Jacob Bernays

Jacob Bernays (ur. 11 września 1824 w Hamburgu, zm. 1881 w Bonn ) – niemiecki filolog klasyczny, bibliotekarz.

Jacob Bernays

Data i miejsce urodzenia	11 września 1824 Hamburg
Data i miejsce śmierci	26 maja 1881 Bonn
Zawód, zajęcie	filolog klasyczny, bibliotekarz

Urodził się w rodzinie rabina Isaaca Bernaysa, jego bratem był historyk literatury Michael. W rodzinnym mieście uczył się m.in. w Johanneum, kończąc je w 1844 i w kwietniu tego roku wstąpił na Uniwersytet w Bonn, gdzie szczególny wpływ na jego rozwój naukowy miał tamtejszy wykładowca, filolog klasyczny Friedrich Ritschl. Studia ukończył doktoratem w 1848 i jeszcze tego samego roku habilitował się i został Privatdozentem w Bonn. W 1854 objął posadę wykładowcy filologii klasycznej we wrocławskim Żydowskim Seminarium Teologicznym, jednocześnie wykładając na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1865 został członkiem korespondentem Pruskiej Akademii Nauk, a w 1866 powrócił do Bonn na stanowisko profesora nadzwyczajnego kierującego uczelnianą biblioteką i pozostał na nim do śmierci .

Wybrane publikacje Bernaysa

• Die Lebensbeschreibung des J.J. Scaliger (1855)
• Über das Phokylideische Gedicht (1856)
• Grundzüge der verlorenen Abhandlung des Aristoteles über Wirkung der Tragödie. Breslau, Eduard Trewendt, 1857.
• Die Chronik des Sulpicius Severus (1861)
• Die Dialoge des Arystoteles im Verhältniss zu seinen übrigen Werken (1863)
• Theophrastos' Schrift über Frömmigkeit (1866)
• Die Heraklitischen Briefe (1869)
• Aristoteles' Politik. Erste, zweites und drittes Buch. Mit erklärenden Zusätzen ins Deutsche übertragen (1872), Online
• Lucian und die Cyniker (1879)
• Zwei Abhandlungen über die Aristotelische Theorie des Dramas (1880).
• Phokion und seine neueren Beurtheiler (1881)

Bibliografia

• Hermann Usener: Bernays, Jacob. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 46. Lipsk: Duncker & Humblot, 1902, s. 393–404. (niem.).