Justin Wilson

brytyjski kierowca wyścigowy

Justin Wilson (ur. 31 lipca 1978 roku w Sheffield, zm. 24 sierpnia 2015 w Allentown) – brytyjski kierowca wyścigowy.

Justin Wilson
Ilustracja
Justin Wilson (2007)
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1978
Sheffield

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 2015
Allentown

Sukcesy

2001: Formuła 3000 (mistrz)
2005: Champ Car (II wicemistrz)
2006-2007: Champ Car (wicemistrz)

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Początki kariery edytuj

Justin Wilson rozpoczął ściganie od kartingu w 1987 roku. Na początku lat 90. startował przez kilka lat w Formule Vauxhall w zespole Paul Stewart Racing. Kolejnym krokiem w karierze była Formuła Palmer Audi w roku 1998 w której zdobył mistrzostwo w pierwszym sezonie startów. W 1999 roku rozpoczął starty w Formule 3000. W pierwszym sezonie zajął 20. miejsce w klasyfikacji zdobywając 2 punkty. W roku 2000 był już piąty, zdobywając przez cały sezon 16 punktów. W końcu w roku 2001 został mistrzem Formuły 3000, z rekordową przewagą nad drugim zawodnikiem w klasyfikacji (zdobył 71 punktów, drugi w klasyfikacji Mark Webber zdobył 39).

Pomimo tego sukcesu, nie udało mu się od razu awansować do Formuły 1, przeszkodą był jego bardzo wysoki wzrost jak na kierowcę wyścigowego – 192 cm. Tak więc rok 2002 spędził ścigając się w World Series by Nissan i zajmując w końcowej klasyfikacji czwarte miejsce. Testował też w tym roku dla zespołu Minardi.

Formuła 1 edytuj

Na sezon 2003 zespół Minardi przygotował z myślą o Wilsonie nieco większy bolid i podpisał z nim kontrakt. Wyniki zespołu nie były zbyt dobre jednak Wilson pokazał się z dobrej strony, nie ustępując umiejętnościami doświadczonemu Josowi Verstappenowi. Na ostatnie pięć wyścigów sezonu przeszedł do zespołu Jaguara, zmieniając tam Antônio Pizzonię. W Grand Prix Stanów Zjednoczonych zajął ósme miejsce co dało mu jego pierwszy i jedyny punkt w Formule 1.

Champ Car edytuj

Wilson nie utrzymał miejsca w Jaguarze na kolejny sezon Formuły 1, ponieważ Ford (właściciel zespołu) ograniczył nakłady finansowe i zespół szukał kierowcy który "przyprowadzi" sponsora (ostatecznie wybór padł na Christiana Kliena). W tej sytuacji Wilson przeniósł się do serii Champ Car i w sezonie 2004 wystartował w barwach zespołu Conquest Racing.

Rok 2004 zakończył na 11. miejscu w klasyfikacji i na następny sezon przeniósł się do zespołu RuSPORT w którego barwach odniósł pierwsze zwycięstwo (podczas wyścigu w Toronto). W klasyfikacji sezonu 2005 zajął trzecie miejsce, a w następnym roku był już drugi. W sezonie 2007 zespół RuSPORT połączył się z innym zespołem startującym w serii Champ Car – Rocketsports Racing. Nowy zespół przyjął nazwę RSPORTS, a Wilson w jego barwach zdobył kolejny tytuł wicemistrzowski.

IRL IndyCar Series edytuj

 
Wilson podczas przygotowań do Indianapolis 500 (2008)

Pod koniec stycznia 2008 roku zespół Newman/Haas/Lanigan Racing ogłosił podpisanie kontraktu z Wilsonem na starty w nowym sezonie Champ Car[1]. Jednak miesiąc później seria Champ Car połączyła się z konkurencyjną Indy Racing League i zespół od nowego sezonu wystartował w połączonej serii określanej jako IndyCar Series. Pierwszy sezon nie był łatwy dla Wilsona, jednak udało mu się raz zdobyć pole position oraz dwukrotnie stanąć na podium, w tym raz na najwyższym stopniu – w Detroit, natomiast w klasyfikacji końcowej sezonu zajął 11. miejsce.

Nie przedłużono z nim kontraktu na sezon 2009 i w tej sytuacji wystartował w barwach zespołu Dale Coyne Racing. Dla swojego nowego zespołu odniósł historyczne pierwsze zwycięstwo w startach w IndyCar. Cały sezon natomiast ukończył na bardzo przyzwoitym jak na możliwości zespołu dziewiątym miejscu.

W sezonie 2010 przeszedł do zespołu Dreyer & Reinbold Racing i zajął 11. miejsce w klasyfikacji nie wygrywając żadnego wyścigu w sezonie. W 2011 kontynuował starty w tym zespole. Jednak podczas treningów przed wyścigiem na torze Mid-Ohio wypadł z trasy i uszkodził sobie jeden z kręgów kręgosłupa, co wykluczyło go ze startów do końca sezonu[2].

W sezonie 2012 powrócił do zespołu Dale Coyne Racing i odniósł swoje pierwsze zwycięstwo na torze owalnym.

Wyniki edytuj

Indianapolis 500 edytuj

Rok Nadwozie Silnik Start Wynik Uwagi
2008 Dallara Honda 16 27 Wypadek
2009 Dallara Honda 15 23 Wypadek
2010 Dallara Honda 11 7
2011 Dallara Honda 19 16
2012 Dallara Honda 21 7
2013 Dallara Honda 14 5

Podsumowanie startów edytuj

Sezon Seria Zespół Starty PP Zwyc. Punkty Pozycja
1998 Formula Palmer Audi 9 1.
1999 Formuła 3000 Team Astromega 10 0 0 2 20.
2000 Formuła 3000 Nordic Racing 10 0 0 16 5.
2001 Formuła 3000 Nordic Racing 12 2 3 71 1.
2002 Telefónica World Series Racing Engineering 18 2 2 171 4.
2003 Formuła 1 European Minardi 11 0 0 1 20.
Jaguar Racing 5 0 0
2004 Champ Car Conquest Racing 14 0 0 188 11.
2005 Champ Car RuSPORT 13 2 2 265 3.
2006 Champ Car RuSPORT 13 2 1 298 2.
2007 Champ Car RSPORTS/RuSPORT 14 2 1 281 2.
2008 IRL IndyCar Series Newman/Haas/Lanigan Racing 18 1 1 340 11.
2009 IRL IndyCar Series Dale Coyne Racing 17 0 1 354 9.
2010 IRL IndyCar Series Dreyer & Reinbold Racing 17 1 0 361 11.
2011 IZOD IndyCar Series Dreyer & Reinbold Racing 11 0 0 183 24.
2012 IZOD IndyCar Series Dale Coyne Racing 15 0 1 278 15.
2013 IZOD IndyCar Series Dale Coyne Racing 19 0 0 472 6.
2014 Verizon IndyCar Series Dale Coyne Racing 18 0 0 395 15.
2014/2015 Formuła E Andretti Autosport 6 0 0 108 25.

Przypisy edytuj

  1. JUSTIN WILSON, GRAHAM RAHAL TO MAKE UP NEWMAN/HAAS/LANIGAN LINEUP. champcar.ws, 2008-01-29. [dostęp 2011-08-03].
  2. Rusty Miller: Driver Wilson breaks back vertebra at Mid-Ohio. boston.com, 2011-08-06. [dostęp 2012-06-19].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj