Jota Virginis

gwiazda w gwiazdozbiorze Panny

Jota Virginis (ι Vir, Syrma) – gwiazda w gwiazdozbiorze Panny. Jest odległa od Słońca o ok. 73 lata świetlne.

Jota Virginis
ι Vir
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Panna

Rektascensja

14h 16m 00,870s[1]

Deklinacja

−06° 00′ 01,96″[1]

Paralaksa (π)

0,00767 ± 0,00024[1]

Odległość

72,53 ± 0,31 ly
22,237 ± 0,094 pc

Wielkość obserwowana

4,08m[1]

Ruch własny (RA)

−26,31 ± 0,19 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−419,38 ± 0,14 mas/rok[1]

Prędkość radialna

12,51 ± 0,18 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

olbrzym

Typ widmowy

F7 III[1]

Masa

1,50–1,55 M[2]

Promień

2,7 R[2]

Jasność

9,4 L[2]

Okres obrotu

<5,5 d[2]

Prędkość obrotu

24 km/s[2]

Wiek

2,7 mld lat[2]

Temperatura

6185 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 99 Vir
2MASS: J14160086-0600016
Bonner Durchmusterung: BD−05°3843
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 525
Boss General Catalogue: GC 19244
Katalog Gliesego: GJ 9473
Katalog Henry’ego Drapera: HD 124850
Katalog Hipparcosa: HIP 69701
Katalog jasnych gwiazd: HR 5338
SAO Star Catalog: SAO 139824
Syrma

Nazwa edytuj

Gwiazda ta ma tradycyjną nazwę Syrma, która wywodzi się od stgr. Σύρμα, co oznacza „tren (sukni Panny)[2][3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna zatwierdziła użycie nazwy Syrma dla określenia tej gwiazdy[4].

Charakterystyka edytuj

Syrma to olbrzym należący do typu widmowego F. Temperatura jego powierzchni to 6185 K, jest wyższa od temperatury fotosfery Słońca. Jest on 9,4 raza jaśniejszy i ma promień równy około 2,7 promieni Słońca. Gwiazda rozpoczęła życie około 2,7 miliarda lat temu jako żółto-biały karzeł typu F2, o około dwukrotnie mniejszym promieniu. Syrma przejawia aktywność magnetyczną, podobnie jak Słońce i jest otoczona przez koronę, której temperatura sięga od 2 do 8 milionów kelwinów. Gwiazda ta nieznacznie zmienia wielkość obserwowaną, od 4,06 do 4,11m. Okres zmian nie jest wyznaczony, ale prawdopodobnie jest równy około doby, co pozwoliłoby zaliczyć Syrmę do gwiazd zmiennych typu Gamma Doradus. Niewielkie ruchy gwiazdy sugerują istnienie niewidocznego towarzysza, ale żaden nie został dotąd zaobserwowany[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h Jota Virginis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i Jim Kaler: SYRMA (Iota Virginis). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  3. Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 472. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  4. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-02-01. [dostęp 2017-05-10].