Kazimierz Wielikosielec

polski duchowny rzymskokatolicki, dominikanin

Kazimierz Wielikosielec OP (biał. Казімір Велікаселец, ros. Казимир Великоселец; ur. 5 maja 1945 w Starowoli) – polski[1] duchowny rzymskokatolicki, dominikanin, biskup pomocniczy piński w latach 2009–2024, administrator apostolski sede vacante archidiecezji mińsko-mohylewskiej w 2021.

Kazimierz Wielikosielec
Biskup tytularny Blandy Julii
Ilustracja
Kazimierz Wielikosielec (2007)
Herb duchownego Fiat voluntas Tua
Bądź wola Twoja
Kraj działania

Białoruś

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1945
Starowola

Biskup pomocniczy piński
Okres sprawowania

1999–2024

Administrator apostolski
archidiecezji mińsko-mohylewskiej
Okres sprawowania

2021

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

dominikanie

Prezbiterat

3 czerwca 1984

Nominacja biskupia

6 maja 1999

Sakra biskupia

24 czerwca 1999

Faksymile
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 czerwca 1999

Miejscowość

Pińsk

Miejsce

bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Konsekrator

Kazimierz Świątek

Współkonsekratorzy

Dominik Hrušovský
Aleksander Kaszkiewicz

Życiorys

edytuj

Urodził się 5 maja 1945 w Starowoli. W tym czasie najbliższy czynny kościół, do którego uczęszczał wraz ze swym ojcem, był oddalony o kilkadziesiąt kilometrów i znajdował się w Kobryniu.

Odbył służbę wojskową oraz pracował na budowie w Wilnie. Przebywając w Wilnie poznał Zakon Braci Kaznodziejów, do którego postanowił wstąpić[2]. Gdy zdecydował się studiować w Wyższym Seminarium Duchownym w Rydze, przez trzy lata nie zezwalały mu na to władze komunistyczne. W związku z tym rozpoczął potajemną naukę u ks. Wacława Piątkowskiego, ówczesnego wikariusza generalnego diecezji pińskiej, który w ukryciu prowadził seminarium duchowne (studiował tam także Antoni Dziemianko)[3]. W 1981 został przyjęty do ryskiego Seminarium. W czasie studiów seminaryjnych złożył pierwsze śluby zakonne w zakonie dominikańskim. Święceń prezbiteratu udzielił mu 3 czerwca 1984 kardynał Julijans Vaivods, administrator apostolski Rygi i Lipawy.

Po święceniach został skierowany do pracy w parafii Trójcy Przenajświętszej w Iszkołdzi. Ze względu na niewystarczającą liczbę prezbiterów na Białorusi, pod jego opieką duchową znalazły się również Juszkiewicze, Horodyszcze, Stołowicze, Połoneczka, Świerżeń Nowy, Horodziej, Korelicze, Hancewicze oraz Mir. W tym czasie, oprócz posługi duszpasterskiej, zajmował się także odbudową i remontem świątyń.

W 1992 objął urząd wikariusza generalnego diecezji pińskiej, pełniąc jednocześnie funkcje proboszcza parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Baranowiczach oraz dziekana dekanatu baranowickiego.

6 maja 1999 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji pińskiej ze stolicą tytularną Blanda Julia. Święcenia biskupie otrzymał 24 czerwca 1999 w bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pińsku[2]. Głównym konsekratorem był kardynał Kazimierz Świątek, administrator apostolski diecezji pińskiej, a współkonsekratorami arcybiskup Dominik Hrušovský, nuncjusz apostolski na Białorusi, i Aleksander Kaszkiewicz, biskup diecezjalny diecezji grodzieńskiej. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Fiat voluntas Tua” (Bądź wola Twoja), zaczerpnięte z Modlitwy Pańskiej. W diecezji pińskiej pozostał na urzędzie wikariusza generalnego[4]. 10 października 2024 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu biskupa pomocniczego pińskiego[5].

3 stycznia 2021 papież Franciszek mianował go administratorem apostolskim sede vacante archidiecezji mińsko-mohylewskiej[6]. Funkcję tę pełnił do 23 października 2021, kiedy archidiecezję kanonicznie objął nowy metropolita Józef Staniewski[7].

W Konferencji Episkopatu Białorusi jest przewodniczącym Rady ds. Ochrony Dziedzictwa Kulturowego i Środowiska[8].

Jest członkiem Polskiej Prowincji Dominikanów[9].

Przypisy

edytuj
  1. Biskup z Białorusi mówił o skutkach braku Boga. swietarodzina.pila.pl. [dostęp 2020-04-20].
  2. a b Ks. Biskup Kazimierz Wielikosielec. slowo.grodnensis.by. [dostęp 2020-04-20].
  3. Po 66 latach Pińsk ma biskupa diecezjalnego. deon.pl. [dostęp 2020-04-20].
  4. Пінская дыяцэзія. catholic.by. [dostęp 2020-04-20]. (biał.).
  5. Rinuncia del Vescovo Ausiliare di Pinsk (Belarus). press.vatican.va. [dostęp 2024-10-10]. (wł.).
  6. Rinuncia dell’Arcivescovo Metropolita di Minsk-Mohilev (Belarus) e nomina dell’Amministratore Apostolico sede vacante. press.vatican.va. [dostęp 2021-01-03]. (wł.).
  7. Białoruś: abp Staniewski obejmie dziś władzę w archidiecezji mińsko-mohylewskiej. polskieradio24.pl. [dostęp 2022-01-27].
  8. Структура Канферэнцыі. catholic.by. [dostęp 2020-04-20]. (biał.).
  9. Były generał dominikanów arcybiskupem metropolitą. info.dominikanie.pl. [dostęp 2020-04-20].

Linki zewnętrzne

edytuj