 1951 objęto zapisem cenzury w Polsce, ze skutkiem natychmiastowego wycofania z bibliotek[4]. Pierwsze powojenne wydanie jej powieści Dzikuska ukazało się dopiero w 1988 roku.
Upamiętnienie
edytujUchwałą Rady Miejskiej LXXII/665/23 Ożarowa Mazowieckiego Biblioteka Publiczna w Ożarowie Mazowieckim otrzymała imię Ireny Zarzyckiej[5][6].
Twórczość
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Współcześni polscy pisarze i badacze literatury - słownik bibliograficzny. redakcja - Jadwiga Czachowska i Alicja Szałagan. T. tom 9: W-Z. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2004, s. 395-396. ISBN 83-02-09242-8 tom 9 i ISBN 83-02-05444-5 całość. [dostęp 2023-12-23].
- ↑ Sławomir Saładaj: Zarzycka – królowa romansów. Urząd Miasta Pabianice.
- ↑ Irena Zarzycka – królowa romansów [online], Wirtualne Muzeum Ożarów Mazowiecki [dostęp 2021-04-12] (pol.).
- ↑ Cenzura PRL, posłowie Zbigniew Żmigrodzki, Wrocław 2002, s. 46.
- ↑ Biblioteka Publiczna im. Ireny Zarzyckiej w Ożarowie Mazowieckim [online], Serwis Gminy Ożarów Mazowiecki [dostęp 2023-12-23] (pol.).
- ↑ Ewa Pawlak, Patronka [online], Biblioteka Publiczna im. Ireny Zarzyckiej w Ożarowie Mazowieckim, 1 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-23] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Anna Wzorek: Twórczość Ireny Zarzyckiej. Kielce: Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, 2004