Kinowo

wieś w województwie zachodniopomorskim

Kinowo (niem. Kienow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Rymań. Wieś jest siedzibą sołectwa Kinowo.

Kinowo
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

kołobrzeski

Gmina

Rymań

Liczba ludności (2013)

134[2]

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-124[3]

Tablice rejestracyjne

ZKL

SIMC

0310657

Położenie na mapie gminy Rymań
Mapa konturowa gminy Rymań, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kinowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kinowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kinowo”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kinowo”
Ziemia53°58′49″N 15°26′15″E/53,980278 15,437500[1]

Według danych z 4 września 2013 r. Kinowo miało 134 mieszkańców[2].

Położenie edytuj

Kinowo leży w odległości 27 km na południe od Kołobrzegu przy drodze powiatowej ByszewoStarnin. Na południe od Kinowa przebiega dolina strugi Wkry.

Historia edytuj

Pierwsze wzmianki o miejscowości (jako Kynowe) pojawiają się w 1170 roku[4]. W 1180 r. Kazimierz I oddał Chinowe przybyłym do Białobok duńskim norbertanom z Lund[5]. W roku 1208 książęta Bogusław II i Kazimierz II[6] potwierdzili nadanie Kynowe klasztorowi norbertanek w Białobokach. W 1310 r. zakończono budowę kościoła parafialnego, który konsekrował biskup kamieński Heinrich von Wacholtz. Parafia kinowska, będąca pod patronatem klasztoru w Białobokach, obejmowała Rymań, Leszczyn, Rzesznikowo, Jarkowo i Starnin[7]. Kościół istniał do XVI w. W późniejszych czasach Kinowo stało się własnością rodu Manteuffelów[8]. Po pokoju westfalskim i podziale księstwa pomorskiego wieś wchodziła w skład Brandenburgii, potem Prus i Niemiec. W 1818 r. wieś znalazła się w składzie Powiatu Księstwo. Od 1872 r. miejscowość znalazła się w składzie nowo utworzonego powiatu kołobrzeskiego-karlińskiego. Manteuffelowie byli właścicielami Kinowa aż do 1899 r. - po sprzedaży majątek często zmieniał właścicieli. W latach 20. XX w. majątek kinowski przejęło Pomorskie Towarzystwo Ziemskie (Pommersche Landgesellschaft), które dokonało częściowej parcelacji gruntów majątku pomiędzy rodzime gospodarstwa[8]. Kinowo należało do gminy (Gemainde - odpowiednik polskiego sołectwa) Starnin i parafii ewangelickiej w Rzesznikowie[9]. Od 1945 r. w granicach Polski. W latach 1950–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.

Demografia edytuj

Rok Liczba ludności
1871[10] 71
1910[11] 110
1925[8] 113
2011[12] 122
2013[2] 134

Zabytki edytuj

  • Park podworski z przełomu XIX i XX w. (dwór został rozebrany w okresie międzywojennym)[13].

Transport edytuj

We wsi znajduje się przystanek autobusowy, przez który przebiega linia autobusowa KołobrzegRymań.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53363
  2. a b c Ludność gm. Rymań (stan na 4 IX 2013 r.). Dane z Urzędu Gminy Rymań. [dostęp 2014-05-31].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 479 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Kinowo - nazwa miejscowości. gorawino.net. [dostęp 2014-05-31].
  5. Pod red. Roberta Klempina: Pommersches Urkundenbuch. Bd. 1. Abt. 1, 786-1253 : Regesten, Berichtigungen und Ergänzungen zu Hasselbach's und Kosegarten' s Codex Pomeraniae diplomaticus. Szczecin: 1868, s. 58-59.
  6. Pod red. Roberta Klempina: Pommersches Urkundenbuch. Bd. 1. Abt. 1, 786-1253 : Regesten, Berichtigungen und Ergänzungen zu Hasselbach's und Kosegarten' s Codex Pomeraniae diplomaticus. Szczecin: 1868, s. 112-114.
  7. Ks. Dominik Kubicki: Gotyckie świątynie powiatów koszalińskiego i kołobrzeskiego. Pelplin: Wydawnictwo Diecezji Pelplińskiej Bernardinium, 2001, s. 101,107-108.
  8. a b c Historia Kinowa. gorawino.net. [dostęp 2013-08-19].
  9. Miejscowość Kinowo. kreis-kolberg-koerlin.de. [dostęp 2014-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-07)].
  10. Cenzus mieszkańców powiatu Kołobrzeg-Karlino. dziemann.de. [dostęp 2014-05-31].
  11. Liczba ludności we wsiach powiatu kołobrzesko-karlińskiego. gemeindeverzeichnis.de. [dostęp 2013-08-22].
  12. Wieś Kinowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-04] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  13. Załącznik Nr 1 do uchwały Nr XXXIII/183/09 z dnia 21 maja 2009 r. w sprawie zatwierdzenia „Planu Odnowy Miejscowości Kinowo”. BIP UG Rymań. [dostęp 2013-08-19].