Kazimierz Szczekowski
Kazimierz Szczekowski (ur. 14 marca 1900 w Babinie, zm. 1940 w Katyniu) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
 major dyplomowany piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
oficer do zleceń |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się 14 marca 1900 w Babinie, w ówczesnym powiecie bracławskim guberni podolskiej, w rodzinie Jana, lekarza, i Wandy z Kossowskich (1875–1925), działaczki oświatowej, społecznej i niepodległościowej, pośmiertnie odznaczonej Krzyżem Niepodległości[1][2]. Był młodszym bratem działaczy niepodległościowych oraz oficerów dyplomowanych Wojska Polskiego: Stanisława (1896–1966), podpułkownika pilota i Władysława (1898–1944?), podpułkownika artylerii[1].
Działał w Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1920 ukończył Szkoły Podchorążych w Warszawie.
W latach 1921–1930 pełnił służbę w 59 pułku piechoty w Inowrocławiu[3][4][5][6]. W międzyczasie, 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 406. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7], a 27 stycznia 1930 awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 170. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. Od 15 czerwca do 7 sierpnia 1930 roku odbył praktykę w 15 pułku artylerii polowej w Bydgoszczy, a od 15 października do 15 grudnia 1930 roku ukończył Kurs próbny przy Wyższej Szkole Wojennej. 5 stycznia 1931 roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu 1930/1932[9]. Z dniem 1 listopada 1932 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[10]. Na majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 i 129. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Wiosną 1939 pełnił służbę w Dowództwie 19 Dywizji Piechoty w Wilnie na stanowisku oficera do zleceń[11].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do niewoli radzieckiej. Przebywał w obozie putywlskim[12], a następnie w Kozielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[13]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[14].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości z Mieczami – 7 lipca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[15]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi – 25 maja 1939 „za zasługi w służbie wojskowej”[16]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Andrzej Krzysztof Kunert: Szczekowski (przybrane nazwisko Jakubowski) Władysław. Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2023-12-05].
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 611.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 181, 902.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 293, 451.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 266, 393.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 73, 250.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 129, tu podano, że urodził się 1 marca 1900.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930, s. 27.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 73, 800.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 72.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 30, 536.
- ↑ 1 LISTOPADA 1939 r. WŚRÓD JEŃCÓW KOZIELSKA [online], www.rodzinapolska.pl [dostęp 2019-05-05].
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.