Josef Klehr

zbrodniarz hitlerowski, członek SS

Josef Klehr (ur. 17 października 1904 w Langenau – ob. części Kietrza, zm. 23 sierpnia 1988 w Leiferde – ob. dzielnicy Brunszwiku)[1][2]zbrodniarz niemiecki, sanitariusz SS w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau oraz SS-Oberscharführer.

Josef Klehr
SS-Oberscharführer SS-Oberscharführer
Data i miejsce urodzenia

17 października 1904
Langenau (ob. część Kietrza)

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 1988
Leiferde (ob. dzielnica Brunszwiku)

Przebieg służby
Lata służby

1942–1945

Formacja

SS Schutzstaffel

Stanowiska

członek załogi Buchenwald, Auschwitz-Birkenau

Urodził się na Górnym Śląsku jako syn nauczyciela. Po ukończeniu szkoły podstawowej, pracował do 1934 jako stolarz. W 1934 został zatrudniony w charakterze odźwiernego w instytucie, w którym pracował jego ojciec. Następnie został sanitariuszem w sanatorium w Leubus. Od 1932 Klehr należał do SS, służąc także jako tzw. Hilfswachtmeister w więzieniu w Wołowie. W 1939 rozpoczął w Buchenwaldzie służbę w hitlerowskich obozach koncentracyjnych. W 1940 przeniesiono go do Dachau, gdzie pełnił służbę jako sanitariusz. W 1941, po kolejnych awansach w hierarchii SS, przydzielono go do obozu Auschwitz-Birkenau.

W Oświęcimiu Klehr pełnił służbę jako sanitariusz SS (SDG), a jego głównym zadaniem było zabijanie więźniów i jeńców radzieckich zastrzykami fenolu w serce. Ten sposób mordowania wprowadził w Auschwitz-Birkenau lekarz SS Friedrich Entress. Trudno określić całkowitą liczbę ofiar tej zbrodniczej działalności Klehra i innych sanitariuszy SS, ale z pewnością idzie ona w tysiące. Od 1943 Klehr został szefem wydziału zajmującego się dezynfekcją w obozie, co faktycznie oznaczało, że miał obowiązek uczestniczyć w eksterminacji Żydów w komorach gazowych. Do jego obowiązków należała piecza nad zapasami cyklonu B (niejednokrotnie też wrzucał osobiście gaz do komór). Od 1944 Klehr był również kierownikiem szpitala w podobozie Gleiwitz I, gdzie kierował selekcjami niezdolnych do pracy więźniów.

Schwytany w maju 1945 przez wojska amerykańskie, skazany został na 3 lata pobytu w obozie pracy. Zwolniony w 1948, pracował później jako stolarz w Brunszwiku. Władze RFN aresztowały Klehra w 1960. Został następnie osądzony w drugim procesie oświęcimskim i skazany za zabicie przynajmniej 475 ludzi oraz za pomocnictwo w zamordowaniu tysięcy innych na dożywocie i dodatkowe 15 lat więzienia. Zmarł w 1988 r.

Przypisy edytuj

  1. Langenau (Kietrz) [online], www.tenhumbergreinhard.de [dostęp 2023-02-24] (niem.).
  2. Klehr Josef [online], W imię prawdy historycznej [dostęp 2023-02-24] (pol. • ang. • niem. • fr.).

Bibliografia edytuj