Kjell Magne Bondevik

Kjell Magne Bondevik (ur. 3 września 1947 w Molde) – norweski duchowny i polityk. Dwukrotnie premier Norwegii w latach 1997–2000 oraz 2001–2005.

Kjell Magne Bondevik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 września 1947
Molde

Premier Norwegii
Okres

od 17 października 1997
do 17 marca 2000

Przynależność polityczna

Kristelig Folkeparti

Poprzednik

Thorbjørn Jagland

Następca

Jens Stoltenberg

Premier Norwegii
Okres

od 19 października 2001
do 17 października 2005

Przynależność polityczna

Kristelig Folkeparti

Poprzednik

Jens Stoltenberg

Następca

Jens Stoltenberg

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Order Krzyża Ziemi Maryjnej I Klasy (Estonia) Krzyż Wielki Orderu Quetzala (Gwatemala) Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Portugalia) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy

Życiorys

edytuj

Ukończył teologię na Uniwersytecie w Oslo w 1975. W 1979 został pastorem luterańskiego Kościoła Norwegii. Jest żonaty z Bjørg Rasmussen, z którą ma trójkę dzieci.

Reprezentując partię Kristelig Folkeparti, zasiadał w Stortingu od 1973 do 2005. Był przewodniczącym klubu parlamentarnego partii w latach 1981–1983, 1986–1989, 1993–1997, 1997 oraz 2000–2001. Pełnił również funkcję przewodniczącego partii w latach 1983–1995. W latach 1989–1990 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych Norwegii w rządzie Jana Pedera Syse, od 1983 do 1986 był ministrem ds. kościoła i edukacji w rządzie Kåre Willocha. W latach 1985–1986 jednocześnie zajmował stanowisko wicepremiera[1].

W latach 1997–2000 był premierem rządu tworzonego Kristelig Folkeparti, liberalne ugrupowanie Venstre i Partię Centrum (Senterpartiet). W latach 2001–2005 kierował rządem tworzonym przez macierzystą partię chadecką, konserwatywną partię Høyre i liberałów. Po odejściu z parlamentu założył organizację działającą na rzecz praw człowieka.

Skład pierwszego rządu

edytuj

Skład drugiego rządu

edytuj
  • Kjell Magne Bondevik (Kristelig Folkeparti) – premier
  • Jan Petersen (Høyre) – minister spraw zagranicznych
  • Erna Solberg (Høyre) – minister lokalnych rządów i rozwoju regionalnego
  • Dagfinn Høybråten (Kristelig Folkeparti) – minister zdrowia (do 2004), minister pracy i spraw społecznych (od 2004)
  • Lars Sponheim (Venstre) – minister rolnictwa
  • Per-Kristian Foss (Høyre) – minister finansów
  • Odd Einar Dørum (Venstre) – minister sprawiedliwości
  • Valgerd Svarstad Haugland (Kristelig Folkeparti) – minister kultury i spraw Kościoła
  • Hilde Frafjord Johnson (Kristelig Folkeparti) – minister współpracy gospodarczej z zagranicą
  • Laila Dåvøy (Kristelig Folkeparti) – minister ds. dzieci i rodziny
  • Kristin Clemet (Høyre) – minister edukacji
  • Svein Ludvigsen (Høyre) – minister rybołówstwa
  • Ansgar Gabrielsen (Høyre) – minister przemysłu i handlu (do 2004), minister zdrowia (od 2004)
  • Torild Skogsholm (Venstre) – minister transportu i komunikacji
  • Kristin Krohn Devold (Høyre) – minister obrony
  • Børge Brende (Høyre) – minister środowiska (do 2004), minister przemysłu i handlu (od 2004)
  • Victor Norman (Høyre) – minister rozwoju (do 2004)
  • Ingjerd Schou (Høyre) – minister pracy i spraw społecznych (do 2004)
  • Einar Steensnæs (Kristelig Folkeparti) – minister energetyki (do 2004)
  • Morten Andreas Meyer (Høyre) – minister rozwoju (od 2004)
  • Knut Arild Hareide (Kristelig Folkeparti) – minister środowiska (od 2004)
  • Thorhild Widvey (Høyre) – minister energetyki (od 2004)

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Deputy to the Norwegian Prime Minister. regjeringen.no. [dostęp 2018-09-04]. (ang.).
  2. Ordens Honoríficas Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2013-08-02]. (port.).

Bibliografia

edytuj