John Edward Bernard Seely (ur. 31 maja 1868, zm. 7 listopada 1947) – brytyjski polityk i wojskowy, członek Partii Konserwatywnej, a następnie Partii Liberalnej, minister w pierwszym rządzie Herberta Henry’ego Asquitha.

John Edward Seely
Ilustracja
Data urodzenia

31 maja 1868

Data śmierci

7 listopada 1947

Minister wojny
Okres

od 12 czerwca 1912
do 30 marca 1914

Poprzednik

Richard Haldane

Następca

Herbert Henry Asquith

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania)

Życiorys

edytuj

Był synem sir Charlesa Seely'ego, 1. baroneta, i Emily Evans, córki Williama Evansa. Wykształcenie odebrał w Harrow School oraz w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Po studiach rozpoczął praktykę adwokacką w Inner Temple. Walczył podczas II wojny burskiej. Otrzymał Order Wybitnej Służby i został wymieniony w rozkazie dziennym.

W 1900 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Isle of Wight z ramienia Partii Konserwatywnej. W 1904 r. przeszedł do Partii Liberalnej. W 1906 r. zmienił okręg wyborczy na Abercromby. Od 1910 r. reprezentował Ilkeston. W latach 1908–1911 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kolonii. Następnie piastował analogiczne stanowisko w Ministerstwie Wojny. Od 1909 r. był członkiem Tajnej Rady. W 1912 r. został członkiem gabinetu jako minister wojny.

Jako minister Seely był odpowiedzialny za zaproszenie generała Ferdinanda Focha na manewry wojskowe w 1912 r. Zajmował się również przygotowaniem armii do ewentualnego konfliktu z Niemcami. Szczególnie zajmował się utworzeniem Korpusu Ekspedycyjnego oraz Korpusu Lotniczego. Seely zrezygnował ze stanowiska w 1914 r., na kilka miesięcy przed wybuchem wojny, po incydencie w Curragh.

Seely walczył następnie na froncie zachodnim. Dosłużył się stopnia generała-majora i dowodził kanadyjską Brygadą Kawalerii. Za swoją postawę na polu bitwy Seely uzyskał wiele orderów i pochwał. Pięciokrotnie był wymieniany w rozkazie dziennym. Po zakończeniu wojny powrócił do Anglii, gdzie został parlamentarnym sekretarzem w Ministerstwie Uzbrojenia. W 1919 r. został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Lotnictwa i przewodniczącym Rady Lotnictwa. Zrezygnował z tych stanowisku w listopadzie 1919 r. W 1922 r. przegrał wybory parlamentarne. W Izbie Gmin zasiadał jeszcze w latach 1923-1924, ponownie reprezentując okręg Isle of Wight.

W 1926 r. został przewodniczącym National Savings Committee i był nim do 1943 r., kiedy to został wiceprzewodniczącym. Był również honorowym generałem-majorem oraz pułkownikiem Armii Terytorialnego, honorowym pułkownikiem Royal Hampshire Regiment, honorowym komandorem Auxiliary Air Force oraz wiceprzewodniczącym Royal National Lifeboat Institution. W latach 1918–1947 był Lordem Namiestnikiem Hampshire. Był również sędzią pokoju Hampshire i Wight. W 1933 r. otrzymał tytuł 1. barona Mottistone i zasiadł w Izbie Lordów.

Rodzina

edytuj

1 lipca 1895 r. poślubił Emily Florence Crichton (25 października 1870 - 9 sierpnia 1913), córkę pułkownika Henry’ego Crichtona i Letitii Cole-Hamilton, córki majora Arthura Cole'a-Hamiltona. John i Emily mieli razem trzech synów i cztery córki:

  • Frank Reginald Seely (6 czerwca 1896 - kwiecień 1917), zginął podczas I wojny światowej
  • Emily Grace Seely (ur. 18 stycznia 1898), żona podpułkownika Archibalda Kindersleya, nie miała dzieci
  • Henry John Alexander Seely (1 maja 1899 - 18 stycznia 1963), 2. baron Mottistone
  • Irene Florence Seely (ur. 22 czerwca 1902), żona kapitana Masona Scotta, nie miała dzieci
  • Arthur Patrick William Seely (18 sierpnia 1905 - 4 grudnia 1966), 3. baron Mottistone
  • Kathleen Mary Seely (ur. 14 listopada 1907), żona Clementa Haydona, nie miała dzieci
  • Louisa Mary Sylvia Seely (9 sierpnia 1913 - 14 stycznia 1998), żona Charlesa Fletchera, miała dzieci

31 lipca 1917 r. poślubił Evelyn Murray (zm. 1976), córkę Montolieu Oliphanta-Murraya, 1. wicehrabiego Elibank, i Blanche Scott, córki Edwarda Johna Scotta. John i Evelyn mieli razem jednego syna:

Linki zewnętrzne

edytuj