John Petrucci

amerykański gitarzysta

John Peter Petrucci (ur. 12 lipca 1967 w Nowym Jorku[1]) – amerykański gitarzysta, kompozytor i producent muzyczny. Od 1985 roku członek amerykańskiej grupy progresywnometalowej Dream Theater, której był współzałożycielem.

John Petrucci
Ilustracja
John Petrucci podczas koncertu
Imię i nazwisko

John Peter Petrucci

Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1967
Stany Zjednoczone (Nowy Jork)

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara siedmiostrunowa, gitara barytonowa, gitara dwunastostrunowa, perkusja

Gatunki

metal progresywny, rock instrumentalny

Zawód

gitarzysta, kompozytor

Aktywność

od 1985

Powiązania

G3, Joe Satriani, Steve Vai, Explorers Club

Zespoły
Dream Theater (od 1985)
Liquid Tension Experiment (1997-1999, 2008)
Strona internetowa

W 2004 roku muzyk został sklasyfikowany na 27. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World[2].

Życiorys edytuj

Petrucci prowadzi stałą współpracę z magazynem Guitar World. Uczęszczał do znanej szkoły muzycznej Berklee College of Music w Bostonie. Aktualnie mieszka w Nowym Jorku z żoną Reną oraz trójką dzieci: SamiJo, Reny i Kiarą.

Wychowywał się na Long Island, a dokładniej w okolicy Kings Park, gdzie chodził do szkoły razem z Johnem Myungiem i Kevinem Moore'em. Rodzice Johna nie byli specjalnie uzdolnieni muzycznie, lecz jego rodzeństwo uczyło się gry na instrumentach. Jego starsza siostra ćwiczyła grę na fortepianie i organach, młodsza siostra – na klarnecie, zaś brat – na gitarze basowej. Pierwszy kontakt Petrucciego z gitarą miał miejsce, gdy ten miał 8 lat. Zauważył wtedy, że jego starsza siostra może później chodzić spać ze względu na lekcje gry na organach. Stracił zainteresowanie instrumentem, gdy okazało się, że jego zajęcia odbywają się wczesnym popołudniem, zaraz po szkole. Właściwy początek przygody z gitarą można datować na okres, gdy miał 12 lat. Jak sam mówi, wszystkie „dzieciaki z sąsiedztwa” na niej grały i „wydawało się to niezłą zabawą”. Nie bez znaczenia była tutaj również pasja do muzyki, którą zaraził się od starszej siostry.

Wśród twórców i zespołów, od których John czerpał swe wczesne inspiracje byli m.in. Yngwie Malmsteen, Iron Maiden, Randy Rhoads, Yes, Stevie Ray Vaughan. Był zafascynowany wysokim poziomem technicznym gry wielu z nich. Gdy w USA upowszechnił się nurt zwany thrash metalem, Petrucci interesował się twórczością zespołów takich jak Metallica czy Queensrÿche. Szybko jednak okazało się, że granie ich utworów nie sprawia trudności młodemu gitarzyście, skupił więc swoją uwagę na stylu gry takich wirtuozów, jak m.in. Steve Morse, Steve Vai, Joe Satriani, Mike Stern, Eddie Van Halen, Al di Meola, Alex Lifeson.

Właściwą edukację muzyczną rozpoczął w szkole średniej, gdzie dostał parę solidnych lekcji z dziedziny teorii muzyki. Następnie w Berklee College of Music studiował harmonię i kompozycję jazzową. Tam poznał Mike'a Portnoya i wraz z nim oraz Johnem Myungiem założyli zespół Majesty, później przemianowany na Dream Theater.

Instrumentarium edytuj

Od 1999 roku gra na gitarze marki Music Man (współtworzoną z firmą Ernie Ball), na modelu sygnowanym jego nazwiskiem. Wcześniej używał gitar firmy Ibanez (również sygnowanych) opartych na seryjnym modelu RG. Niezależnie od producenta gitar Petrucci zawsze korzystał z przetworników firmy DiMarzio.

Gitary[3]

  • 1 Ernie Ball Musicman JP BFR Rubyburst Baritone
  • 1 Musicman JP BFR Walnutburst Baritone
  • 1 Musicman JP BFR Walnutburst 7 String
  • 1 Musicman JP BFR Blackburst 7 String
  • 1 Musicman JP BFR Tobaccoburst
  • 1 Musicman JP BFR 2006 Ltd. Edition Black w/Gold Hardware
  • 2 Musicman JP BFR Blackburst
  • 1 Musicman JP BFR Walnutburst
  • 1 Musicman JP BFR Rubyburst
  • 1 Musicman JP Blue Sparkle Doubleneck

Wzmacniacze[3]

  • 2 Mesa Boogie Mark V Amplifiers
  • 1 Mesa Boogie Lonestar Amplifier
  • Mesa Boogie 4x12 and 2x12 cabinets (głośniki Celestion Vintage 30)

Struny gitarowe[3]

  • Ernie Ball RPS 9 - gauges 9,11,16,24,32,42
  • Ernie Ball RPS 10 - gauges 10,15,17,26,36,46
  • Ernie Ball Super Slinky Acoustic strings

Kostki gitarowe[3]

  • Dunlop Jazz III picks

Przetworniki[3]

  • DiMarzio Air Norton
  • DiMarzio Steve's Special
  • DiMarzio D-Sonic
  • DiMarzio Virtual Paf
  • DiMarzio Virtual Hot Paf
  • DiMarzio Liquifire
  • DiMarzio Crunch Lab
  • DiMarzio Illuminator Bridge
  • DiMarzio Illuminator Neck
  • DiMarzio Liquifire 7
  • DiMarzio Crunch Lab 7
  • DiMarzio Illuminator 7 Bridge
  • DiMarzio Illuminator 7 Neck

Efekty gitarowe[3]

  • 1 Korg DTR-1 Tuner
  • 1 Dunlop DCR-2SR rack Wah
  • 1 DBX 166XL Compressor/Noise Gate
  • 1 Mesa Boogie Amp Switcher
  • 1 Boss Keeley mod TR-2 Tremolo Pedal
  • 1 MXR EVH Flanger
  • 1 Ibanez Keeley mod Tube Screamer TS-9 Flexi
  • 1 MXR EVH Phase 90
  • 1 Hermida Tech Zendrive
  • 1 Dunlop MXR Wylde Overdrive
  • 1 MXR Stereo Chorus
  • 1 Boss DS-1 Distortion pedal
  • 1 Eventide Timefactor Delay
  • 1 T.C. Electronics 2290
  • 1 T.C. Electronics M3000
  • 1 Eventide DSP7000 Harmonizer
  • 1 DMC Stereo Line Mixer
  • 1 Mesa Boogie Rectifier Power Amp
  • 1 Furman AC Line Regulator AR-Pro
  • 3 Axess Electronics CFX-4 Loop Switcher
  • 2 Axess Electronics GRX-4 Loop Switcher

Dyskografia edytuj

Zobacz więcej w artykule Dream Theater, w sekcji Dyskografia.
Zobacz więcej w artykule Liquid Tension Experiment, w sekcji Dyskografia.

John Petrucci

Joe Satriani, Steve Vai, John Petrucci

Jon Finn Group

Explorers Club

Jordan Rudess

Wideografia edytuj

Zobacz więcej w artykule Dream Theater, w sekcji Wideografia.

John Petrucci

Pozostałe

Przypisy edytuj

  1. Encyclopaedia Metallum - John Petrucci. www.metal-archives.com. [dostęp 2016-08-03]. (ang.).
  2. GUITAR WORLD's 100 Greatest Heavy Metal Guitarists Of All Time - Jan. 23, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
  3. a b c d e f Dream Theater - John Petrucci's Guitar Gear Rig and Equipment. www.uberproaudio.com. [dostęp 2009-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-30)]. (ang.).
  4. DREAM THEATER Guitarist To Release Solo CD Next Month. blabbermouth.net. [dostęp 2012-02-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj