Karabin powtarzalny Spencera (ang. Spencer repeating rifle) – amerykański karabin powtarzalny przyjęty na wyposażenie przez Armię Unii w okresie wojny secesyjnej.

Karabin powtarzalny Spencera
Spencer Repeating Rifle
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Projektant

Christopher Miner Spencer

Rodzaj

karabin

Historia
Prototypy

1860

Produkcja

1863–1869

Wyprodukowano

ok. 200 000

Dane techniczne
Kaliber

14,2 mm

Nabój

.58 Spencer

Magazynek

rurowy o pojemności 7 nabojów

Wymiary
Długość

1092 mm

Długość lufy

660 mm

Masa
broni

4,1 kg

Inne
Prędkość pocz. pocisku

366 m/sek

Historia

edytuj
 
Przekrój karabinu Spencera

Karabin został zaprojektowany przez Christophera Spencera, który ukończył nad nim prace w marcu 1860 roku. Posiadał magazynek rurowy o pojemności 7 naboi umieszczony w kolbie. Przeładowanie odbywało się przy użyciu dźwigni (system lever-action) pełniącej równocześnie funkcję kabłąka.

Początkowo konserwatywnie nastawiony Department of War zwlekał z wprowadzeniem do służby nowego karabinu, ale konstruktorowi udało się uzyskać audiencję u prezydenta Abrahama Lincolna, któremu nowa broń tak się spodobała, że wymógł jej wprowadzenie do produkcji.

Karabiny Spencera najpierw wprowadzono na wyposażenie oddziałów Marynarki Wojennej, a następnie wojsk lądowych, szczególną popularnością zdobywając w oddziałach kawalerii. Po raz pierwszy zostały użyte bojowo w bitwie pod Hoover's Gap. Broń wykazywała wysoką niezawodność i miała znacznie większą szybkostrzelność względem popularnych wtedy karabinów jednostrzałowych ładowanych odprzodowo (20 strz./min. w porównaniu do 2/3 strz./min.). Pomimo oczywistych zalet karabiny Spencera nie wyparły jednak z uzbrojenia karabinów jednostrzałowych[1].

Spencer produkowany był również w wersji skróconej jako karabinek (Spencer carbine).

Przypisy

edytuj
  1. D. Miller, s. 192, 202.

Bibliografia

edytuj
  • David Miller (red.): The Illustrated Book of Guns. London: Salamander Books, 2002. ISBN 1-84065-172-5.

Linki zewnętrzne

edytuj