Jurij Isakow

radziecki lekkoatleta, skoczek o tyczce

Jurij Borisowicz Isakow, ros. Юрий Борисович Исаков (ur. 30 grudnia 1949 w Swierdłowsku, ob. Jekaterynburg, zm. 29 września 2013 tamże[1]) – radziecki lekkoatleta, skoczek o tyczce, medalista mistrzostw Europy z 1974.

Jurij Isakow
Юрий Исаков
Pełne imię i nazwisko

Jurij Borisowicz Isakow

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1949
Swierdłowsk

Data i miejsce śmierci

29 września 2013
Jekaterynburg

Wzrost

185 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Mistrzostwa Europy
brąz Rzym 1974 skok o tyczce
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Sofia 1971 skok o tyczce
Europejskie igrzyska juniorów
złoto Lipsk 1968 skok o tyczce
Uniwersjada
srebro Moskwa 1973 skok o tyczce

Isakow zwyciężył w skoku o tyczce na europejskich igrzyskach juniorów w 1968 w Lipsku[2]. Zajął 4. miejsce w tej konkurencji na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie[3]. Zakwalifikował się do finału mistrzostw Europy w 1969 w Atenach, ale nie zaliczył w nim żadnej wysokości[4].

Zdobył brązowy medal na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii[5]. Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach zajął 7. miejsce[6]. Zajął 4. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble[7]v.

Zajął 2. miejsce (ex aequo z Terrym Potterem ze Stanów Zjednoczonych) na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie, przegrywając jedynie z François Tracanellim z Francji[8]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu zajął 9. miejsce[9].

Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie Isakow wywalczył brązowy medal[10]. Zajął 5. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach[11]. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, ale nie zaliczył żadnej wysokości w kwalifikacjach[1].

Dwukrotnie poprawiał rekord ZSRR w skoku o tyczce doprowadzając go do wyniku 5,41 m (12 lipca 1973 w Moskwie)[12].

Był mistrzem ZSRR w 1969 i 1973 oraz wicemistrzem w latach 1970, 1972 i 1974-1976[1][13].

Jego rekord życiowy wynosił 5,50 m i pochodził z 1977[1].

Zakończył karierę sportową w 1980. Później służył w Armii Radzieckiej, dochodząc do stopnia podpułkownika[14].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Yury Isakov [online], olympedia.org [dostęp 2020-06-30] (ang.).
  2. European Junior Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2015-02-15] (ang.).
  3. Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 20.
  4. Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 407 [dostęp 2015-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 381 [dostęp 2021-06-11] (ang.).
  6. Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 414 [dostęp 2015-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 384 [dostęp 2021-06-11] (ang.).
  8. World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2015-02-15] (ang.).
  9. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 391–392 [dostęp 2021-06-11] (ang.).
  10. Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 430 [dostęp 2015-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
  11. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 395 [dostęp 2021-06-11] (ang.).
  12. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 109. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  13. Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2015-02-15] (ang.).
  14. Борислав Головин, Прыжок в вечность [online], gazeta.ru, 30 września 2013 [dostęp 2015-02-15] (ros.).