Karol Mikuli
Karol Mikuli (ur. 22 października 1819[1] w Czerniowcach, zm. 21 maja 1897 we Lwowie) – polski wirtuoz pianista, kompozytor, dyrygent i pedagog, twórca Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie, członek Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie w 1867 roku[2].
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 22 października 1819 Czerniowce | |
| Data i miejsce śmierci | 21 maja 1897 Lwów | |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Łyczakowski we Lwowie | |
| Narodowość |  Polska
| |
ŻyciorysEdytuj
Urodził się w Czerniowcach na Bukowinie (obecnie Ukraina) w rodzinie polskich Ormian. W latach 1844-1847 wyjechał do Paryża, by uczyć się u Fryderyka Chopina. Był pierwszym wydawcą i propagatorem utworów Chopina we Lwowie i na wszystkich ziemiach polskich. Wydał w 17 tomach wszystkie dzieła Chopina, co było szczególnie ważne dla polskiej kultury, gdyż było to przez kilka dziesięcioleci najpopularniejsze w świecie wydawnictwo, służące wykonywaniu dzieł Chopina przez kilka generacji pianistów. Koncertował we Francji, Austrii, Rosji i Rumunii. W 1857 osiadł we Lwowie. Jako dyrektor Lwowskiego Towarzystwa Muzycznego (od 1858) rozwinął jego działalność i założył lwowskie konserwatorium. Był nauczycielem wielu muzyków, m.in. Rudolfa Schwarza (następcy na stanowisku dyrektora), Mieczysława Sołtysa, późniejszego profesora i dyrektora lwowskiego konserwatorium, a także Stanisława Niewiadomskiego, ale przede wszystkim takich pianistów, jak Moriz Rosenthal, Raul Koczalski, Aleksander Michałowski, Mieczysław Horszowski i Emma Ostaszewska.
Zmarł we Lwowie[3]. Został zochowany na cmentarzu Łyczakowskim, na polu nr 77.
Tablica pamiątkowa na ścianie Katedry Ormiańskiej we Lwowie
Grób Karola Mikulego na cmentarzu Łyczakowskim
PrzypisyEdytuj
- ↑ New arguments about Karol Mikuli's birthday from church book of October 1821 (photo).
- ↑ Księga Pamiątkowa ku uczczeniu dwudziestej piątej rocznicy założenia Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie, Lwów 1892, s. 19
- ↑ Kronika. „Kuryer Rzeszowski”, s. 2, Nr 22 z 30 maja 1897.
BibliografiaEdytuj
- Stanisław Sławomir Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786-1986, Wrocław, wyd. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław 1989, str. 352
- Karol Mikuli w serwisie Culture.pl
- Karol Mikuli (pol.). polmic.pl. [dostęp 2011-06-21].