Jaskinia Stara

Jaskinia Stara
	Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Położenie	Niecka Nidziańska, Niecka Solecka, Skorocice
Właściciel	Skarb Państwa; (rezerwat przyrody)
Długość	86 m
Głębokość	3 m
Deniwelacja	3 m
Wysokość otworów	199, 202 m n.p.m.
Wysokość otworów; nad dnem doliny	0 m
Ekspozycja otworów	ku NW, ku N, ku górze, ku W
Data odkrycia	znana od dawna
Ochrona; i dostępność	niedostępna turystycznie
Kod	(nr inwentarzowy PIG) N-2.29
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Jaskinia Stara
	Położenie na mapie Polski Jaskinia Stara
	50°25′12″N 20°40′20″E/50,420000 20,672222

Jaskinia Stara (Jaskinia Partyzantów) – jaskinia na terenie Niecki Nidziańskiej. Ma cztery otwory wejściowe położone w Dolinie Skorocickiej (Niecka Solecka), na północny wschód od Skorocic, w pobliżu Jaskini Górnej, Jaskini Dzwonów i Jaskini z Potokiem, na wysokościach 199 i 202 m n.p.m.^[1]. Długość jaskini wynosi 86 metrów, a jej deniwelacja 3 metry^[2]^[3].

Jaskinia znajduje się na terenie rezerwatu przyrody „Skorocice” i jest nieudostępniona turystycznie.

Opis jaskini edytuj

Jaskinię stanowią dwa, prawie równoległe korytarze. Wszystkie cztery otwory wejściowe prowadzą do niewielkiego korytarza, przez którego większą część płynie Potok Skorocicki. Korytarz ten zaczyna się i kończy w dużych otworach wejściowych (północnym i południowym) znajdujących się we wnękach skalnych. Potok przepływa między jednym z otworów środkowych, a dużym otworem południowym. W pobliżu dużego otworu północnego z korytarza odchodzi niewielki ciąg prowadzący do drugiego, obszernego i równoległego korytarza. Na lewo prowadzi on do niewielkiej studzienki, z której można dostać się do 5-metrowego korytarzyka, na prawo zaś, po kilkunastu metrach, rozdziela się na dwa krótkie korytarzyki i niewielką studzienkę^[2].

Przyroda edytuj

W jaskini można spotkać małe stalaktyty i polewy naciekowe. Zamieszkują ją nietoperze i lisy^[2].

Historia odkryć edytuj

Jaskinia była znana od dawna. W czasie II wojny światowej była schronieniem dla partyzantów, stąd jej druga nazwa. Jej opis i plan sporządzili J. Gubała i A. Kasza w 1999 roku^[2].

Przypisy edytuj

↑ Jerzy Głazek, Jan Urban, Jacek Gubała, Andrzej Kasza - Dolina Skorocicka - dolina krasowa i największy zespół jaskiń w gipsach Niecki Nidziańskiej, 36. Sympozjum Speleologiczne, Pińczów, 2002
↑ ^a ^b ^c ^d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-12-21] (pol.).
↑ Jaskinie – kwartalnik Polskiego Związku Alpinizmu. Nr 3 (16)/1999. ISSN 1234-4345

[1] Jerzy Głazek, Jan Urban, Jacek Gubała, Andrzej Kasza - Dolina Skorocicka - dolina krasowa i największy zespół jaskiń w gipsach Niecki Nidziańskiej, 36. Sympozjum Speleologiczne, Pińczów, 2002

[:0-2] Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-12-21] (pol.).

[3] Jaskinie – kwartalnik Polskiego Związku Alpinizmu. Nr 3 (16)/1999. ISSN 1234-4345

[1]

[2]

[3]