Jerzy Jarzębski
Jerzy Jarzębski (ur. 22 sierpnia 1947 w Bytomiu) – krytyk i historyk literatury, profesor nauk humanistycznych (1998)[1].
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
Znawca twórczości Witolda Gombrowicza, Brunona Schulza i Stanisława Lema. Jako krytyk najczęściej zajmuje się współczesną prozą. Jest profesorem zwyczajnym na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, (wykłada m.in. w Studium Literacko-Artystycznym) i w Instytucie Polonistyki Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu[1].
Od 2008 roku członek jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO.
W 1985 roku został laureatem Nagrody Fundacji im. Kościelskich, a w 1991 roku uhonorowano go Nagrodą im. Kazimierza Wyki[2]. W 2006 nominowany do Nagrody Literackiej Nike za Prowincję Centrum[3].
PublikacjeEdytuj
- Gra w Gombrowicza (1982)
- Powieść jako autokreacja (1984)
- Zufall und Ordnung. Zum Werk Stanislaw Lems (1986)
- W Polsce, czyli wszędzie. Studia o polskiej prozie współczesnej (1992)
- Apetyt na Przemianę. Notatki o prozie współczesnej (1997)
- Pożegnanie z emigracją. O powojennej prozie polskiej (1998)
- Schulz (2000)
- Podglądanie Gombrowicza (2000)
- Wszechświat Lema (2002)
- Słownik schulzowski (wraz z Włodzimierzem Boleckim i Stanisławem Rośkiem, 2003)
- Gombrowicz (2004)
- Proza dwudziestolecia (2005)
- Prowincja Centrum. Przypisy do Schulza (2005)
- Natura i teatr. 16 tekstów o Gombrowiczu (2007)
- Doświadczanie kultury (2015)
- Proza: wykroje i wzory (2016)
- Schulzowskie miejsca i znaki (2016)
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Jerzy Jarzębski w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).
- ↑ Nagroda im. Kazimierza Wyki. [dostęp 2014-05-18].
- ↑ Nagroda Nike 2006. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
