Jan Eysselt (ur. 21 sierpnia 1945 w Pradze, zm. 16 marca 2006 w Norymberdze) – czeski hokeista grający na pozycji obrońcy, trener hokejowy. W latach 1997-1998 selekcjoner reprezentacji Polski.

Jan Eysselt
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1945
Praga

Data i miejsce śmierci

16 marca 2006
Norymberga

Obywatelstwo

Czechy

Pozycja

obrońca

Przebieg kariery klubowej edytuj

Kariera edytuj

Jan Eysselt karierę rozpoczął w Sparcie Praga, w którym występował do 1970 roku oraz zdobył wicemistrzostwo (1967) oraz brązowy medal mistrzostw Czechosłowacji (1968). Następnie przeszedł do Dukla Jihlava, z którym dwukrotnie zdobył mistrzostwo Czechosłowacji (1971, 1972). Po sezonie 1971/1972 został wybrany do draftu północnoamerykańskiej ligi WHA przez Calgary Broncos z numerem 33[1] oraz wrócił do Sparty Praga, z którym w sezonie 1973/1974 wicemistrzostwo Czechosłowacji. Dnia 11 marca 1975 roku w Nymburku podczas meczu ligowego został niefortunnie trafiony krążkiem w oko, co spowodowało utratę widoczności w tym oku, w wyniku czego Eysselt w wieku zaledwie 30 lat zmuszony był zakończyć zawodniczą karierę[2].

Kariera trenerska edytuj

Jan Eysselt po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1979-1981 był asystentem selekcjonera Jozefa Golonki w reprezentacji Czechosłowacji U-20[3], a w latach 1980-1982 był asystentem Josefa Horešovskiego w Sparcie Praga[4].

W 1983 roku wyjechał do RFN, gdzie trenował kluby: SC Riessersee (1983-1985) i Iserlohner EC (1985-1987). W 1991 roku został trenerem fińskiego Jokipojat, jednak po zajęciu ostatniego - 8. miejsca w tabeli oraz spadku z SM-liigi w sezonie 1991/1992 odszedł z klubu. Następnie trenował: Austriacki EV Innsbruck (1993-1994), niemiecki Nürnberg Ice Tigers (1994-1997).

W 1997 roku wraz z Ludkiem Bukačem przyjechał do Polski, by objąć stanowisko selekcjonera, a Bukač dyrektora reprezentacji Polski[5]. Po nieudanych mistrzostwach świata 1998 Grupy B w Słowenii, na których reprezentacja Polski zajęła 7. miejsce, Eysselt został zastąpiony przez Bukača na stanowisku selekcjonera reprezentacji Polski. W 1998 roku Eysselt został trenerem KKH Katowice[6][7][8], jednak w grudniu 1998 roku po kilku niespodziewanych porażkach katowickiego klubu w ekstralidze został zwolniony z klubu[9].

W 2003-2004 trenował występującej w niemiecki ERSC Amberg, z którym próbował wrócić do Oberligi. W 2005 roku trenował reprezentację Czech na Zimowej Uniwersjadzie 2005 w Innsbrucku, która pod wodzą Eysselta zdobyła wicemistrzostwo tej imprezy[10]. W 2005 roku trenował wraz z Mariuszem Kiecą prowadził SMS Sosnowiec oraz młodzieżową reprezentację Polski na mistrzostwach świata Dywizji I 2006 w Mińsku, na których zajęła 4. miejsce w Grupie B[11].

Jan Eysselt zmarł dnia 16 marca 2006 roku po długiej walce z rakiem w wieku 60 lat w Norymberdze[12][13], a tydzień później dnia 23 stycznia 2006 roku został pochowany w Pradze.

Sukcesy edytuj

Zawodnicze edytuj

Sparta Praga
Dukla Jihlava

Trenerskie edytuj

Reprezentacja Czech

Przypisy edytuj

  1. Jan Eysselt - Sitzplatzkanacken.de (niem.)
  2. Zemřel Při zápase přišel Eysselt o oko. K hokeji už se vrátit nemohl [data dostępu: 2012-12-14] (cz.)
  3. Trenéři reprezentačních týmů. cslh.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-07)]. [data dostępu: 2016-07-01] (cz.)
  4. Faktografie (cz.)
  5. Sąsiedzka pomoc / HOKEJ. Ludek Bukac w Polsce [data dostępu: 1997-08-25]
  6. Hokeiści rozpoczęli sezon. Unia, Podhale... jeszcze raz to samo?. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 4-5, Nr 39 z 5 września 1998. 
  7. Krótko o sporcie / CZECH W KATOWICACH [data dostępu: 1998-07-09]
  8. Czescy i słowaccy trenerzy w polskiej lidze [data dostępu: 2008-12-02]
  9. Słowak był zbyt drogi / HOKEJ. KKH 100 proc. Hortex Katowice [data dostępu: 1999-01-05]
  10. Nechtěli jsme se jen zúčastnit, tvrdí trenér stříbrných akademiků Jan Eysselt [data dostępu: 2005-01-25] (cz.)
  11. Przed sezonem I ligi hokeja [data dostępu: 2005-09-15]
  12. Zemřel Jan Eysselt [data dostępu: 2006-03-22] (cz.)
  13. Bývalý hokejista a trenér Eysselt zemřel [data dostępu: 2006-03-22] (cz.)

Linki zewnętrzne edytuj