Karnicki II
Karnicki II – polski herb szlachecki, odmiana herbu Kościesza[1].
![]() Herb Karnicki II | |
Typ herbu |
---|
Opis herbu
edytujOpis historyczny
edytujJuliusz Ostrowski blazonuje herb następująco[1]:
W polu czerwonem — strzała srebrna dwa razy przekrzyżowana bez opierzenia u dołu rozdarta. Nad hełmem w koronie pół lisa czerwonego. Labry czerwone podbite srebrem.
Opis współczesny
edytujOpis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:
Na tarczy w polu czerwonym strzała srebrna bez opierzenia dwa razy przekrzyżowana, rozdarta u dołu.
W klejnocie pół lisa czerwonego.
Labry herbowe czerwone, podbite srebrem.
Geneza
edytujHerb rodziny małopolskiej z przydomkiem Siostrzanek z Karnic. Starsza gałąź tej rodziny pochodzi z województwa rawskiego. Młodsza zaś z Galicji, gdzie otrzymała najpierw tytuł baronowski (Karnicki III), a następnie hrabiowski (Karnicki IV). Kolejna gałąź tejże rodziny miała być zlokalizowana na Żmudzi, choć używała herbu Iłgowski, a w Galicji herbu Syrokomla odmienna[1].
Herbowni
edytujHerb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:
Karnicki[b].
Zobacz też
edytujUwagi
edytuj- ↑ Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski nie podaje żadnych informacji na temat herbownych. Jednakże opisał, że ta sama rodzina otrzymała herb hrabiowski i baronowski, w których to Sławomir Górzyński podaje nazwisko: Karnicki.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Juliusz Karol Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1906 [dostęp 2021-04-03] .
Bibliografia
edytuj- Juliusz Ostrowski. Księga herbowa rodów polskich. - Warszawa: Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897 - T. 1. - 620 stron.
- Juliusz Ostrowski. Księga herbowa rodów polskich. - Warszawa: Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1898 - T. 2. - 380 stron.