Wieczysta Kraków

klub sportowy
(Przekierowano z KS Wieczysta Kraków)

Klub Sportowy Wieczysta Krakówkrakowski klub sportowy z osiedla Wieczysta założony w 1942 roku. Od sezonu 2022/2023 występuje w III lidze, gr. IV.

Wieczysta Kraków
Ilustracja
Stadion Wieczystej Kraków
Pełna nazwa

Klub Sportowy Wieczysta Kraków

Barwy

żółto-czarne

Data założenia

1942

Liga

III liga, gr. IV

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Siedziba

Kraków ul. Kazimierza Chałupnika 31-462

Adres

ul. Kazimierza Chałupnika 16, 31-462 Kraków

Stadion

Stadion Wieczystej Kraków

Prezes

Andrzej Turecki

Trener

Sławomir Peszko

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Historia edytuj

Historia w XX wieku edytuj

Początki zorganizowanej działalności sportowej na Wieczystej, będącej ówcześnie przysiółkiem podkrakowskiej wsi Rakowice, datuje się na rok 1936[1]. Wtedy to mieszkańcy zawiązali drużynę – Wieczyszczankę. Drużyna nie została zrzeszona w ramach lokalnych struktur i rozgrywała jedynie spotkania towarzyskie. Ze względu na brak materialnego oraz finansowego zaplecza Wieczyszczanka zakończyła działalność po około roku istnienia[2][3].

Kolejną próbą stworzenia struktur na terenie Wieczystej była podjęta w latach 1938–1939 reaktywacji drużyny piłkarskiej pod nazwą Ostoja. Podobnie jak i Wieczyszczanka, tak i Ostoja pozostawała drużyną niezarejestrowaną w Związku Piłki Nożnej. Funkcjonowanie klubu zakończył wybuch II wojny światowej[2][3].

W czasach okupacji niemieckiej zakazane było pod groźbą surowych represji organizowanie spotkań piłkarskich[4]. Z uwagi na fakt, że rakowickie łąki znajdowały się na uboczu Krakowa rozgrywano tam potajemnie zawody piłkarskie, a lokalna społeczność, z inicjatywy Edwarda Ignaszewskiego, pomimo trudnych czasów, postanowiła zawiązać klub sportowy[5].

 
Afisz meczu Wieczysta - Wisła, 10 marca 1946 roku

W latach 50. i w pierwszej połowie lat 60. zespół balansował pomiędzy rozgrywkami klasy B oraz klasy A na szczeblu okręgowym. Pewną odmianę przyniósł rok 1966, kiedy to w wyniku reorganizacji rozgrywek utworzona została III Liga ogólnopolska z podziałem na regiony. W wyniku tych organizacyjnych roszad Wieczysta została włączona w skład Ligi Okręgowej. Występy na tak wysokim szczeblu nie trwały jednak długo[6]. W 1968 r. drużyna spadła do klasy A, a rok później znowu spadła o kolejną klasę niżej. Następne lata przyniosły sportową stabilizację w postaci regularnych występów na poziomie wyższym okręgowym[2].

Początek XXI wieku: między IV ligą a klasą A edytuj

Początek nowego stulecia to dla klubu występy na szczeblu wojewódzkim na czwartym poziomie rozgrywkowym. Przygoda z IV ligą nie trwała jednak długo, ponieważ w 2003 roku drużyna zajmując ostatnie miejsce została relegowana do ligi okręgowej. Przez ponad dekadę sytuacja ta utrzymywała się, a Wieczysta regularnie zajmowała pozycje w środkowej części tabeli. W sezonie 2014/2015 KS Wieczysta zajęła przedostatnie miejsce w lidze okręgowej, spadając tym samym do A klasy. Pobyt na tak niskim szczeblu nie trwał jednak długo. W drugim sezonie udało się wywalczyć awans do klasy okręgowej[7].

2020–2022: nowe otwarcie, Wieczysta idzie w górę edytuj

Głośno o Wieczystej zrobiło się w czerwcu 2020 roku, kiedy spory kapitał w klub zdecydował się zainwestować biznesmen Wojciech Kwiecień[8].

W sezonie 2020/2021 Wieczysta Kraków pod wodzą Przemysława Cecherza wygrała wszystkie 28 meczów w sezonie i z bilansem bramkowym 216:8 wywalczyła awans do IV ligi[9]. Dołożyła również do tego zdobycie Pucharu Polski na szczeblu krakowskim (w finale pokonując 4:0 Cracovię II)[10] oraz Puchar Polski okręgu małopolskiego (po finałowym zwycięstwie 4:0 z Popradem Muszyna[11].

W 2021 roku trenerem zespołu został Franciszek Smuda[12], a wcześniej w drużynie grali m.in. byli reprezentanci Polski Sławomir Peszko i Radosław Majewski.

W sezonie 2021/2022 Wieczysta osiągnęła swój największy sukces w historii jej występów w Pucharze Polski, dochodząc do 1/16 finału – wcześniej wygrywając puchar na szczeblu małopolskim[13] i pokonując I-ligowego Chrobrego Głogów w pierwszej rundzie szczebla centralnego[14]. Na drodze Wieczystej do finału stanęła Garbarnia Kraków, która pokonała zespół Smudy 5:0[15]. Sezon ligowy klub zakończył na pierwszym miejscu w IV lidze, grupie małopolskiej zachodniej[16], i zakwalifikował się do baraży o udział w III lidze, grupie IV, w których zmierzył się z Bruk-Betem Termalica II Nieciecza (wygrane 4:0 i 3:0)[17]. Dodatkowo, Wieczysta zwyciężyła ten sam klub w finale Pucharu Polski na szczeblu Małopolskiego Związku Piłki Nożnej, zdobywając to trofeum drugi rok z rzędu[18].

Od 2022: awans do III ligi i rozczarowanie w pierwszym sezonie edytuj

Sezon 2022/2023 na szczeblu III ligi Wieczysta rozpoczęła od dwóch zwycięstw, remisu i dwóch porażek. 29 sierpnia 2022 roku, po zremisowanym, domowym spotkaniu przeciwko Stali Stalowa Wola, z klubu odszedł trener Franciszek Smuda[19]. 31 sierpnia 2022 roku Wieczysta odpadła z Pucharu Polski, przygrywając 0:2 w meczu 1. rundy przeciwko Raduni Stężyca[20]. 6 września 2022 roku trenerem Wieczystej został Dariusz Marzec[21], a 22 marca 2023 roku Wojciech Łobodziński[22].

Jego drużyna zanotowała rozczarowującą końcówkę sezonu. Kluczowym momentem okazała się seria pięciu z sześciu meczów bez zwycięstwa, która przyczyniła się do utraty szansy na awans po przedostatniej kolejce, kiedy promocję do II ligi zapewniła sobie Stal Stalowa Wola, a Wieczysta została jeszcze wyprzedzona przez Avię Świdnik, spadając na trzecie miejsce w tabeli przed ostatnią kolejką III ligi[23][24]. W ostatnim meczu rozczarowującego sezonu (którym nie był mecz ligowy, gdyż w ostatniej kolejce Wieczysta miała podjąć ŁKS Łagów, który wycofał się z rozgrywek), na osłodę Wieczysta zwyciężyła w finale małopolskiego Pucharu Polski Spójnię Osiek-Zimnodół 5:0, co zagwarantowało jej udział w Pucharze Polski 2023/2024 na szczeblu centralnym[25]. 14 czerwca 2023 władze Wieczystej pożegnały się z trenerem Łobodzińskim, 15 czerwca 2023 ogłaszając zatrudnienie na to stanowisko Macieja Musiała, który podpisał roczny kontrakt[26]. 18 września 2023 Musiał został zwolniony (5 zwycięstw, 3 porażki w III lidze), tymczasowo zastąpił go zawodnik Wieczystej poprzedniego sezonu Sławomir Peszko[27].

Osiągnięcia edytuj

Trenerzy edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Wieczystej Kraków.

Kadra zespołu edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Wieczystej Kraków.

Literatura edytuj

W grudniu 2022 roku premierę miała monografia klubu „Żółto-Czarni. 80 lat Klubu Sportowego Wieczysta” autorstwa Krzysztofa Baranowskiego[30].

Przypisy edytuj

  1. 80 lat Żółto-Czarnych: Początek. [dostęp 2022-11-29].
  2. a b c Ignaszewski Edward, Nocek Edward; „Historia Międzyzakładowego Klubu Sportowego „Wieczysta” Kraków (lata 1936–1992)”, Kraków, 1992.
  3. a b Redakcja, Rakowice, Ugorek, Wieczysta cz. II [online], dziennikpolski24.pl, 10 lutego 2008 [dostęp 2020-07-15] (pol.).
  4. Honor, ojczyzna i okupacyjny futbol [online], rfbl.pl, 4 listopada 2016 [dostęp 2020-07-15] (pol.).
  5. Historia klubu – Wieczysta Kraków [online], wieczystakrakow.futbolowo.pl [dostęp 2020-07-15].
  6. 80 lat Żółto-Czarnych: Złote plecy Bieronia. [dostęp 2022-11-29].
  7. a b c d Wieczysta Kraków [online], 90minut.pl [dostęp 2020-07-15].
  8. Gwiazdy na boisku, wielkie wypłaty na kontach. Jak król aptek buduje klub swoich marzeń [online], wyborcza.pl [dostęp 2020-11-03].
  9. Keeza Klasa okręgowa 2020/2021, grupa: Kraków II [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-02-07].
  10. Puchar Polski 2020/2021, grupa: Małopolski ZPN - Kraków [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-02-07].
  11. Puchar Polski 2020/2021, grupa: Małopolski ZPN [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-02-07].
  12. Franciszek Smuda trenerem Wieczystej – Wieczysta Kraków [online], www.kswieczysta.com [dostęp 2021-08-18].
  13. Wieczysta Kraków. 50 tysięcy złotych dla "Żółto-czarnych" za zwycięstwo w finale Małopolskiego Pucharu Polski [online], gazetakrakowska.pl [dostęp 2022-05-27].
  14. Wieczysta nie żartuje. Chrobry za burtą Pucharu Polski [online], weszlo.com [dostęp 2022-05-27].
  15. Wieczysta poczuła to, co jej rywale. Garbarnia potwierdziła formę z ligi [online], sport.lovekrakow.pl [dostęp 2022-05-27].
  16. Keeza IV liga 2021/2022, grupa: małopolska (zachód) [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-06-23].
  17. Baraże o udział w III lidze, grupa: IV [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-06-23].
  18. Puchar Polski 2021/2022, grupa: Małopolski ZPN [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-08-20].
  19. Marcin Długosz, Oficjalnie: Franciszek Smuda zwolniony z trzecioligowca [online], sport.tvp.pl, 29 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-31] (pol.).
  20. Krzysztof Kawa, Puchar Polski. Wieczysta Kraków po zwolnieniu Franciszka Smudy też nie wygrywa [online], Dziennik Polski, 31 sierpnia 2022 [dostęp 2022-09-01] (pol.).
  21. Dariusz Marzec trenerem Wieczystej [online], www.kswieczysta.com, 6 września 2022 [dostęp 2022-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-06] (pol.).
  22. Wojciech Łobodziński trenerem Wieczystej [online], www.kswieczysta.com [dostęp 2023-05-13] (pol.).
  23. Jan Mazurek, Kasa to nie wszystko. Wieczysta dusi się w III lidze [online], weszlo.com, 11 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-12] (pol.).
  24. Jakub Ptak, Koniec szans Wieczystej! Kolejna wstydliwa porażka [online], sport.tvp.pl, 10 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-12] (pol.).
  25. Wieczysta Kraków wygrała finał i zagra na szczeblu centralnym [online], Sportowy24, 13 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-13] (pol.).
  26. Znamy nowego trenera Wieczystej Kraków [online], Polsat Sport, 15 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
  27. Wieczysta zwalnia trenera, a jego miejsce zajmuje… Sławomir Peszko [online], weszlo.com, 18 września 2023 [dostęp 2023-09-19] (pol.).
  28. Jan Goksiński, Klubowa historia polskiej piłki nożnej do 1970 roku. Suplement: tabele, Warszawa: PPG, 2013, s. 147, ISBN 978-83-935604-4-8.
  29. Puchar Polski 2023/24: sprawdź wyniki meczów 1. rundy [online], sport.tvp.pl, 28 września 2023 [dostęp 2023-10-04] (pol.).
  30. Tomasz Bochenek, Wieczysta Kraków. Jest książka na 80-lecie! Krzysztof Baranowski spisał historię "Żółto-Czarnych" [online], Gazeta Krakowska, 21 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-22] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj