Jan Kazimierz Pirożyński
Jan Kazimierz Pirożyński (ur. 12 kwietnia 1903 we Lwowie, zm. 5 października 1978 w Londynie) – polski inżynier rolnictwa, urzędnik II Rzeczypospolitej.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 12 kwietnia 1903 we Lwowie[1][2]. Ukończył studia na oddziale rolniczym Wydziału Rolniczo-Lasowego Szkoły Politechnicznej we Lwowie (późniejsza Akademia Rolnicza w Dublanach) z tytułem inżyniera agronoma (rolnika)[1][3]. W Dublanach był założycielem klubu młodzieżowego „Monte Carlo”[3].
Będąc uczniem gimnazjum w 1919 brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej[3]. W 1920 uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 2 kompanii karabinów maszynowych 240 pułku piechoty Armii Ochotniczej[3].
Przed 1939 pracował w Okręgowym Urzędzie Ziemskim we Lwowie, w okręgowym Towarzystwie Rolniczym w Przemyślu, później jako inżynier rolnictwa w wydziałach powiatowych w Rawie Ruskiej oraz w Żydaczowie, gdzie do 1939 był agronomem powiatowym[1][3]. Po wybuchu II wojny światowej w grudniu 1939 został aresztowany przez sowietów[3]. Był więziony w Żydaczowie, w Stryju, następnie przetransportowany w głąb ZSRR i skazany na karę 8 lat pracy przymusowej[3]. Osadzony w więzieniu w Starobielsku, po czym wywieziony do łagrów w lasach archangielskich[3]. W wyniku amnestii odzyskał wolność w 1941[1][3]. Następnie jako delegat ambasady rządu RP na uchodźstwie został przydzielony do Aktubińska i działał w zakresie opieki[1][3]. Później został ponownie aresztowany, po czym karnie wydalony z ZSRR w listopadzie 1942[1][3]. Następnie wstąpił do Armii Polskiej na Wschodzie w styczniu 1943 w Teheranie, z którą przeszedł Bliski Wschód, po czym wstąpił do lotnictwa i 23 czerwca 1944 trafił do Wielkiej Brytanii[1][3]. Do końca wojny służył w Polskich Siłach Powietrznych w Blackpool[3] i Royal Air Force[2].
Pod koniec 1945 przydzielony do Centrum Wyszkolenia Piechoty w Crieff[3]. Został wykładowcą w szkole rolniczej w Auchterarder[3]. W tym miejscu wydał trzy skrypty do nauki Zasady hodowli zwierząt, Zasady żywienia zwierząt domowych, Chów bydła)[3]. Potem wykładał na kursach dla żołnierzy, będąc kierownikiem w Findo Gask i Foxley[3]. Pod koniec 1949 przystąpił do Polskiej Spółki Ogrodniczej „Agricraft” Trading Society Ltd. w Kent, pełniąc funkcje sekretarza i kierownika farmy[3]. W 1950 został wykładowcą w Polskiej Szkole Rolniczej w Glasgow, której był dyrektorem do jej rozwiązania w 1952[1][3].
Później przeniósł się do Londynu i w dalszym ciągu dokształcał się[3]. Do emerytury pracował w laboratorium na Wydziale Chemii w Borough Polytechnic[3]. Współzałożyciel i wieloletni prezes Związku Rolników Polskich w Wielkiej Brytanii[1][3]. Był współautorem publikacji pt. Plon, opisującej farmy polskie w Wielkiej Brytanii[3]. 3 czerwca 1973 został wybrany prezesem ZRP, później także sekretarzem[3]. Redagował „Wiadomości Rolnicze”[3]. był autorem pracy pt. Akademia Rolnicza w Dublanach, opublikowanej w „Zeszytach Lwowskich” 5/1974[3]. Współpracował z Kołem Lwowian w Londynie[3]. Pozostawił pamiętniki i wspomnienia[3].
Zmarł 5 października 1978 w Londynie[1]. Był żonaty z Wandą, z którą miał córkę Teresę i syna Krzysztofa (doktor paleomikologii)[3].
Odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 35, s. 98, grudzień 1978. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ a b Jan Kazimierz Pirożyński. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-04-15].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae Celina Tarnawska-Busza. Wspomnienie o Janie Pirożyńskim zmarłym 5 października 1978 r.. „Biuletyn”. Nr 36, s. 92-94, Czerwiec 1979. Koło Lwowian w Londynie.