Kaszta (władca Kusz)

Kaszta – władca kuszycki w latach 760–747 p.n.e. Brat i następca pierwszego potwierdzonego w źródłach historycznych króla Kusz Alary. Był ojcem Pianchiego, Szabaki, Abary, Peksater oraz Amenardis I.

Kaszta
ilustracja
król Kusz
Okres

od 760 p.n.e.
do 747 p.n.e.

Dane biograficzne
Rodzeństwo

Alara

Dzieci

Pianchi,
Szabaka,
Abara,
Peksater,
Amenardis I

Stolicą królestwa za jego panowania była Napata. Podbił północną Nubię i rozpoczął ekspansję kuszycką na ziemie egipskie, uwieńczoną objęciem tronu przez jego syna Pianchiego, który zapoczątkował XXV dynastię kuszycką. Władza Kaszty sięgała na północy co najmniej do Asuanu, gdzie wystawiona została stela ku czci Chnuma z Elefantyny, na której znajduje się imię koronacyjne króla - MaatRe. Być może wpływy jego sięgały także do Tebaidy.

Ufundował[1] stelę w świątyni Chnuma na Elefantynie.

Tytulatura

edytuj
Królewski Protokół
prenomen lub imię tronowe:
M23
X1
L2
X1
 
N5U1Aa11
 
trl.: Maat-Re
tłum.: Sprawiedliwość-Re
nomen lub imię rodowe:
G39N5
 
D28M8V13
 
trl.: Kaszta

Przypisy

edytuj
  1. Thomas Schneider: Leksykon Faraonów. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN SA, 2001, s. 161. ISBN 83-01-13479-8.

Bibliografia

edytuj
  • Praca zbiorowa, 2005, Wielka Historia Świata, t.3, Polskie Media Amer.Com, ss. 68-69, ISBN 83-7425-028-3.