Karniewo (powiat makowski)
wieś w województwie mazowieckim
Karniewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie makowskim, w gminie Karniewo[4][5].
| Artykuł | 52°50′11″N 20°59′24″E |
| - błąd | 38 m |
| WD | 52°49'59.9"N, 20°58'59.9"E, 52°47'N, 20°58'E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 598 m |
| ||||
| ||||
 Kościół parafialny | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  mazowieckie
| |||
| Powiat | makowski | |||
| Gmina | Karniewo | |||
| Liczba ludności (2011) | 975[1][2] | |||
| Strefa numeracyjna | 29 | |||
| Kod pocztowy | 06-425[3] | |||
| Tablice rejestracyjne | WMA | |||
| SIMC | 0116889[4] | |||
Położenie na mapie gminy Karniewo   Karniewo | ||||
Położenie na mapie Polski  Karniewo | ||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  Karniewo | ||||
Położenie na mapie powiatu makowskiego  Karniewo | ||||
 52°50′11″N 20°59′24″E/52,836389 20,990000
| ||||
Wzmiankowana w 1376[6]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego.
Jest siedzibą gminy Karniewo oraz rzymskokatolickiej parafii Wszystkich Świętych.
Wieś leży przy drodze krajowej nr 60. Na obszarze wsi zainstalowano odcinkowy pomiar prędkości.
We wsi kościół gotycki z XVI w., częściowo przebudowany w XVII w. w stylu barokowym. Dzwonnica z XIX w.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Wieś Karniewo w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2017-04-03] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-05-12].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 421 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński "Mazowsze, mały przewodnik" Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 135
Linki zewnętrzneEdytuj
- Karniewo (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 846.