Royal Flying Corps (RFC; Królewski Korpus Lotniczy) – brytyjskie lotnictwo wojskowe w czasie I wojny światowej, będące częścią wojsk lądowych (obowiązywały w nim te same oliwkowozielone mundury, stopnie i insygnia rang). Korpus został utworzony 13 kwietnia 1912 roku, w dniu 1 kwietnia 1918 roku po połączeniu z Królewską Służbą Lotniczą Marynarki Wojennej (RNAS) utworzył Królewskie Siły Powietrzne (RAF) – nowy rodzaj sił zbrojnych, niezależny od dowództwa wojsk lądowych i marynarki wojennej.

Royal Flying Corps
Godło
Państwo

 Wielka Brytania

Siły zbrojne

British Army

Nazwa skrócona

RFC

Data utworzenia

13 kwietnia 1912

Data likwidacji

1 kwietnia 1918

Znak rozpoznawczy

Bandera

Motto

Per ardua ad astra

Najwyższe dowództwa
Cywilne

Jerzy V

Wojskowe

David Henderson

Na początku I wojny światowej RFC, dowodzone przez Davida Hendersona, składało się z pięciu dywizjonów. Dywizjonu balonów obserwacyjnych No. 1 Squadron RAF oraz czterech dywizjonów wyposażonych w samoloty m.in. (No. 2, No. 3).

Lista samolotów i statków powietrznych używanych przez RFC

edytuj

Statki powietrzne

edytuj

Prototypy

edytuj

Samoloty zdobyczne

edytuj