Janusz Faryś

polski historyk i historyk wojskowości

Janusz Faryś (ur. 13 kwietnia 1939 w Maleni[1]) – polski historyk, profesor doktor habilitowany, badacz dwudziestolecia międzywojennego, specjalista w zakresie historii najnowszej Polski oraz historii wojskowości.

Janusz Faryś
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1939
Malenia

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza Polski, historia wojskowości
Alma Mater

Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

1970
UAM

Habilitacja

1979
UAM

Profesura

1992

Polska Akademia Nauk
Status

Członek Komitetu Nauk Historycznych

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

W 1962 ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie w 1970 obronił rozprawę doktorską Stanowisko polskich ugrupowań politycznych wobec Francji 1918–1926 pod kierunkiem prof. Janusza Pajewskiego.

W 1979 habilitował się w Instytucie Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza na podstawie pracy Stanowisko polskich legalnych ugrupowań politycznych wobec polityki II Rzeczypospolitej 1918–1939.

1 lipca 1981 otrzymał stanowisko kierownika Zakładu Historii Polski i Powszechnej XIX wieku. Od 1985 związany jest z Uniwersytetem Szczecińskim, gdzie pełnił funkcje: wicedyrektora Instytutu Historii (1989–1990), prorektora ds. organizacji i rozwoju (1990–1993), prorektora ds. kształcenia (1993–1996), dyrektora Instytutu Historii (1997–2002).

W 1992 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. W lutym 1995 roku został mianowany profesorem zwyczajnym w Uniwersytecie Szczecińskim.

Obecnie pracuje w Akademii im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim, gdzie pełnił funkcję prorektora i dyrektora Instytutu Humanistycznego.

Jest członkiem Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk. Należy do Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego i Polskiego Towarzystwa Naukowego. Od 2013 członek honorowy Polskiego Towarzystwa Historycznego.

W 2003 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy

edytuj
  1. Złota księga nauki polskiej w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. Tom I. A-Ł, wyd. Mastermedia i Helion, Gliwice 2020, s. 274

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj