Jerzy Pryma
Jerzy Pryma (ur. 27 września 1909 w Ciszkach w województwie lwowskim, zm. 23 marca 1983[1] w Łodzi) – polski działacz komunistyczny, poseł na Sejm PRL I, IV i V kadencji, I sekretarz Komitetów Wojewódzkich PZPR w Szczecinie, Krakowie, Warszawie i Łodzi.
| Data i miejsce urodzenia |
27 września 1909 |
|---|---|
| Data śmierci |
23 marca 1983 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Stanowisko |
poseł na Sejm PRL I, IV i V kadencji (1952–1956, 1965–1972) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Syn Jana i Ewy. Od 1924 działacz Związku Młodzieży Komunistycznej, a od 1928 Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy. Był członkiem Komitetu Dzielnicowego, Komitetu Miejskiego, Wydziału Zawodowego i Centralnego Wydziału Wojskowego KPZU oraz sekretarzem Komitetu Okręgowego KPZU w Tarnopolu. W 1943 był zastępcą przewodniczącego Komitetu Obwodowego Związku Patriotów Polskich w Swierdłowsku, a następnie od listopada 1943 do 1946 przewodniczący Komitetu Republikańskiego ZPP w Kijowie. Od 1944 należał do Polskiej Partii Robotniczej, z którą w 1948 przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1946–1949 był starszym inspektorem Wydziału Organizacyjnego Komitetu Centralnego PPR oraz Komitetu Centralnego PZPR. Od października 1949 do listopada 1951 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Szczecinie, następnie I sekretarz KW PZPR w Krakowie do lutego 1953. W marcu 1954 na II Zjeździe PZPR został zastępcą członka KC. Od lutego 1953 do września 1955 pełnił funkcję I sekretarza KW PZPR w Warszawie, następnie I sekretarz KW PZPR w Łodzi do listopada 1956. W latach 1952–1956 i 1965–1972 był posłem na Sejm PRL. W międzyczasie pełnił przez kilka lat (na przełomie lat 50. i 60.) funkcję zastępcy przewodniczącego prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi.
Pochowany na cmentarzu Doły w Łodzi[1].
Odznaczenia edytuj
- Order Sztandaru Pracy I klasy[2]
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)[3]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Wyszukiwarka grobów w Łodzi.
- ↑ Najwyższe odznaczenia państwowe dla zasłużonych ludzi pracy, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 23 lipca 1974, s. 5.
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.