Karol Basiński
Karol Basiński, ps. Kuba (ur. 1 listopada 1888 w Kielcach, zm. 19 lipca 1919 w Kijowie) – działacz Polskiej Organizacji Wojskowej, żołnierz I Korpusu Polskiego w Rosji. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
| Data i miejsce urodzenia |
1 listopada 1888 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 lipca 1919 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Syn Antoniego (1856–1931), lekarza wojskowego, i Roberty z Możdżeńskich (ur. 1869). Był bratem Antoniego, chemika. Uczęszczał do gimnazjum męskiego w Częstochowie, po ukończeniu którego studiował historię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie[1]. Od 1906 członek Polskiej Partii Socjalistycznej, a w 1907 skazany za nielegalną działalność kolportażową na kilka miesięcy więzienia. Członek Związku Walki Czynnej od 1908. W latach 1910–1912 odbył w armii rosyjskiej zasadniczą służbę wojskową[1]. Od sierpnia 1914 działacz Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie Rosji. Od 1917 służył w I Korpusie Polskim pod dowództwem generała Józefa Dowbor-Muśnickiego. 22 maja 1918 uczestniczył w aresztowaniu generała. W maju 1918 po rozwiązaniu korpusu kontynuował w POW na terenie Kijowa tajną działalność. Zginął w Kijowie, rozstrzelany 21 lipca 1919 przez bolszewików[1]. Za działalność w POW odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari. Rodziny nie założył[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7825 (pośmiertnie)[1]
- Krzyż Niepodległości (pośmiertnie, 23 grudnia 1933)[3]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Polak (red.) 1993 ↓, s. 15.
- ↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 16.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
Linki zewnętrzne edytuj
- Artykuł z „Kurjera Powszechnego” autorstwa K. Basińskiego pt. Do czynu w zbiorach Biblioteki Narodowej - wersja cyfrowa na Polona.pl