Kiyokata Kaburagi
Kiyokata Kaburagi (jap. 鏑木 清方 Kaburagi Kiyokata), właśc. Ken’ichi Kaburagi (jap. 鏑木 健一 Kaburagi Ken’ichi); ur. 31 sierpnia 1878 w Chiyoda (Tokio), zm. 3 marca 1972 w Kamakurze[1] – japoński malarz.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
| |
Urodził się w rodzinie artystycznej. Jego ojciec, Saigiku Jōno, był dramaturgiem i założycielem, redaktorem naczelnym dziennika Tōkyō Nichi-nichi Shimbun (ob. Mainichi Shimbun)[2]. Rodzina przyjaźniła się z wieloma malarzami, pisarzami i aktorami, a jej sąsiadem był drzeworytnik Hiroshige Utagawa III (1866–1908)[2]. W wieku 9 lat Kaburagi rozpoczął naukę u malarza Toshikaty Mizuno, a później u artysty ukiyo-e Yoshitoshiego Taiso (1839–1892)[2]. Karierę zaczynał jako ilustrator w gazetach, później zdobył sobie sławę jako twórca ukiyo-e[3]. Szczególną sławę przyniosły mu obrazki przedstawiające wizerunki pięknych kobiet (bijinga)[2]. W 1929 roku został członkiem Cesarskiej Akademii Sztuki (Teikoku Bijutsu-in)[3].
W 1954 roku został odznaczony Orderem Kultury[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Kaburagi Kiyokata, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-04-05] (ang.).
- ↑ a b c d Miyako Murase: Sześć wieków malarstwa japońskiego. Od Sesshū do artystów współczesnych. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1996, s. 183. ISBN 83-213-3775-9.
- ↑ a b c Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 443. ISBN 0-674-01753-6.