Język pontyjski

odmiana języka greckiego
To jest wersja przejrzana, która została oznaczona 16 mar 2024. Na przejrzenie oczekują zmiany w szablonach lub plikach, które są zawarte na tej stronie.

Język pontyjski (ποντιακά, ρωμαικά „rzymski”) – odmiana języka greckiego używana tradycyjnie na południowych i wschodnich wybrzeżach Morza Czarnego. Wywodzi się z koine i greki bizantyńskiej, z wpływami leksykalnymi języka tureckiego i języków kaukaskich.

ποντιακά, ρωμαικά
Obszar

Grecja, Rosja, Gruzja, Turcja, USA i inne

Liczba mówiących

778 tysięcy[1]

Pismo/alfabet

greckie, cyrylica, łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 pnt
IETF pnt
Glottolog pont1253
Ethnologue pnt
SIL PNT
Występowanie
Ilustracja
Zasięg dialektów greckich w okresie późnego Bizancjum
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku pontyjskim
Słownik języka pontyjskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Nie jest wzajemnie zrozumiały ze standardowym językiem greckim[1].

Po masakrach ludności greckiej w Turcji na początku XX w.[a] większość Greków pontyjskich (Pontów) przeniosła się na tereny północnej Grecji i Rosji. W Turcji pozostało zaledwie 4 tysiące osób wyznających prawosławie. Obecnie duża część Greków pontyjskich zamieszkuje w Grecji, w tym około 200 tysięcy użytkowników języka pontyjskiego mieszka w Macedonii greckiej, głównie w okolicy Salonik. Młodsze pokolenia przechodzą na język ogólnogrecki, dialekt pontyjski zaś utrzymuje się wśród diaspory w Stanach Zjednoczonych. Zapisywany jest tradycyjną odmianą alfabetu greckiego, w Rosji – cyrylicą, w Turcji – alfabetem łacińskim w ortografii tureckiej.

Według badań tureckich z lat 90. XX w. pontyjską odmianą języka greckiego na terenie historycznego Pontu posługiwano się wtedy w domach 44% dzieci, zaś w 3% domów mówiono językiem nowogreckim. Mimo urzędowej turcyzacji mężczyźni jednakowo łatwo posługują się językami pontyjskim i tureckim, natomiast część kobiet włada swobodnie jedynie pontyjskim[2].

Istnieje Wikipedia w języku pontyjskim.

  1. dokumentacja ludobójstwa, na jednej ze stron pamięci narodowej Greków Ponti [1]

Przypisy

edytuj
  1. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Pontic, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. Peter Mackridge (University of Oxford) - Greek-speaking Moslems of north-east Turkey: prolegomena to a study of the Ophitic sub-dialect of Pontic, str.115,116

Linki zewnętrzne

edytuj