Wikipedia

Kasabian

brytyjski zespół rockowy
Ten artykuł dotyczy grupy muzycznej. Zobacz też: inne znaczenia tego pojęcia.

Kasabian – brytyjski zespół rockowy pochodzący z Leicesteru w Anglii, założony w 1997 roku. Tworzą go: wokalista Sergio Pizzorno, basista Chris Edwards (obaj od 1997 roku), perkusista Ian Matthews (od 2005 roku) i gitarzysta Tim Carter (od 2021 roku). Współzałożyciel zespołu, wokalista Tom Meighan opuścił zespół w lipcu 2020 roku, a Pizzorno, dotychczas drugi wokalista i gitarzysta, zajął jego miejsce.

Kasabian
Ilustracja
Kasabian na koncercie w The Engine Shed(inne języki), Lincoln (2021)
Inne nazwy

Saracuse

Rok założenia

1997

Pochodzenie

 Anglia (Leicester)

Gatunek

rock alternatywny, indie rock[1], alternative dance, neo-psychodelia, new rave[2]

Aktywność

od 1997

Wydawnictwo

Columbia, Sony, RCA

Powiązania

Loose Tapestries(inne języki)

Skład
Sergio Pizzorno
Chris Edwards
Ian Matthews
Tim Carter
Byli członkowie
Chris Karloff
Tom Meighan
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Grupa wydała do tej pory osiem albumów studyjnych – Kasabian (2004), Empire (2006), West Ryder Pauper Lunatic Asylum (2009), Velociraptor! (2011), 48:13 (2014), For Crying Out Loud(inne języki) (2017), The Alchemist's Euphoria(inne języki) (2022) oraz Happenings(inne języki) (2024).

Muzykę zespołu klasyfikuje się głównie jako rock alternatywny i indie rock. Opisuje się ją jako połączenie The Stone Roses i Primal Scream z pewnością siebie Oasis. Ich muzyka przyniosła im wiele nagród i uznanie mediów, w tym Brit Award w 2010 roku dla najlepszego brytyjskiego zespołu. W latach 2010 i 2014 Kasabian zdobył nagrodę Q Awards dla najlepszego wykonawcy na świecie. Zostali uznani także m.in. za najlepszy występ na żywo podczas gali Q Awards w 2014 roku oraz nagrodami NME Awards(inne języki) w 2007 i 2015 roku.

Historia

edytuj

Założenie zespołu i debiutancki album (1997–2005)

edytuj
 
Logo zespołu Kasabian

Zespół został założony w Leicesterze w 1997 roku[3] i już od początku opierał się na dwóch wokalistach: Toma Meighana, który był także frontmanem grupy oraz Sergia Pizzorno, grający na gitarze i będący odpowiedzialny za teksty zespołu[4].

Pizzorno już w wieku 16 lat zaczął pisać teksty piosenek, a wspólnie z basistą Chrisem Edwardsem uczyli się wzajemnie grać na gitarze[5]. Obaj po raz pierwszy usłyszeli Meighana, swojego kolegę ze szkoły Countesthorpe Leysland Community College(inne języki), śpiewającego na ulicy[5]. Pizzorno podszedł do niego i zapytał: „Chcesz być w zespole?”. Meighan, który był wówczas blacharzem, miał ambicje by grać w zespole rockowym[6]. Do trójki muzyków dołączył następnie gitarzysta Chris Karloff[5].

Początkowo nazywali się Saracuse, a nazwa ta miała być hołdem dla Syracuse, „gdzie Beatlesi zagrali koncert”[6]. Młody zespół koncertował w Leicesterze, m.in. w Half Time Orange[5], a ich pierwszy publiczny występ miał miejsce 1998 roku w tamtejszym klubie The Shed[7].

W 2000 roku Pizzorno po raz pierwszy eksperymentował z oprogramowaniem muzycznym na pożyczonym komputerze i wspólnie z Karloffem zaczął rozwijać elektroniczny rock w stylu Primal Scream. Nagrali demo „Processed Beats”(inne języki) w studiu, w którym Edwards pracował na zmiany[5]. Jeszcze w 2001 roku londyński DJ i producent muzyczny Sam Young puścił ich demo, które usłyszał skaut z BMG. Grupę przesłuchano następnie w siedzibie wytwórni, po czym podpisano z nimi kontrakt[5][8].

W 2001 roku grupa zmieniła nazwę na Kasabian[5]. Została ona zaczerpnięta od nazwiska Lindy Kasabian, zamieszanej w zabójstwo Sharon Tate, żony Romana Polańskiego, a także od popularnego armeńskiego nazwiska Qasab, oznaczającego rzeźnika[1].

Ich pierwszy album studyjny zatytułowany Kasabian ukazał się 6 września 2004 roku[9]. Porównany został do dokonań Primal Scream, Happy Mondays i The Stone Roses[10]. Już miesiąc po premierze albumu znalazł się w pierwszej piątce listy UK Albums Chart[1].

Pomimo wydania dwóch wcześniejszych singli z debiutanckiego albumu, z których pierwszy to „Processed Beats” (wersja demo; 10 listopada 2003 roku)[11], a drugi to „Reason Is Treason”(inne języki) (16 lutego 2004 roku)[12], to dopiero wydany 10 maja 2004 roku trzeci singiel „Club Foot”[13] przyniósł zespołowi Kasabian sukces na brytyjskiej liście przebojów, dochodząc do 19. miejsca[14]. Utworom takimi jak „Club Foot”, „L.S.F.”(inne języki) i „Processed Beats” towarzyszyły wersje 10-calowe i ręcznie wykonane okładki[1].

Promując swój debiutancki album, zespół sportował Oasis w trakcie trasy koncertowej Don't Believe The Truth Tour[15]. Kasabian wystąpił także m.in. na festiwalu Glastonbury 2005 na scenie „Other Stage”[16].

Ukryty utwór „Reason Is Treason (Jacknife Lee Mix)” trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu Lara Croft Tomb Raider: Kolebka życia oraz do gry komputerowej Gran Turismo 4, a piosenka „Club Foot” obecna była m.in. w grach Marc Ecko's Getting Up: Contents Under Pressure(inne języki), Pro Evolution Soccer 5(inne języki), Midnight Club 3: DUB Edition, Tony Hawk's Project 8[15] i FIFA 13[17] oraz w filmach Gol![18] i Londyński bulwar[19].

Jeszcze podczas nagrywania w Bristolu albumu Kasabian zespół poznał Iana Matthewsa. W 2004 roku zaproszono go do wzięcia udziału w trasie koncertowej, a w kwietniu 2005 roku został stałym członkiem zespołu[20].

Empire i odejście Karloffa (2005–2007)

edytuj
 
Koncert zespołu Kasabian w 2006 roku

We wrześniu 2005 roku Kasabian miał już gotowych 18 piosenek na kolejny album studyjny, a w tym czasie zespół odbywał jeszcze trasę koncertową z Oasis po Stanach Zjednoczonych[21]. W 2006 roku zespół opuścił Chris Karloff z powodu różnic kreatywnych z pozostałymi członkami grupy[1]. Stało się to w trakcie nagrywania drugiego albumu. Zdążył natomiast napisać teksty do trzech piosenek z albumu, między innymi samego „Empire”(inne języki)[15]. Podczas występów na żywo zastąpił go Jay Mehler(inne języki)[1].

Drugi album grupy, o nazwie Empire, ukazał się 28 sierpnia 2006 roku[15][22]. Zadebiutował on na szczycie brytyjskiej listy albumów[1]. Meighan powiedział dla serwisu Billboard, że nagrania trwały około sześć tygodni. Wyjaśnił także, że „to nie była świadoma decyzja, żeby zostać w studiu przez długi czas i naprawdę świetnie się spisywało w studiu. Było całkiem miło – oderwaliśmy się od całego szaleństwa trasy i poczuliśmy się prawie jak dzieci”[23].

Tytułowa piosenka z drugiego albumu znalazła się na 9. miejscu na brytyjskiej liście przebojów[24]. Nagrano do niej teledysk o antywojennym charakterze, wyreżyserowany przez W.I.Z.-a(inne języki)[15]. 6 listopada 2006 roku premierę miał drugi singel „Shoot The Runner”(inne języki)[25], który sięgnął 17. miejsca na liście przebojów w Wielkiej Brytanii[26], a 29 stycznia 2007 roku opublikowano utwór „Me Plus One”(inne języki)[25].

Latem 2006 roku zostali zaproszeni do sportowania The Rolling Stones na kilku koncertach podczas ich trasy po europejskich stadionach[27].

Kasabian zdobył nagrodę NME Awards(inne języki) 2007 w kategorii Best Live Band[28].

West Ryder Pauper Lunatic Asylum (2007–2010)

edytuj
 
Koncert Kasabian w Bataclan (2007)

Zespół rozpoczął pracę nad swoim trzecim albumem pod koniec 2007 roku z producentem Danem „The Automator” Nakamurą(inne języki)[29][30]. Kasabian wydał EP-kę zatytułowaną Fast Fuse(inne języki) w 2007 roku, na której znalazły się utwory „Fast Fuse” oraz „Thick as Thieves”. Obydwie piosenki znalazły się później także na ich trzecim albumie studyjnym[31].

Kolejna płyta zespołu, West Ryder Pauper Lunatic Asylum, weszła na brytyjski rynek 8 czerwca 2009 roku[32][33]. Album z mieszanką elektroniki i neo-psychodelii został wysoko oceniony przez brytyjskich krytyków muzycznych[34][35][36][37]. Dave Simpson z The Guardian opisał, że album „zawiera teraz bardziej miażdżące riffy basowe i bardziej melodyjne refreny”[38]. 14 czerwca 2009 roku West Ryder Pauper Lunatic Asylum znalazł się na 1. miejscu na liście UK Albums Chart, spędzając tam dwa tygodnie[39].

Na okładce West Ryder Pauper Lunatic Asylum pojawili się w przebraniach członkowie Kasabian: Meighan za Napoleona Bonapartego, natomiast Pizzorno jako ksiądz[40][33].

 
Koncert zespołu Kasabian w 2009 roku

Pierwszym singlem z albumu był utwór „Fire”(inne języki), który ukazał się 1 czerwca 2009 roku[41] i był wykorzystywany m.in. jako motyw przewodni angielskiej Premier League od sezonu 2010/2011[42]. „Fire” był jedynym singlem z albumu, który znalazł się w pierwszej trójce list przebojów Wielkiej Brytanii[1]. Drugim singlem była piosenka „Where Did All the Love Go?”(inne języki), wydany 10 sierpnia 2009 roku[43]. Trzeci singel „Underdog”(inne języki) premierę miał pod koniec października 2010 roku[44].

Piosenkę „Vlad the Impaler”(inne języki) udostępniono do bezpłatnego pobrania na okres 4 dni jako zapowiedź albumu[45]. W teledysku do niej w zabójcę wampirów wcielił się Noel Fielding(inne języki) z grupy komediowej The Mighty Boosh(inne języki)[46].

Utwór „Fast Fuse” pojawił się w ścieżce dźwiękowej do gry wideo FIFA 09[47].

Pod koniec 2009 roku zespół podpisał kontrakt z Sony/ATV Music Publishing UK(inne języki), który objął przyszłe wydania Kasabian, a także pisanie przez Pizzorno piosenki dla innych projektów[48].

Płyta West Ryder Pauper Lunatic Asylum znalazła się na krótkiej liście nominowanych do Mercury Prize 2009[49][50] i została wyróżniona tytułem „Najlepszy Album” podczas Q Awards 2009[51]. Zespół zdobył nagrodę Brit Awards 2010 w kategorii „Najlepszy Zespół”[52]. Podczas gali Q Awards 2010 zespół zdobył nagrodę w kategorii „Najlepszy wykonawca na świecie”[53].

W 2010 roku Kasabian dał swój pierwszy koncert w Polsce. Wystąpił 3 lipca na Open'er Festival 2010 w Gdyni jako jedna z gwiazd festiwalu[15][54][55].

Velociraptor! (2010–2012)

edytuj
 
Kasabian na festiwalu Big Day Out 2010

Kasabian rozpoczął pracę nad czwartym albumem Velociraptor! z Danem The Automatorem(inne języki) jako producentem[30] od listopada 2010 roku[56]. Powstawał on w rodzinnym Leicesterze, a zremiksowano w San Francisco. Jego współproducentem był także Sergio Pizzorno[57].

Zespół udostępnił album Velociraptor! na oficjalnej stronie serwisu SoundCloud 16 września 2011 roku, na trzy dni przed jego oficjalną premierą 19 września[58][59]. Płyta charakteryzowała się wyraźniejszą zmianą stylu i odejściem od psychodelicznego brzmienia. Uznana została przez krytyków za dotychczas najbardziej dojrzały album, zbierając pozytywne recenzje[60]. Przy jej tworzeniu muzycy inspirowali się dokonaniami Radoihead, Pink Floyd i Nirvany. Była również porównywana do twórczości zespołu Oasis[61].

 
Gitarzysta Sergio Pizzorno (2012)

Album od razu zadebiutował na pierwszym miejscu brytyjskiej listy UK Albums Charts, prześcigając + Eda Sheerana. W pierwszym tygodniu sprzedał się on w około 95 tys. egzemplarzy[62].

Dwie piosenki z albumu, „Velociraptor” i „Switchblade Smiles”, miały premierę podczas czterodniowej trasy koncertowej obejmującej występy 4 czerwca 2011 roku w O2 Academy Sheffield(inne języki) przed festiwalami RockNess(inne języki) i Isle of Wight 10 i 12 czerwca tego samego roku[63]. Utwór „Switchblade Smiles” zaprezentowano również 7 czerwca w programie radiowym Zane'a Lowe'a(inne języki) w BBC Radio 1[56], a 15 lipca premierę miał teledysk niego, który utrzymany został w czarno-biało-czerwonej kolorystyce[64][65]. W teledysku do singla „Re-Wired”(inne języki), udostępnionym 21 października tego samego roku[66], pojawił się Polski Fiat 126p[67].

 
Wokalista Tom Meighan 2012

Najwyżej notowaną piosenką albumu Velociraptor! był utwór „Days Are Forgotten”(inne języki), która znalazła się w pierwszej trzydziestce list przebojów Wielkiej Brytanii[1].

W listopadzie 2011 roku zespół wyruszył w trasę koncertową po Wielkiej Brytanii, dając m.in. dwa koncerty w Capital FM Arena w Nottingham[68][69]. Na koncertach wspierali go Miles Kane[70] i australijska grupa ME(inne języki)[71]. Po koncertach w Japonii, Australii i Europie na początku 2012 roku zespół Kasabian rozpoczął trasę koncertową po Ameryce Północnej, występując w Dallas 12 marca, a do końca kwietnia zagrał 19 koncertów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[72]. 8 lipca 2012 roku zespół był gwiazdą brytyjskiego festiwalu T in the Park(inne języki)[73], a 27 lipca 2012 roku wystąpił na warszawskim Impact Festival 2012[74][75]. Zespół Kasabian był także gwiazdą Reading and Leeds Festivals(inne języki) w dniach 24 i 25 sierpnia 2012 roku[76].

30 maja 2012 roku został wyświetlony w ponad 60 kinach w Wielkiej Brytanii i Irlandii film zatytułowany Kasabian Live!, będący występem zespołu, który został nagrany w hali O2 Arena w Londynie 15 grudnia 2011 roku. Pojawił się on także na DVD wydanym 25 czerwca 2012 roku[77], a także w serwisach streamingowych[78].

W ścieżce dźwiękowej do filmu Avengers z 2012 roku pojawiła się piosenka Kasabian „Pistols At Dawn”[79].

48:13 (2013–2015)

edytuj
 
Koncert zespołu Kasabian na festiwalu Rock am Ring 2014

W marcu 2013 roku Pizzorno potwierdził na Facebooku, że gitarzysta rytmiczny Jay Mehler(inne języki) opuścił zespół Kasabian, aby dołączyć do nowego zespołu Liama Gallaghera Beady Eye(inne języki) w roli gitarzysty basowego[80]. Jeszcze w tym samym roku Tim Carter dołączył do Kasabian jako gitarzysta koncertowy[81], występując po raz pierwszy z zespołem 6 marca 2013 roku na koncercie Russella Branda Give It Up for Comic Relief, będącym połączeniem komedii i muzyki, na londyńskim Wembley Arena[82][83].

Po kilku koncertach i występach na festiwalach zespół Kasabian opublikował w listopadzie 2013 roku zwiastun filmu, w którym poinformowano, że przez ostatnie sześć miesięcy zespół pracował nad nowym materiałem[84]. 28 kwietnia 2014 roku Kasabian ogłosił, że album będzie nosił tytuł 48:13[85][86]. Jego producentem został Pizzorno[1].

 
Koncert zespołu Kasabian w londyńskim Roundhouse(inne języki) (2014)

Album 48:13 wydany został 9 czerwca 2014 roku[87]. Tytuł oznaczał łączną długość wszystkich utworów w nim zawartych[1]. Meighan o albumie powiedział: „Mniej znaczy więcej, wiesz? Jest bezpośredni. Taki jest. Po prostu go posłuchaj. Mieliśmy pewność siebie, aby się odsłonić. Serg całkowicie go odarł. To niewiarygodne”. Głównymi inspiracjami dla albumu była muzyka elektroniczna, hip-hop i muzyka gitarowa z końca lat 60. XX wieku[88]. W tydzień po wydaniu płyta trafiła na pierwsze miejsce listy najlepiej sprzedających się albumów w Wielkiej Brytanii[89].

28 kwietnia 2014 roku premierę miał pierwszy singel promujący album, „Eez-eh”(inne języki)[90].

15 czerwca 2014 roku zespół wystąpił na Orange Warsaw Festival 2014[91][60], a trzy dni później dał koncert w londyńskim Shepherd's Bush Empire(inne języki), z którego cały dochód został przekazany organizacji War Child(inne języki) celem pomocy dzieciom będącym ofiarami wojen[92]. 21 czerwca tego samego roku, z okazji 10. rocznicy wydania debiutanckiego albumu, Kasabian zagrał koncert powitalny w Victoria Park w Leicesterze dla 60 tys. osób[93][94]. 29 czerwca swoim koncertem zamknęli trzeci dzień 43. festiwalu Glastonbury, występując jednocześnie pierwszy raz na scenie „The Pyramid”[95]. 4 lipca 2015 roku zespół wystąpił ponownie w Gdyni na Open'er Festival 2015[96][97].

Podczas gali NME Awards 2015 zespół Kasabian został nominowany do 9 nagród, bijąc tym samym rekord Oasis z 2009 roku (7 nominacji)[98][99], a zdobył dwie: dla najlepszego brytyjskiego zespołu i za najlepszy album (48:13)[100], natomiast sam Pizzorno za najlepszy cytat, wypowiadając się następująco na temat występu swojego zespołu na festiwalu w Glastonbury w 2014 roku: „Pięć płyt, 10 lat, zasłużyliśmy na swoją szansę”[101].

For Crying Out Loud i odejście Meighana (2016–2021)

edytuj

W 2016 roku zespół odbył krótką trasę koncertową w maju[102], która zakończyła się dwoma koncertami na stadionie Leicester City, King Power Stadium, aby uczcić zwycięstwo klubu w Premier League w sezonie 2015/2016. Podczas pierwszego z tych dwóch koncertów zespół Kasabian zaprezentował nową, poświęconą miastu piosenkę „Put Your Life On It”. Śpiewał ją chór gospel z Uniwersytetu De Montfort[103]. Na początku września 2016 roku zespół wrócił z nową piosenką „Comeback Kid”(inne języki), która znalazła się także w ścieżce dźwiękowej gry FIFA 17[104].

10 lutego 2017 roku zespół poinformował, iż zakończył pracę nad swoim nowym albumem[105]. W marcu potwierdzono, że szósty album zespołu będzie nosił tytuł For Crying Out Loud(inne języki)[106] i że zostanie wydany w maju tego samego roku[107]. 17 marca tego samego roku premierę miał pierwszy zapowiadający go singiel „You're in Love with a Psycho”(inne języki)[108]. Cały album studyjny wydany został 5 maja tego samego roku[109] (pierwotnie premiera była zapowiedziana na 28 kwietnia[110]). Znalazł się on na pierwszym miejscu UK Albums Chart[1], o czym Pizzorno powiedział: „to absolutnie niesamowite mieć 5 albumów numer 1 z rzędu. Dziękujemy wszystkim, którzy nas wspierali”[111].

 
Aktorka Lena Headey (2017), znana z serialu Gra o tron, zagrała w teledysku do singla Kasabian „Ill Ray (The King)”

Album zawierający dwanaście utworów został napisany i wyprodukowany przez Pizzorno, a nagrano go w jego studiu w Leicesterze. O procesie jego produkcji powiedział: „Postanowiłem dać sobie sześć tygodni na napisanie albumu, jak to robiono kiedyś, i to stało się naprawdę inspirujące”[112]. Po bardziej elektronicznym albumie 48:13 płyta For Crying Out Loud charakteryzowała się bardziej gitarowym brzmieniem[110]. Pizzorno wyjaśnił w wywiadzie dla Q Magazine, że celem kolejnej płyty było „uratowanie muzyki gitarowej przed otchłanią”[113].

Na okładce albumu znalazł się Rick Graham, roadie zespołu, który często mówił „na litość boską” (ang. for crying out loud)[114].

13 czerwca 2017 roku premierę miał teledysk do singla „Bless This Acid House”(inne języki), w którym członkowie Kasabian wystąpili przebrani za więźniów. Pizzorno o samym utworze powiedział dla Radia X(inne języki), że jest to hołd dla lat 90. XX wieku[115].

W teledysku do singla „Ill Ray (The King)”, którego premiera odbyła się 30 sierpnia 2017 roku[116], wystąpiła znana z serialu Gra o tron aktorka Lena Headey, w którym bohaterka używa czarnej magii, by wskrzesić króla Ryszarda III. Klip nawiązywał do wydarzeń z 2012 roku, kiedy to rada miasta Leicester ekshumowała ostatniego króla(inne języki) z terenów dawnego klasztoru Greyfriars(inne języki) w Leicesterze, przekształconego w parking[117][118].

Zespół wyruszył w międzynarodową trasę koncertową, występując m.in. na Reading and Leeds Festivals(inne języki) jako gwiazda festiwalu TRNSMT(inne języki) w Glasgow[7].

Zespół za utwór „You're in Love with a Psycho” w 2017 roku zdobył nagrodę Q Awards[119]. W 2018 roku zespół zdobył nagrodę NME Awards 2018 dla najlepszego artysty koncertowego po występie w 2017 roku jako gwiazda na festiwalach Reading i Leeds oraz za trasę koncertową po Wielkiej Brytanii[120].

6 lipca 2020 roku Meighan poinformował, że opuszcza Kasabian z przyczyn osobistych. Następnego dnia pojawiła się wiadomość, że przyznał się do winy[1] w związku z zarzutami dotyczącymi pobicia narzeczonej Vikki Ager będąc po wpływem alkoholu, do którego doszło 9 kwietnia tego samego roku[121]. Chociaż początkowo członkowie zespołu zastanawiali się nad zatrudnieniem nowego wokalisty[122], to wszelkie jego obowiązki przejął Pizzorno[4]. W 2022 roku wspominał: „Znam te piosenki. Są głęboko zakorzenione w mojej duszy. Dokładnie wiem, gdzie byłem, kiedy pisałem każde słowo. Trudno byłoby mi przekazać to komuś nowemu”[122].

The Alchemist's Euphoria (2021–2023)

edytuj
 
Fraser T Smith (2018), współproducent siódmego studyjnego albumu zespołu Kasabian The Alchemist's Euphoria(inne języki)

Po odejściu Meighana zespół był gotowy do koncertowania i do nagrania nowej płyty[122]. W 2021 roku zatrudniono na stałe do zespołu gitarzystę koncertowego Tima Cartera[123]. Pod koniec 2021 roku rozpoczęły się próby do pierwszej trasy zespołu po zmianach[122], a swój pierwszy koncert po odejściu Meighana zespół dał 13 października 2021 roku w O2 Academy Glasgow. W jego trakcie wystąpił także Robert Harvey(inne języki) z The Music, który wykonał chórki[124].

Pod koniec października 2021 roku premierę miał utwór „Alygatyr”, będący pierwszym singlem zespołu od czasu odejścia Meighana z Kasabian[125]. Wraz z ogłoszeniem nowej płyty 6 maja 2022 roku wydali utwór „Scriptvre”, który został oparty na hiphopowym bicie[126][127]. 3 czerwca 2022 roku wystąpili w programie Later... With Jools Holland(inne języki), w którym wykonali swój najnowszy singel „Scriptvre”[128]. Tego samego dnia premierę miał singel „Chemicals”[129], a 21 czerwca 2022 roku udostępniony został teledysk do niego[130]. 29 lipca 2022 roku wydano singel „The Wall”, będący ostatnim utworem zapowiadającym ich kolejny album studyjny[131].

Pierwszy album bez udziału Meighana[1], The Alchemist's Euphoria(inne języki), ukazał się 12 sierpnia 2022 roku[132][133]. Został on nagrany w domowym studiu Pizzorno, który był także, wraz z Fraserem T Smithem (Adele, Stormzy), współproducentem[1]. Rhys Buchanan na łamach DIY opisał album następująco: „Płyta pokazuje duże odejście od stadionowej awantury w stronę czegoś ogólnie bardziej subtelnego i duchowego”[134].

Kasabian miał być jedną z głównych gwiazd Fest Festivalu w Chorzowie na początku sierpnia 2023 roku, lecz całe wydarzenie zostało odwołane z uwagi na zbyt małą przewidzianą frekwencję, uniemożliwiającą jego realizację[135][136].

Happenings (od 2024)

edytuj

21 lutego 2024 roku premierę utwór „Call” wraz z teledyskiem do niego, zapowiadającym ósmy album studyjny Happenings(inne języki)[137]. Kolejny singel, „Coming Back To Me Good”, premierę miał 12 kwietnia tego samego roku. Pizzorno powiedział o nim: „Ma ten dyskotekowy napęd, ale jest też moment jedności”[138]. Następnie, 16 czerwca premierę miał utwór „Algorithms”(inne języki) podkreślający negatywną stronę rozwoju sztucznej inteligencji[139], a 21 czerwca tego samego roku „Darkest Lullaby”, do którego powstał teledysk stylizowany na film klasy B z lat 70. XX wieku[140].

5 lipca 2024 roku premierę miał ich kolejny album studyjny Happenings[141] nakładem Columbia Records[137], którego producentami byli Sergio Pizzorno i Mark Ralph(inne języki) (Zara Larsson, Tom Chaplin, Rudimental)[1]. Zawarto w nim dziesięć utworów, trwających łącznie 26 minut[137]. Pizzorno o albumie powiedział, że „jest w pewnym sensie popowym albumem – to po prostu jedna wielka piosenka po drugiej. Chciałem przekazać przesłanie, a potem odejść tak szybko, jak to możliwe”[142].

Płyta ponownie była notowana na pierwszym miejscu brytyjskiej listy najlepszych albumów, detronizując album Taylor Swift The Tortured Poets Department[143], o czym Pizzorno powiedział: „Co tam, zbieracze popu? To siedem oficjalnych albumów numer 1 w grze. Dziękujemy naszym fanom, najlepszym na świecie. Bez was nie jesteśmy niczym, absolutnie was uwielbiamy”[144].

6 lipca 2024 roku w rodzinnym Leicesterze odbył się koncert pn. Summer Solstice II, którego supportowały Kaiser Chiefs, Everything Everything i Master Peace(inne języki). Był to pierwszy występ zespołu w Victoria Park od dekady i jednocześnie pierwszy bez Meighana[145][146].

Styl muzyczny

edytuj

Muzyka zespołu Kasabian klasyfikowana jest do takich gatunków, jak m.in.: rock alternatywny, indie rock[1], alternative dance, neo-psychedelia, new rave[2] czy rock elektroniczny[47].

Łączy ona style zespołów The Stone Roses, Happy Mondays i Primal Scream, lecz w porównaniu do nich Kasabian wykonuje muzykę w mroczniejszym wydaniu i z wykorzystaniem nowocześniejszej technologii[10]. Porównywani są także do Oasis czy DJ Shadow[1]. W ich muzyce zaznaczają się również płyty The Chemical Brothers, The Beatles i The Rolling Stones[147].

Początkowo brzemiennie zespołu podobne było do grup The Kinks i Small Faces, ale ewoluowało, gdy do komponowania utworów zaczęli wykorzystywać komputer, początkowo tylko do nagrywania siebie, a następnie zaczęli eksperymentować pociętymi dźwiękami[6]. Tom Meighan w 2005 roku o swoich utworach powiedział: „Myślę, że to prawie jak ciasto i to jest część cukru na wierzchu. […] Niektóre z naszych ulubionych płyt to Kraftwerk i takie tam. Dodaliśmy to na wierzch i brzmi to po prostu ciekawie, ale nie jesteśmy zespołem elektronicznym”[21].

Skład

edytuj
 
Sergio Pizzorno (2014)
 
Chris Edwards (2014)
 
Ian Matthews (2010)
 
Tom Meighan (2014)

Aktualni członkowie

edytuj

Byli członkowie

edytuj

Dyskografia

edytuj
Osobny artykuł: Dyskografia Kasabian.

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
Rok Nagroda Kategoria Nominowany / dzieło Rezultat Źr.
2005 Brit Awards British Group Kasabian Nominacja [148]
British Live Act Nominacja
British Rock Act Nominacja
2006 British Rock Act Nominacja [149]
2007 British Group Nominacja [150]
British Live Act Nominacja
2010 British Group Wygrana [52]
British Album of the Year West Ryder Pauper Lunatic Asylum Nominacja [151]
2012 British Group Kasabian Nominacja [152]
2010 MOJO Awards(inne języki) Best Album West Ryder Pauper Lunatic Asylum Nominacja [153]

[154]

Song of the Year „Fire” Wygrana
Best Live Act Kasabian Nominacja
2007 NME Awards(inne języki) Best Live Band Kasabian Wygrana [28]
2010 Best British Band Nominacja [155]
Best Live Band Nominacja
Best Album West Ryder Pauper Lunatic Asylum Wygrana
Best Album Artwork Wygrana
2012 Best British Band Kasabian Wygrana [156]
Best Live Band Nominacja [157]
2015 Best British Band Wygrana [98]

[99]

Best Live Band Nominacja
Best Fan Community
Best Quote Sergio Pizzorno Wygrana
Best Album 48:13 Wygrana
Best Track „Eez-eh” Nominacja
Dancefloor Filler
Best Music Film Kasabian: Summer Solstice
Music Moment Of The Year Kasabian gwiazdą Glastonbury
2018 Best Live Artist Kasabian Wygrana [158]
2004 Q Awards Best New Act Nominacja [159]
2006 Best Video „Empire” Nominacja [160]
2007 Best Live Act Kasabian Nominacja [161]
2009 Best Live Act Nominacja [162]
Best Track „Fire” Nominacja
Best Album West Ryder Pauper Lunatic Asylum Wygrana [51]
2010 Best Act In The World Today Kasabian Wygrana [53]
Best Live Act Nominacja [163]
2014 Best Track „Eez-eh” Nominacja [164]
Best Album 48:13 Nominacja
Best Live Act Kasabian Wygrana [165]
Best Act In The World Today Wygrana
2017 Best Track „You're in Love with a Psycho” Wygrana [119]
2009 UK Music Video Awards(inne języki) Best Live Music Coverage Live T4 Special Nominacja [166]
2012 Best Music AD Velociraptor! Wygrana [167]
2017 Best Rock/Indie Video – UK „Bless This Acid House” Nominacja [168]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r AllMusic, Kasabian [online], www.allmusic.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h Rate Your Music, Kasabian [online], rateyourmusic.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  3. ↑ a b c d e Discogs, Kasabian [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  4. ↑ a b Szymon Bijak, Kasabian nie zapomnieli o pisaniu przebojowych numerów. Recenzujemy album "Happenings", „Eska Rock”, www.eskarock.pl, 11 lipca 2024 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  5. ↑ a b c d e f g Tom Lamont, Kasabian: from Leicester squares to rock heavyweights, „The Guardian”, www.theguardian.com, 3 września 2011 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  6. ↑ a b c Dave Simpson, 'We're for all the people stuck in crap jobs', „The Guardian”, www.theguardian.com, 1 grudnia 2006 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  7. ↑ a b Kasabian: Forever having the last laugh, „DIY”, diymag.com, 4 sierpnia 2017 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  8. ↑ Firgas Esack, DJ Sam Young talks about his label Nod Factor, „Meer”, www.meer.com, 19 kwietnia 2012 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  9. ↑ Discogs, Kasabian – Kasabian. RCA – PARADISE16, RCA – 82876 63838 2 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  10. ↑ a b Billboard Staff, Kasabian, „Billboard”, www.billboard.com, 26 marca 2005 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  11. ↑ Discogs, Kasabian – Processed Beats. RCA – PARADISE02, RCA – 555 7583 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  12. ↑ Discogs, Kasabian – Reason Is Treason [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  13. ↑ Discogs, Kasabian – Club Foot. RCA – PARADISE08, RCA – 828766187625 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  14. ↑ Official Charts, Club Foot [online], www.officialcharts.com, 22 maja 2004 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  15. ↑ a b c d e f Kultura Onet, Kasabian — zespół [online], kultura.onet.pl [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  16. ↑ Other stage, „The Guardian”, www.theguardian.com, 1 czerwca 2005 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  17. ↑ Andy Brown, EA's music head says Kasabian's 'Club Foot' is the best 'FIFA' tune, „NME”, www.nme.com, 8 września 2022 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  18. ↑ Goal! soundtrack [online], www.moviemusic.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  19. ↑ IMDb, London Boulevard (2010). Soundtracks [online], www.imdb.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  20. ↑ Mike Dolbear, Interview with Ian Matthews, Kasabian [online], mikedolbear.com, 1 kwietnia 2017 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  21. ↑ a b Billboard Staff, Kasabian Ready For Studio Return, „Billboard”, www.billboard.com, 21 września 2005 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  22. ↑ Discogs, Kasabian – Empire. Columbia – PARADISE39 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  23. ↑ Billboard Staff, Kasabian Seeks To Conquer With New ‘Empire’, „Billboard”, www.billboard.com, 12 września 2006 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  24. ↑ Official Charts, Empire [online], www.officialcharts.com, 9 września 2006 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  25. ↑ a b Kasabian confirm single for next year, „NME”, www.nme.com, 1 listopada 2006 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  26. ↑ Official Charts, Shoot the Runner [online], www.officialcharts.com, 11 listopada 2006 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  27. ↑ Dave Simpson, 'We're for all the people stuck in crap jobs', „The Guardian”, www.theguardian.com, 1 grudnia 2006 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  28. ↑ a b Kasabian win Best Live Band at Shockwaves NME Awards, „NME”, www.nme.com, 1 marca 2007 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  29. ↑ Kasabian (Album Details) [online], www.davegott.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  30. ↑ a b Dan The Automator, Homepage [online], www.dantheautomator.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  31. ↑ Discogs, Kasabian – Fast Fuse. Not On Label – PARADISE51 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  32. ↑ Discogs, Kasabian – West Ryder Pauper Lunatic Asylum. Columbia – 8869 7518 312, Columbia – 88697518312, Columbia – PARADISE57 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  33. ↑ a b News Reporter, Kasabian raid the dressing up box for new album cover, „NME”, www.nme.com, 22 kwietnia 2009 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  34. ↑ Ian Cohen, Kasabian: West Ryder Pauper Lunatic Asylum, „Pitchfork”, pitchfork.com, 8 czerwca 2009 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  35. ↑ AllMusic, West Ryder Pauper Lunatic Asylum. Kasabian [online], www.allmusic.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  36. ↑ Dan Wale, Kasabian — West Ryder Pauper Lunatic Asylum, „The Quietus”, thequietus.com, 12 czerwca 2009 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  37. ↑ Sophie Bruce, Review of Kasabian - West Rider Pauper Lunatic Asylum [online], www.bbc.co.uk [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  38. ↑ Dave Simpson, Kasabian, West Ryder Pauper Lunatic Asylum, „The Guardian”, www.theguardian.com, 5 czerwca 2009 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  39. ↑ Official Charts, West Ryder Pauper Lunatic Asylum [online], www.officialcharts.com, 20 czerwca 2009 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  40. ↑ Alexis Petridis, 'People think we're thick', „The Guardian”, www.theguardian.com, 28 maja 2009 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  41. ↑ Discogs, Kasabian – Fire. Columbia – 88697518342, Columbia – PARADISE54 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  42. ↑ Greg Cochrane, Kasabian strike football deal with Premier League, „BBC News”, www.bbc.com, 3 sierpnia 2010 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  43. ↑ Discogs, Kasabian – Where Did All The Love Go?. Columbia – PARADISE64 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  44. ↑ Discogs, Kasabian – Underdog [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  45. ↑ Paul Stokes, Watch 'The Mighty Boosh''s Noel Fielding teaming up with Kasabian now, „NME”, www.nme.com, 1 kwietnia 2009 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  46. ↑ Peter Kimpton, Rock review: Kasabian, West Ryder Pauper Lunatic Asylum, „The Guardian”, www.theguardian.com, 16 maja 2009 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  47. ↑ a b Ian Cohen, Kasabian: West Ryder Pauper Lunatic Asylum, „Pitchfork”, pitchfork.com, 8 czerwca 2009 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  48. ↑ Andre Paine, Kasabian Signs With Sony/ATV, „Billboard”, www.billboard.com, 14 grudnia 2009 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  49. ↑ Kasabian i Florence and the Machine faworytami do Mercury Prize 2009, „Onet Wiadomości”, wiadomosci.onet.pl, 21 lipca 2009 [dostęp 2025-06-21] (pol.).
  50. ↑ Tom Ferguson, Kasabian, Florence Lead Mercury Prize Nominations, „Billboard”, www.billboard.com, 21 lipca 2009 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  51. ↑ a b Richard Smirke, Muse, Lily Allen, Kasabian Collect Q Awards, „Billboard”, www.billboard.com, 26 października 2009 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  52. ↑ a b Matt Wilkinson, Kasabian gatecrash stage as they win British Group at Brit Awards 2010, „NME”, www.nme.com, 16 lutego 2010 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  53. ↑ a b Tim Masters, Florence and the Machine wins two Q Awards, „BBC News”, www.bbc.com, 25 października 2010 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  54. ↑ Szczegółowy line-up Open'er Festival 2010, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 14 czerwca 2010 [dostęp 2025-06-23] (pol.).
  55. ↑ Kasabian na Festiwalu Open'er 2010 - Muzyka, „Trójka”, www.polskieradio.pl, 15 stycznia 2010 [dostęp 2025-06-23] (pol.).
  56. ↑ a b Listen: Kasabian Premiere New Album With ‘Switchblade Smiles’, „DIY”, diymag.com, 7 czerwca 2011 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  57. ↑ Kasabian promuje czwartą płytę zatytułowaną "Velociraptor!", „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 19 września 2011 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  58. ↑ Kasabian stream 'Velociraptor!' online ahead of official album release - audio, „NME”, www.nme.com, 16 września 2011 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  59. ↑ Discogs, Kasabian – Velociraptor! Columbia – 88697964661, Sony Music – 88697964661, Columbia – PARADISE72, Sony Music – PARADISE72 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  60. ↑ a b Orange Warsaw Festival: Kasabian kolejną gwiazdą imprezy, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 20 stycznia 2014 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  61. ↑ Vital Zyblyuk, Kasabian “Velociraptor!” [online], euroradio.fm, 27 września 2011 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  62. ↑ Kasabian najlepsi w Wielkiej Brytanii, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 26 września 2011 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  63. ↑ Kasabian debut new songs at intimate Sheffield show, „NME”, www.nme.com, 4 czerwca 2011 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  64. ↑ Zobacz nowy teledysk Kasabian, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 18 lipca 2011 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  65. ↑ Kasabian - Switchblade Smiles. KasabianVEVO 2011-07-15. [dostęp 2025-06-20].
  66. ↑ Kasabian - Re-Wired. KasabianVEVO 2011-10-21. [dostęp 2025-06-20].
  67. ↑ Krzysztof Sokalla, Zabawa jest ważna, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 20 czerwca 2012 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  68. ↑ Leonie Cooper, Kasabian expand UK arena tour – ticket details, „NME”, www.nme.com, 5 września 2011 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  69. ↑ Robin Murray, Kasabian Add Arena Tour Dates, „Clash Magazine”, www.clashmusic.com, 5 września 2011 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  70. ↑ Robin Murray, Miles Kane Added To Kasabian Tour, „Clash Magazine”, www.clashmusic.com, 20 października 2011 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  71. ↑ Concert Archives, Kasabian's 2011 Concert & Tour History [online], www.concertarchives.org [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  72. ↑ Chris Coplan, Kasabian announces 2012 North American tour, „Consequence”, consequence.net, 2 grudnia 2011 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  73. ↑ Gavin McInally, T in the Park 2012: Kasabian was just what was needed on frail closing night, „Metro”, metro.co.uk, 9 lipca 2012 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  74. ↑ Artur Rawicz, Impact Festival 2012 - Red Hot Chili Peppers, Kasabian i inni zagrali w Warszawie, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 28 lipca 2012 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  75. ↑ Skalifornizowani. Relacja z Impact Festival 2012, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 28 lipca 2012 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  76. ↑ BBC Music Events, Reading + Leeds 2012 - Kasabian [online], www.bbc.co.uk [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  77. ↑ Tom Goodwyn, Kasabian to unveil 'Live! Live At The O2' film at one-night-only screenings tonight (May 30), „NME”, www.nme.com, 30 maja 2012 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  78. ↑ Prime Video, Kasabian - Live At The O2 [online], www.primevideo.com [dostęp 2025-06-21] (pol.).
  79. ↑ Kasabian i Soundgarden wśród superbohaterów, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 30 marca 2012 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  80. ↑ Kasabian guitarist joins Liam Gallagher's Beady Eye, „BBC News”, www.bbc.com, 8 marca 2013 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  81. ↑ Tim Carter. Amp Endorsers [online], www.marshall.com [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  82. ↑ Noel Gallagher, Kasabian and Jake Bugg announced for Comic Relief show - ticket details, „NME”, www.nme.com, 31 stycznia 2013 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  83. ↑ Steve Bennett, Give It Up For Comic Relief [online], www.chortle.co.uk, 7 marca 2013 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  84. ↑ Kasabian: Kasabian: The Sergery.... ghostarchive.org, 2013-11-13. [dostęp 2025-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-22)]. (ang.).
  85. ↑ Kasabian: Announcing the album 48:13. www.kasabian.co.uk, 2014-04-28. [dostęp 2014-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  86. ↑ Jenny Stevens, Kasabian announce 'stripped back' new album, '48:13' – full details, „NME”, www.nme.com, 28 kwietnia 2014 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  87. ↑ Discogs, Kasabian – 48:13. Columbia – 88843063752, Sony Music – 88843063752 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  88. ↑ Kasabian Unveil New ‘48:13’ Album Tracklist, Cover Art, „DIY”, diymag.com, 28 kwietnia 2014 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  89. ↑ Official Charts, 48:13 [online], www.officialcharts.com, 21 czerwca 2014 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  90. ↑ Listen: Kasabian Return With ‘Eez-Eh’ Single, „DIY”, diymag.com, 28 kwietnia 2014 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  91. ↑ Orange Warsaw Festival 2014: OutKast, David Guetta, Kasabian, Jurassic 5, Miles Kane, Bring Me The Horizon i inni, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 16 czerwca 2014 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  92. ↑ Kasabian Announce Intimate War Child London Show, „DIY”, diymag.com, 27 maja 2014 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  93. ↑ Leicester Mercury: Kasabian announce huge homecoming gig at Leicester's Victoria Park. www.leicestermercury.co.uk, 2013-11-28. [dostęp 2014-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-15)]. (ang.).
  94. ↑ Olivia Schaff: Kasabian's Victoria Park show sells out. music.thedigitalfix.com, 2013-12-09. [dostęp 2014-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-15)]. (ang.).
  95. ↑ Kasabian to close Day Three of Glastonbury 2014, „DIY”, diymag.com, 29 czerwca 2014 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  96. ↑ Bartosz Sadulski, Open'er Festival 2015, dzień 4: dla takich dni i takich wykonawców wymyślono festiwale, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 5 lipca 2015 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  97. ↑ Open'er 2015: Kasabian gwiazdą festiwalu, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 19 grudnia 2014 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  98. ↑ a b David Renshaw, Kasabian, Royal Blood, Jamie T lead nominations for NME Awards 2015 with Austin, Texas - voting open, „NME”, www.nme.com, 16 grudnia 2014 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  99. ↑ a b NME News Desk, The full winners list at NME Awards 2015 with Austin, Texas revealed, „NME”, www.nme.com, 18 lutego 2015 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  100. ↑ NME Awards 2015: Kasabian, Jamie T i Royal Blood wśród zwycięzców, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 19 lutego 2015 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  101. ↑ Hannah Ellis-Petersen, Kasabian named best British band at NME awards, „The Guardian”, www.theguardian.com, 18 lutego 2015 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  102. ↑ Kasabian confirm UK warm-up for Leicester City stadium shows | Live4ever Media [online], www.live4ever.uk.com, 4 maja 2016 [dostęp 2025-06-22] (ang.).
  103. ↑ Thomas Smith, 9 Massive Moments From Kasabian's First Gig At The King Power Stadium, „NME”, www.nme.com, 29 maja 2016 [dostęp 2025-06-22] (ang.).
  104. ↑ John Earls, Kasabian tease their return with new song ‘Comeback Kid’, „NME”, www.nme.com, 9 września 2016 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  105. ↑ Andrew Trendell, Kasabian's new album is finished, „NME”, www.nme.com, 14 lutego 2017 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  106. ↑ iTunes: For Crying Out Loud by Kasabian. music.apple.com. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
  107. ↑ Kasabian Empire: For Crying Out.... kasabian-empire.tumblr.com. [dostęp 2017-04-05]. (ang.).
  108. ↑ Nick Levine, Kasabian release new single, announce album and tour, „NME”, www.nme.com, 17 marca 2017 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  109. ↑ Discogs, Kasabian – For Crying Out Loud (2017). Columbia – 88985418031, Columbia – PARADISE98, Sony Music – 88985418031 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  110. ↑ a b Kasabian - "For Crying Out Loud": zapowiedź nowej płyty. Data premiery, „Kultura Onet”, kultura.onet.pl, 17 marca 2017 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  111. ↑ Kasabian’s ‘For Crying Out Loud’ rockets to number 1 on the UK album chart, „Sony Music UK”, www.sonymusic.co.uk, 12 maja 2017 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  112. ↑ Kasabian announce new album ‘For Crying Out Loud’, „Sony Music UK”, www.sonymusic.co.uk, 17 marca 2017 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  113. ↑ Laurence Day, Kasabian's new album is about "saving guitar music from the abyss", „The Line of Best Fit”, www.thelineofbestfit.com, 15 marca 2017 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  114. ↑ Andrew Trendell, Kasabian explain the bizarre album artwork for 'For Crying Out Loud', „NME”, www.nme.com, 24 kwietnia 2017 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  115. ↑ Luke Morgan Britton, Watch Kasabian dress up as prison inmates in 'Bless This Acid House' video, „NME”, www.nme.com, 13 czerwca 2017 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  116. ↑ Kasabian - Ill Ray (The King) (Official Video). KasabianVEVO 2017-08-30. [dostęp 2025-06-20].
  117. ↑ Gil Kaufman, ‘Game of Thrones’ Star Lena Headey Resurrects Richard III in Kasabian’s ‘III Ray (The King)’ Video: Watch, „Billboard”, www.billboard.com, 30 sierpnia 2017 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  118. ↑ Kasabian share video for ‘Ill Ray (The King)’ featuring Game of Thrones’ Lena Headey, „DIY”, diymag.com, 30 sierpnia 2017 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  119. ↑ a b Manic Street Preachers, Rag'n'Bone Man and Kasabian win at the Q Awards, „Sony Music UK”, www.sonymusic.co.uk, 19 października 2017 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  120. ↑ Sony Music artists win at the NME Awards 2018, „Sony Music UK”, www.sonymusic.co.uk, 15 lutego 2018 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  121. ↑ Były wokalista Kasabian skazany za pobicie narzeczonej. Zespół skomentował sytuację, „Eska Rock”, www.eskarock.pl, 9 lipca 2020 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  122. ↑ a b c d Niall Doherty, Kasabian on sacking their frontman: ‘It was like seeing your house burn down’, „The Guardian”, www.theguardian.com, 17 maja 2022 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  123. ↑ Nick Reilly, Kasabian announce first UK tour since Tom Meighan's departure, „NME”, www.nme.com, 28 maja 2021 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  124. ↑ Will Richards, Kasabian play first gig since Tom Meighan's departure: footage, setlist and more, „NME”, www.nme.com, 14 października 2021 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  125. ↑ Kasabian release new track ‘ALYGATYR’, „DIY”, diymag.com, 27 października 2021 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  126. ↑ Kasabian zapowiadają nowy album „The Alchemist’s Euphoria”, „Czwórka”, www.polskieradio.pl, 6 maja 2022 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  127. ↑ Andrew Trendell, Kasabian talk 'SCRIPTVRE' and new album 'The Alchemist's Euphoria': "This is a re-set", „NME”, www.nme.com, 6 maja 2022 [dostęp 2025-06-22] (ang.).
  128. ↑ Will Richards, Watch Kasabian bring 'SCRIPTVRE' to 'Later... With Jools Holland', „NME”, www.nme.com, 5 czerwca 2022 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  129. ↑ Charlotte Krol, Listen to Kasabian's pulsating new single 'Chemicals', „NME”, www.nme.com, 3 czerwca 2022 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  130. ↑ Tom Skinner, Watch Kasabian take a late-night stroll in trippy 'Chemicals' video, „NME”, www.nme.com, 21 czerwca 2022 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  131. ↑ Tom Skinner, Listen to Kasabian's reflective new single 'The Wall', „NME”, www.nme.com, 29 lipca 2022 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  132. ↑ Michael Hann, Kasabian: The Alchemist’s Euphoria review – first album minus Tom Meighan goes for broke, „The Guardian”, www.theguardian.com, 4 sierpnia 2022 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  133. ↑ Discogs, Kasabian – The Alchemist’s Euphoria. Columbia – 19658708981, Sony Music – 1965708981 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  134. ↑ Kasabian - The Alchemist’s Euphoria, „DIY”, diymag.com, 12 sierpnia 2022 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  135. ↑ Dominika Pawłowska, Kasabian kolejnymi headlinerami FEST Festivalu! Kto jeszcze wystąpi na terenie Parku Śląskiego?, „Eska Rock”, www.eskarock.pl, 6 kwietnia 2023 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  136. ↑ FEST Festival 2023 odwołany! Ci artyści mieli wystąpić w Chorzowie [online], plejada.pl, 5 sierpnia 2023 [dostęp 2025-06-20] (pol.).
  137. ↑ a b c Daisy Carter, Kasabian return with plans for new album ‘Happenings’, „DIY”, diymag.com, 21 lutego 2024 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  138. ↑ Kasabian offer up new track ‘Coming Back To Me Good’, „DIY”, diymag.com, 12 kwietnia 2024 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  139. ↑ Surej Singh, Kasabian highlight the differences between humans and AI on new single, 'Algorithms', „NME”, www.nme.com, 16 czerwca 2023 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  140. ↑ Kasabian star in their own movie trailer in video for latest single ‘Darkest Lullaby’, „DIY”, diymag.com, 21 czerwca 2024 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  141. ↑ Discogs, Kasabian – Happenings. Sony Music – 19658877261, Columbia – 19658877261 [online], www.discogs.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  142. ↑ Rishi Shah, Serge Pizzorno: “Kasabian’s trajectory is exactly where it’s always been, and always will be”, „NME”, www.nme.com, 2 lipca 2024 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  143. ↑ Jessica Lynch, Kasabian’s ‘Happenings’ Rocks to U.K. No. 1, Toppling Taylor Swift, „Billboard”, www.billboard.com, 15 lipca 2024 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  144. ↑ Tom Blake, Kasabian Score 7th Consecutive UK Number 1 with Happenings, „Sony Music UK”, www.sonymusic.co.uk, 12 lipca 2024 [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  145. ↑ Emma Wilkes, Kasabian announce new album 'Happenings' along with huge 'Summer Solstice II' Leicester show with Kaiser Chiefs, „NME”, www.nme.com, 4 grudnia 2023 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  146. ↑ Charlie Wright, Kasabian Summer Solstice II (06/07/24) [online], northernexposuremagazine.co.uk, 10 lipca 2024 [dostęp 2025-06-21] (ang.).
  147. ↑ David Jeffries, Empire Review, „AllMusic”, www.allmusic.com [dostęp 2025-06-20] (ang.).
  148. ↑ The BRITs 2005 [online], www.brits.co.uk [dostęp 2025-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-28] (ang.).
  149. ↑ The BRITs 2006 [online], www.brits.co.uk [dostęp 2025-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-19] (ang.).
  150. ↑ The BRITs 2007 [online], www.brits.co.uk [dostęp 2025-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-16] (ang.).
  151. ↑ The BRITs 2010 [online], www.brits.co.uk [dostęp 2025-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-02-24] (ang.).
  152. ↑ The BRITs 2012 [online], www.brits.co.uk [dostęp 2025-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-19] (ang.).
  153. ↑ Florence and the Machine lead Mojo nominations, „Reuters”, www.reuters.com, 4 maja 2010 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  154. ↑ MOJO Honours List 2010 - Winners Revealed, „InPublishing”, www.inpublishing.co.uk, 14 czerwca 2010 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  155. ↑ Jamie Fullerton, Shockwaves NME Awards 2010: all the winners, „NME”, www.nme.com, 24 lutego 2010 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  156. ↑ 2012, „NME”, www.nme.com, 28 lutego 2012 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  157. ↑ Arctic Monkeys, Noel Gallagher, The Vaccines, Lana Del Rey nominated for NME Awards 2012, „NME”, www.nme.com, 30 stycznia 2012 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  158. ↑ Rhian Daly, Here are all the winners from the VO5 NME Awards 2018, „NME”, www.nme.com, 14 lutego 2018 [dostęp 2025-06-22] (ang.).
  159. ↑ Q Award 2004 nominations in full [online], news.bbc.co.uk, 16 września 2004 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  160. ↑ Q Awards 2006 [online], www.lahiguera.net, 31 października 2006 [dostęp 2025-06-23] (hiszp.).
  161. ↑ Nominaciones a los Q Awards 2007 [online], www.lahiguera.net, 19 września 2007 [dostęp 2025-06-23] (hiszp.).
  162. ↑ Alex Fletcher, In full: Q Awards 2009 nominations, „Digital Spy”, www.digitalspy.com, 17 września 2009 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  163. ↑ Arcade Fire and Plan B lead Q Awards [online], www.skiddle.com, 17 września 2010 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  164. ↑ Liv, Kate Bush, Kasabian lead Q Awards 2014 noms!, „Official Charts”, www.officialcharts.com, 9 września 2014 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  165. ↑ Q Awards 2014: List of winners in full, „The Independent”, www.the-independent.com, 24 października 2014 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  166. ↑ David Knight, UK Music Video Awards 2009 - here are the nominations! | News, „Promonews”, www.promonews.tv, 29 września 2009 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  167. ↑ UK Music Video Awards, Past winners. 2012 [online], www.ukmva.com [dostęp 2025-06-23] (ang.).
  168. ↑ David Knight, UK Music Video Awards 2017: The Best Video UK nominations in full | News, „Promonews”, www.promonews.tv, 9 października 2017 [dostęp 2025-06-23] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kasabian&oldid=77143097”