Język maithili
Język maithili (मैथिली Maithilī) – język należący do podgrupy wschodniej języków indoaryjskich z grupy języków indoirańskich. Używany jest w indyjskim stanie Bihar oraz nepalskim regionie Teraj. Maithili do niedawna był uważany za dialekt języka hindi, lecz w 2003 roku uzyskał status języka urzędowego w stanie Bihar. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 30 mln mieszkańców Indii[1]. Liczba użytkowników we wszystkich krajach wynosi ok. 34 mln[1].
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 34 mln | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| język urzędowy | Indie (stan Bihar) | ||||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| Kod ISO 639-1↗ | bh | ||||
| Kod ISO 639-2↗ | mai | ||||
| Kod ISO 639-3↗ | mai | ||||
| IETF | mai | ||||
| Glottolog | mait1250 | ||||
| Ethnologue | mai | ||||
| GOST 7.75–97 | май 412 | ||||
| WALS | mai | ||||
| SIL | MAM | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Maithili tradycyjnie był zapisywany w odrębnym piśmie sylabicznym maithili (zwanym również tirhuta lub mithilakszar) bądź przy użyciu pisma kaithi, jednak w ostatnich latach coraz bardziej powszechne staje się użycie abugidy dewanagari.
Literatura maithiliEdytuj
W języku maithili istnieje bogata literatura, najstarszym utworem jest „Varn Ratnakar” z XIII w.
PrzypisyEdytuj
BibliografiaEdytuj
- David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig, Maitili, [w:] Ethnologue [online], wyd. 22, Dallas, Texas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-07-24] (ang.).
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).