Kópakonan – metalowa rzeźba postaci kobiety-foki z farerskich legend, zlokalizowana w Mikladalur na wyspie Kalsoy na Wyspach Owczych (Dania).

Kópakonan
Państwo

 Dania

Terytorium zależne

 Wyspy Owcze

Miejscowość

Mikladalur

Miejsce

wyspa Kalsoy

Typ obiektu

całopostaciowy

Projektant

Hans Pauli Olsen

Materiał

brąz, stal nierdzewna

Całkowita wysokość

2,6 m

Data odsłonięcia

sierpień 2014

Położenie na mapie Wysp Owczych
Mapa konturowa Wysp Owczych, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kópakonan”
Ziemia62°20′08,2000″N 6°45′46,9249″W/62,335611 -6,763035

Geneza (legenda) edytuj

Legenda o „kobiecie foce” jest jedną z najbardziej znanych farerskich baśni ludowych[1][2]. W przeszłości uważano, że foki były pierwotnymi istotami ludzkimi, które dobrowolnie szukały śmierci w oceanie. Trzynastej nocy w roku pozwolono im wychodzić na ląd, zdjąć skórę i bawić się w tańcu, jako ludzie. Młody rolnik z wioski Mikladalur na wyspie Kalsoy porwał jedną z tańczących istot i nie chciał oddać jej foczej skóry. Musiała więc towarzyszyć mu w pracy na farmie. Trzymał ją przy sobie przez wiele lat jako żonę. Urodziła mu kilkoro dzieci. Pewnego dnia jednak, gdy została sama w domu, a rolnik zapomniał zabrać ze sobą klucza od pomieszczenia ze skórą, odzyskała ją wreszcie i wróciła do oceanu, gdzie czekał na nią jej morski partner, tęskniący przez wiele lat. Niezależnie od tego przez lata wracała potem do brzegu, by przyglądać się swoim ludzkim dzieciom, a one wierzyły, że to ich matka. W dniu, gdy ludzie ze wsi planowali wejść w głąb jednej z jaskiń na dalekim wybrzeżu, by polować na żyjące tam foki, dawnemu mężowi ukazała się foka, jego żona i powiedziała, że jeśli pójdzie na polowanie, powinien upewnić się, że nie zabił jej obecnego męża-foki i dwóch młodych synów. Opisała dokładnie barwę ich skór, tak aby mógł ich poznać. Rolnik nie posłuchał jednak wiadomości ze snu. Myśliwi zabili wszystkie foki z jaskini. Kiedy wrócili do domu, pokot został podzielony, a rolnik otrzymał swoją część: dużego samca i tylne płetwy dwóch młodych szczeniąt. Wieczorem, gdy na obiad ugotowano głowę dużej foki i kończyny małych, rozległ się huk i przybył przerażający troll. Postać tę przybrała focza żona rolnika, która, zanim zniknęła, wyrzekła klątwę: Tu leży głowa mego męża z jego szerokimi nozdrzami, ręka Hárka i stopa Fredrika. Teraz nastąpi zemsta, zemsta na ludziach z Mikladalur - niektórzy z nich zginą na morzu, a inni spadną ze szczytów gór, aż będzie tylu zmarłych, ilu zdoła połączyć ręce wokół brzegów wyspy Kalsoy. Do dziś zdarza się, że ludzie z wioski Mikladalur toną w morzu lub spadają ze szczytów klifów, jednak liczba ofiar nie jest jeszcze wystarczająco duża, aby wszyscy zmarli połączyli ręce na całym obwodzie wyspy Kalsoy[2].

Posąg edytuj

Posąg Kópakonana autorstwa Hansa Pauli Olsena[3], odsłonięto w Mikladalur w sierpniu 2014. Jest tak skonstruowany, by wytrzymać napór trzynastometrowych fal. Na początku 2015 przetoczyła się tutaj fala o wysokości 11,5 metra, która nie spowodowała żadnych uszkodzeń obiektu[2].

Rzeźba ma 2,6 metra wysokości, waży 450 kilogramów i jest wykonana z brązu oraz stali nierdzewnej[4].

Przypisy edytuj

  1. Kópakonan [online], Guide to Faroe Islands [dostęp 2022-02-05] (ang.).
  2. a b c Kópakonan – The Seal Woman [online], Visit Faroe Islands [dostęp 2022-02-05].
  3. Mikladalur's Kópakonan on the Faroe Islands [online], Mermaids of Earth [dostęp 2022-02-05] (ang.).
  4. Legend of Kópakonan (Seal Woman) [online], Visit Faroe Islands [dostęp 2022-02-05].