Karnicki II

herb szlachecki

Karnicki IIpolski herb szlachecki, odmiana herbu Kościesza[1].

Karnicki II
Ilustracja
Herb Karnicki II
Typ herbu

szlachecki

Opis herbu

edytuj
 
Karnicki II według Juliusza Ostrowskiego, Księga herbowa rodów polskich. 1897 r.

Opis historyczny

edytuj

Juliusz Ostrowski blazonuje herb następująco[1]:

W polu czerwonem — strzała srebrna dwa razy przekrzyżowana bez opierzenia u dołu rozdarta. Nad hełmem w koronie pół lisa czerwonego. Labry czerwone podbite srebrem.

Opis współczesny

edytuj

Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:

Na tarczy w polu czerwonym strzała srebrna bez opierzenia dwa razy przekrzyżowana, rozdarta u dołu.

W klejnocie pół lisa czerwonego.

Labry herbowe czerwone, podbite srebrem.

Geneza

edytuj

Herb rodziny małopolskiej z przydomkiem Siostrzanek z Karnic. Starsza gałąź tej rodziny pochodzi z województwa rawskiego. Młodsza zaś z Galicji, gdzie otrzymała najpierw tytuł baronowski (Karnicki III), a następnie hrabiowski (Karnicki IV). Kolejna gałąź tejże rodziny miała być zlokalizowana na Żmudzi, choć używała herbu Iłgowski, a w Galicji herbu Syrokomla odmienna[1].

Herbowni

edytuj

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Karnicki[b].

Zobacz też

edytuj
  1. Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie
  2. Juliusz Karol Ostrowski nie podaje żadnych informacji na temat herbownych. Jednakże opisał, że ta sama rodzina otrzymała herb hrabiowski i baronowski, w których to Sławomir Górzyński podaje nazwisko: Karnicki.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Juliusz Karol Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1906 [dostęp 2021-04-03].

Bibliografia

edytuj