Jerzy Szurig

polski publicysta, działacz syndykalistyczny, adwokat

Jerzy Szurig (Schurig), pseud Nader (ur. 1 maja 1893 w Warszawie, zm. 12 czerwca 1941 w Palmirach) – związany z lewicą sanacyjną publicysta i działacz syndykalistyczny, czołowy – obok Kazimierza Zakrzewskiego – teoretyk polskiego syndykalizmu, współzałożyciel Związku Syndykalistów Polskich, adwokat.

Jerzy Szurig
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1893
Warszawa

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1941
Palmiry

Przynależność polityczna

Związek Naprawy Rzeczypospolitej
Związek Syndykalistów Polskich

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości
Grób Jerzego Szuriga na cmentarzu w Palmirach

Życiorys edytuj

W okresie poprzedzającym wybuch I wojny światowej był członkiem Związku Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej i Związku Strzeleckiego. W latach 1914–1915 służył w szeregach Legionu Bajońskiego we Francji, pod koniec wojny należał do „Zetu”. W 1920 walczył jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej.

Po przewrocie majowym, w latach 1926–1930 działał w Związku Naprawy Rzeczypospolitej, którego organ naczelny „Przełom” wychodził pod jego redakcją do 1935. Odegrał pierwszoplanową rolę w organizowaniu i działalności Generalna Federacja Pracy, również wydając adresowany do robotników organ prasowy GFP, dwutygodnik „Solidarność Pracy”. Do wybuchu wojny obronnej 1939 pełnił funkcję sekretarza generalnego Związku Związków Zawodowych, redagując wychodzący pod auspicjami ZZZ „Front Robotniczy”.

Był współzałożycielem powstałej w październiku 1939 w Warszawie organizacji konspiracyjnej Związek Syndykalistów Polskich, pracował w Biurze Informacji i Propagandy Związku Walki Zbrojnej. 17 lutego 1941 aresztowany, izolowany w III oddziale Pawiaka[1].

Został rozstrzelany przez Niemców 12 czerwca 1941 w Palmirach[2].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Leon Wanat, Za murami Pawiaka, Warszawa : "Książka i Wiedza", 1972, s. 568.
  2. Władysław Bartoszewski, Bogdan Brzeziński, Leszek Moczulski: Kronika wydarzeń w Warszawie 1939–1949. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 45.
  3. Krasucki 2014 ↓, s. 399.

Bibliografia edytuj

  • Seweryn Ajzner, Związek Związków Zawodowych, Warszawa : Książka i Wiedza, 1979, passim.
  • Rafał Chwedoruk, Polscy syndykaliści lat II wojny światowej : działalność i myśl polityczna, [w:] "Zeszyty historyczne", 2006, nr 154.
  • Eryk Krasucki: Szurig (Schurig) Jerzy. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 49. Warszawa – Kraków: Instytut Historii PAN, 2014, s. 397–399. ISBN 978-83-63352-25-7.

Linki zewnętrzne edytuj